United States or Argentina ? Vote for the TOP Country of the Week !


Όστις λοιπόν γνωρίζει αυτά, και εξετάζει κανέν από όσα βλέπει ή ακούει, πρόσεξε να ιδής αν είναι δυνατόν να κάμη ψευδή κρίσιν κατά τον εξής τρόπον. Θεαίτητος. Ποίον τρόπον δηλαδή; Σωκράτης. Να νομίση, ότι όσα γνωρίζει, άλλοτε μεν είναι εκείνα που γνωρίζει, άλλοτε δε εκείνα που δεν γνωρίζει. Διότι αυτά δεν τα είπαμεν καλά εις τα προηγούμενα, όταν παρεδέχθημεν ότι είναι αδύνατον να γίνουν.

Εάν σε ερωτήση κανείς τρεις φορές επτακόσια πόσα κάμνουν, άραγε δεν είσαι εκείνος που ημπορούσες περισσότερον να ειπής ψεύδος και πάντοτε ομοίως να λέγης ψεύδη εις τοιαύτα ζητήματα, όταν θέλης να ψεύδεσαι, και ποτέ να μην απαντάς την αλήθειαν, ή ο αμαθής εις τους λογισμούς θα ημπορούσε να ψεύδεται περισσότερον από σε, όταν συ θέλης; Ή μήπως ο μεν αμαθής είναι δυνατόν πολλάκις, ενώ θέλει να ειπή ψεύδος, να λέγη την αλήθειαν χωρίς να θέλη, κατά τύχην, διότι δεν την γνωρίζει, ενώ συ ο σοφός, εάν θέλης να λέγης ψέμματα, πάντοτε ημπορείς να ψεύδεσαι εξ ίσου;

Διότι ούτε κατ' αυτόν τον τρόπον, ούτε καθώς εσκεπτόμεθα προηγουμένως, υπάρχει εντός μας ψευδής κρίσις. Θεαίτητος. Βεβαιότατα όχι. Σωκράτης. Αλλ' άραγε μήπως πρέπει να ειπούμεν ότι αυτό γίνεται ως εξής; Θεαίτητος. Πώς; Σωκράτης. Μήπως είναι ένα είδος λάθος αυτό το οποίον λέγομεν ψευδή κρίσιν, όταν δηλαδή κανείς εκλάβη έν πράγμα με τον νουν του ως άλλο, και ειπή ότι αυτό είναι.

Τότε λοιπόν δεν θα παραδεχθή ότι η ιδική του γνώμη είναι ψευδής, αφού την γνώμην εκείνων οι οποίοι νομίζουν, ότι αυτός ψεύδεται την παραδέχεται ως αληθινήν; Θεόδωρος. Κατ' ανάγκην. Σωκράτης. Γνωρίζεις ακόμη ότι οι άλλοι δεν παραδέχονται διά τον εαυτό των, ότι έχουν ψευδή γνώμην Θεόδωρος. Βεβαίως δεν παραδέχονται. Σωκράτης.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ. Λυπούμαι βλέπων αυτόν επικυρούντα διά της διαγωγής του τα εν Ρώμη εναντίον του διαδιδόμενα ψεύδη. Αλλ' ελπίζω να ίδω καλλιτέρας του πράξεις αύριον. Χαίρε. Άλλο δωμάτιον των Ανακτόρων. ΧΑΡΜΙΟΝ, ΕΙΡΑΣ, ΑΛΕΞΑΣ και ΜΑΝΤΙΣ, είτα ΑΙΝΟΒΑΡΒOΣ, ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ, ΑΝΤΩΝΊΟΣ.

Διότι, εάν κάμωμεν έτσι, τότε έν από τα δύο, ή θα εύρωμεν αυτό το οποίον ζητούμεν, ή τουλάχιστον δεν θα νομίζωμεν ότι γνωρίζομεν εκείνο, το οποίον δεν γνωρίζομεν με κανένα τρόπον. Και βεβαίως αυτή η αμοιβή δεν είναι αξιόμεμπτος. Και τόρα λοιπόν τι λέγεις; Από τα δύο είδη της κρίσεως, δηλαδή την αληθινήν και την ψευδή, παραδέχεσαι ότι η αληθινή κρίσις είναι επιστήμη; Θεαίτητος. Σωκράτης.

Θεαίτητος. Βεβαίως πρέπει να υπάρχουν κατά τινα τρόπον τα μη όντα, αφού εδέχθημεν ότι είναι δυνατόν να λέγωμεν ψεύδη δι' ένα πράγμα. Ξένος. Και τόρα; Άραγε δεν ημπορούμεν να φρονούμεν ότι με κανένα τρόπον δεν υπάρχουν τα πάντως υπάρχοντα; Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Και αυτό λοιπόν δεν είναι ψεύδος; Θεαίτητος. Και αυτό. Ξένος.

Το παρεδέχθησαν όλοι. Σωκράτης Τι δε φρονείτε λοιπόν; Δεν ονομάζετε λοιπόν αμάθειαν το τοιούτον πράγμα, το να κανείς έχη δηλαδή ψευδή ιδέαν και να είναι απατημένος διά τα πράγματα τα οποία έχουν μεγάλην αξίαν; — Το παρεδέχθησαν και τούτο όλοι.

Εδάρησαν τινές, εμέθυσαν πλείονες, συνεπλάκησαν πολλοί, εφώναξαν, εκραύγασαν ζήτω και γιούχα μετά πολλού ενθουσιασμού, αναλόγου προς το πληρωθέν επί τούτω χρήμα, διημφισβήτησαν πολλάκις μετά ζέσεως την ψευδή των ταυτότητα, και τέλος εψήφισαν, άλλοι άπαξ και άλλοι συχνότερον. Αι κάλπαι εκλείσθησαν, εφραγίσθησαν, και μετά μίαν ώραν ανοίγουσι πάλιν. Η διαλογή αρχίζει.

Δηλαδή εγώ, φίλε μου, αυτήν την διανομήν και διά τας δύο απομιμήσεις, δηλαδή και διά τας προσωπογραφίας και διά τα ονόματα την ονομάζω ορθήν, χωριστά όμως πάλιν διά τα ονόματα πλην της ορθής την ονομάζω και αληθή. Την δε άλλην, δηλαδή την απόδοσιν του ανομοίου, την ονομάζω όχι ορθήν, χωριστά δε διά τα ονόματα την ονομάζω και ψευδή ακόμη. Κρατύλος.