United States or Finland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Διότι βουλής ουδεμιάς έχρηζον, αφού είχε διαλεχθή προς εμέ αύτη η πηγή της αληθούς βουλής και συνέσεως». Ο Πλήθων, εις το αυτό πάντοτε συμπέρασμα καταφθάνων, διηγήθη το μύθευμα τούτο εις πολλούς άλλους κατόπιν, και προς πάντας έλεγε: «Συναντιλήπτορας μόνον ζητώ», ως να έλεγεν: «Έχω ανάγκην οπαδών, όπως επεχειρήσω την μεταρρύθμισιν ταύτην». Εύρε δε ουκ ολίγους οπαδούς, ως είνε γνωστόν.

Και κατ' αυτόν τον τρόπον του σκέπτεσθαι δεν ήλθομεν πάλιν εις συμπέρασμα περί του τι επιτέλους είναι τα χρήματα, αλλά περί του ότι κατ' ανάγκην τα χρήματα πρέπει να είναι χρήσιμα πάντες σχεδόν ωμολογούμεν. Αλλά ποία είναι τα χρήσιμα ; επειδή βέβαια δεν είναι όλα.

Όθεν έπεται, ότι ο Ληρ ήτο κουφός τις και ανόητος γέρων, απολείπεται δε να ορισθή πότε, εν τω δράματι, άρχεται η εξασθένησις των διανοητικών αυτού δυνάμεων. Το δε συμπέρασμα τούτων πάντων εξ ανάγκης είναι, ότι αι πρώται του δράματος πράξεις είναι όλως απίθανοι. Είναι δε αναντιρρήτως απίθανοι, εάν εκτυλίσσωνται εν αυταίς αι πράξεις υγιούς τω όντι ανθρώπου.

Αυτός θα σου φανή ότι έχει κλειστά τα μάτια του, ή ότι ολότελα δεν έχει μάτια. Θεαίτητος. Πώς; Ξένος. Όταν του δώσης αυτήν την απάντησιν, θα σε περιπαίξη διά τους ορισμούς σου, διότι θα προσποιήται ότι δεν γνωρίζει ούτε κάτοπτρα, ούτε νερά, ούτε όρασιν το κάτω κάτω, αλλά μόνον θα σε ερωτήση το συμπέρασμα των λόγων. Θεαίτητος. Ποίον; Ξένος.

87. «Η μεν γενομένη ναυμαχία, ω άνδρες Πελοποννήσιοι, εάν κανείς από σας φοβήται ένεκα αυτής την μέλλουσαν, παρέχει ουχί δίκαιον συμπέρασμα προς εκφόβισιν ημών.

Και πάλιν το είδος των αισθητών γεννάται μαζί με εκάστην από αυτάς, καθώς με τας όψεις τας ποικιλωτάτας γεννώνται χρώματα ποικιλώτατα, με τας ακοάς δε επίσης φωναί, και με τας άλλας αισθήσεις γεννώνται τα άλλα αισθητά. Λοιπόν τι σχέσιν έχει αυτός ο μύθος με τα προηγούμενα, Θεαίτητε; άραγε το ενόησες; Θεαίτητος. Όχι τόσον καλά, Σωκράτη μου. Σωκράτης. Τότε πρόσεξε μήπως φθάσωμεν εις το συμπέρασμα.

Οπωσδήποτε όμως, αξιομακάριστε φίλε, ας δεχθώμεν ότι εκφράζεται διά να μη πληρώσωμεν πρόστιμον, καθώς εις την Αίγιναν πληρώνουν όσοι περιφέρονται αργά εις τους δρόμους την νύκτα, και ομοίως νομισθώμεν από την ιδίαν την θεάν αλήθειαν ότι και ημείς πολύ αργά εφθάσαμεν εις το συμπέρασμα.

Αλλά τι λοιπόν; Περί του καλού και του αγαθού το ίδιον φρονούμεν; Δηλαδή ότι πρέπει να μάθουν οι φύλακες μας μόνον ότι είναι πολλά το καθέν από αυτά, ή και ότι είναι έν και πώς; Σχεδόν φαίνεται εξ ανάγκης ότι πρέπει να εννοήσουν και ότι είναι έν. Αλλά πάλιν μόνον να εννοούν, το δε συμπέρασμα διά του ορισμού να μη ημπορούν να το εκτελέσουν; Πώς είναι δυνατόν.

Και ναι μεν δηλοί ότι «παιδιόθεν εν τη ξένη ανατραφείς και την γλώσσαν του λαού μη συνηθίσας, ταύτην έμελλε να προτιμήση», αλλά συνάμα παραπονείται ότι «η καθαρεύουσα είναι επί του παρόντος σύμμικτον μόνον κράμα και είδος ποικίλον χυδαϊσμών, ξενισμών και αρχαϊσμών ακαίρων», εν ω εξ άλλου «η καθομιλουμένη δεν αρκεί εις έκφρασιν πάντων του πνεύματος των διανοημάτων». Συμπέρασμα: ηναγκάσθη να γράψη «εις γλώσσαν άμορφον έτι και ανεπαρκή».

Επομένως ο κλήρος της μεγάλης πλειονότητος είναι μία σχετική ασημότης, και πολλοί άνθρωποι ηδύναντο εκ τούτου να καταλήξουν εις το συμπέρασμα, ότι αφού ο άνθρωπος πληροί τόσον μικρόν χώρον εν τω κόσμω και είναι ένα μέγα μηδέν απέναντι του σύμπαντος, το καλλίτερον είναι να τρώγη κανείς, να πίνη και ν' αποθνήσκη.