Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 9 Μαΐου 2025


Ακόμη απ' τον ουρανόν τους αναστεναγμούς σου ο ήλιος δεν τους 'σκόρπισεν και αντηχεί ακόμητα αυτιά μου τα γεροντικά το αναφυλλητόν σου· Ιδού, ακόμηκύτταξε, — 'ς το μάγουλόν σου μένει ενός δακρύου παλαιού τ' ασκούπιστον σημάδι. Αν είσαι συ που μου 'μιλείς, κι’ ο πόθος σου 'δικός σου, τότε κι’ ο πόθος σου και συ της Ροζαλίνας είσθε!

Τι τάχα νομίζεις, ότι είναι σπουδαιότερον και περισσότερον κοπιώδες, σε τέτοιαν καλοκαιρίαν αυτήν την ακατανίκητον τρικυμίαν να μεταβάλη κανείς και γαλήνιον να καταστήση ολόκληρον την πλάσιν, ή να μεταπλάση μίαν γυναίκα εις πουλί; Διότι, αφού αυτό είναι εύκολον και εις τα μικρά παιδάκια, που γνωρίζουν να πλάττουν και όταν πάρουν λάσπην ή κερί εύκολα πολλάκις τον ίδιον όγκον μετασχηματίζουν εις διαφόρους μορφάς, εις το θείον, του οποίου η μεγάλη υπεροχή ούτε συγκρίνεται με τας ιδικάς μας δυνάμεις, δεν είναι τάχα πάρα πολύ εύκολον ; Μπορείς να μου πης ολόκληρον τον ουρανόν, πόσον νομίζεις από σε μεγαλύτερον ;

Τότε λοιπόν ας υπάγωμεν να επισκεφθώμεν και τούτους. Ξένος. Θεαίτητος. Πώς; Ξένος. Άλλοι μεν όλα τα κατεβάζουν από τον ουρανόν και από το αόρατον εις την γην, και τα φουχτόνουν εις τα χέρια των ωσάν πέτρας και ξύλα. Διότι όλα τα θεωρούν ως χειροπιαστά, και διισχυρίζονται ότι μόνον εκείνο υπάρχει, το οποίον μας προξενεί αντίστασιν και επαφήν, ορίζοντες ότι είναι το ίδιον πράγμα το σώμα και η ουσία.

Ο Νέρων απέθεσε την φόρμιγγα και υψώσας τας χείρας προς τον ουρανόν με φωνήν ενθουσιώδη ανεφώνησε: — Δίκαιοι θεοί! Σας ευχαριστώ διότι με ηξιώσατε να ίδω πόλιν καιομένην.

Είχεν έλθει εκεί περί την δύσιν του ηλίου. Με την αμφιλύκην της νυκτός, υπό τον συννεφιασμένον ουρανόν της τρικυμίας, δεν εφαίνετο πλέον αν ήτο αγρίμιον ή παιδίον το ζωντανόν, το οποίον εκινείτο εκεί εις το σκότος. Ο Πάπος είχεν αρχίσει να εντρέπεται, διότι δεν είχεν υπάγει μαζί με τον πατέρα του.

ΑΘΗΝΑ. Εγώ όμως, πατέρα, νομίζω εξ εναντίας ότι δεν πρέπει να ταράξωμεν τον ουρανόν και να φανούμεν ότι αποδίδομεν σημασίαν εις το πράγμα, αλλά μυστικά να βοηθήσωμεν τον Τιμοκλήν να νικήση, ο δε Δάμις να γίνη καταγέλαστος.

Αι κεφαλαί υψωμέναι προς τον ουρανόν ως να βλέπουν κάποιον εκεί επάνω, πολύ υψηλά, και οι βραχίονες οι ανακινούμενοι εφαίνοντο ως να επεκαλούντο την βοήθειάν του.

Την ελπίδα δε ότι θα το επετύγχανα μου έδιδε κυρίως μεν ο πόθος μου, αλλά και ο μυθοποιός Αίσωπος, όστις παριστά τους αετούς και τους κανθάρους, ενίοτε δε και τας καμήλους ότι δύνανται να φθάνουν εις τον ουρανόν.

Αυτό δε το οποίον ωνομάσαμεν ουρανόν, έγινε μεν μέτοχος υπό του δημιουργού πολλών και αξιομακαρίστων ιδιοτήτων, αλλ' οπωσδήποτε έχει και σώμα. Δι' αυτό είναι εντελώς αδύνατον εις αυτόν να είναι αμέτοχος της μεταβολής διά παντός, βεβαίως όμως όσον του είναι δυνατόν κινείται κατά μίαν διεύθυνσιν εις το ίδιον μέρος υπό τους ιδίους όρους.

Εις το αμφιθέατρον μία βοή ηγέρθη: — Οι χριστιανοί! . . . οι χριστιανοί! . . . . Αι σιδηραί κιγκλίδες έτριξαν, ανά τους διαδρόμους τους σκοτεινούς ήχησεν η συνήθης κραυγή των μαστιγοφόρων: «Εις την άμμονκαι εν ριπή οφθαλμού η κονίστρα εγέμισεν από χριστιανούς, οι οποίοι έτρεχον με πυρετώδη ταχύτητα και φθάσαντες εις το κέντρον εγονάτισαν πλησίον αλλήλων ανατείνοντες τας χείρας εις τον ουρανόν.

Λέξη Της Ημέρας

δυσαρμονικώς

Άλλοι Ψάχνουν