Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 10 Μαΐου 2025
Αυτά λοιπόν λέγουν ότι προέρχονται από το εξής· όταν δηλαδή το κηρίον μέσα εις την ψυχήν είναι βαθύ και πολύ και λείον και καλώς ετοιμασμένον, τότε όσα διέρχονται από τας αισθήσεις μας τα αποτυπόνομεν εις αυτό το &κηρ& της ψυχής μας, καθώς το ωνόμασε ο Όμηρος, διά να κάμη υπαινιγμόν με την ομοιότητα αυτού προς το κηρίον.
Με όλους τους βλασφήμους παραλληλισμούς, τους οποίους τινές αποπειρώνται να κάμουν, το Ταλμούδ ευρίσκεται μάλλον εις αντίθεσιν προς την διδασκαλίαν του Χριστού παρά εις ομοιότητα.
Χωρίς άλλο εννοείς την ύπαρξιν και ανυπαρξίαν, και την ομοιότητα και την ανομοιότητα, και την ταυτότητα και την διάκρισιν, και ακόμη το έν και τους άλλους αριθμούς. Είναι δε φανερόν ότι ερωτάς: διά μέσου ποίου οργάνου του σώματός μας άραγε αισθανόμεθα με την ψυχήν μας και τον άρτιον και περιττόν αριθμόν και όλα τα άλλα όσα είναι συνέπεια τούτων. Σωκράτης.
&Το προς εαυτόν δίκαιον.& — Κατά μεταφοράν δε και ομοιότητα υπάρχει δίκαιον εις έκαστον όχι με τον εαυτόν του, αλλά με κάτι τι από τα ιδικά του, και όχι όλα τα είδη του δικαίου αλλά το οικοδεσποτικόν και το οικογενειακόν. Διότι εις αυτά τα ζητήματα διαφωνεί το λογικόν μέρος της ψυχής προς το άλογον.
Κρατύλος. Αδύνατον. Σωκράτης. Λοιπόν το ίδιον δεν συμβαίνει και διά τα ονόματα, ότι δηλαδή ποτέ δεν ήτο δυνατόν να γίνουν όμοια με κανέν πράγμα, εάν προηγουμένως εκείνα από τα οποία αποτελούνται τα ονόματα, δεν είχαν κάποιαν ομοιότητα προς τα πράγματα εκείνα, των οποίων μιμήματα είναι τα ονόματα; Και αυτά από τα οποία αποτελούνται τα ονόματα δεν είναι τα στοιχεία; Κρατύλος. Μάλιστα. Σωκράτης.
Επαινεί δε και το έργον σου και την επίνοιαν των εικόνων, αλλά δεν αναγνωρίζει την ομοιότητα αυτών, διότι δεν αναγνωρίζει εις εαυτήν τοιαύτα προτερήματα, αλλ' ούτε και υπάρχει κατά την γνώμην της γυνή πλησιάζουσα εις τοιαύτην τελειότητα• ώστε παραιτείται από την τιμήν την οποίαν της απονέμεις και αρκείται να λατρεύη τα πρότυπα των εικόνων σου.
Εκείνη την εποχή διάβαζα τέτοια διηγήματα και θυμούμαι καλά τι έκπληξη μου έκανε η περιγραφή της ηρωίδος. Έμοιαζε τόσο πολύ τη φίλη μου που επήγα το περιοδικό σ' αυτήν κι ανεγνώρισε εκεί μέσα τον εαυτό της και φάνηκε σαν να γοητεύθηκε από την ομοιότητα.
Διότι δεν επετρέπετο πλέον να γεννηθή ζώον με άλλο μέσον, αλλά καθώς ο κόσμος διετάχθη να είναι αυτεξούσιος εις την κίνησίν του, ομοίως ακριβώς και εις τα μέρη, όσον ήτο δυνατόν, επεβλήθη από την ομοιότητα του συστήματος να φυτρώνουν και να γεννούν και να διατρέφουν αφ' εαυτών. Και τόρα εφθάσαμεν ακριβώς εις το σημείον του λόγου, χάριν του οποίου ελέχθησαν όλα αυτά.
Ο χείμαρρος ερρόχθη, έβρυχε, και κατεφέρετο μετά κρότου, κ' εκυλίετο σχηματίζων δύο καταρράκτας, κυρίαρχος εις την σιγήν της νυκτός. Ο κρότος εκείνος ενέσπειρε φόβον εις την ψυχήν μου, ήτις ανεγνώριζε παρ' εαυτή ομοιότητα με το ρεύμα εκείνο. Εδεσπόζετο όλη από εν ύπουλον πάθος, καθώς το βαθύ ρεύμα και η σιγή της νυκτός εδεσπόζοντο από ένα δούπον υπόκωφον.
Εκ τούτων οι μεν επίσημοι ξένοι ήσαν ευτυχώς διαβατικά και κάπως μαδημένα υπό της ηλικίας πτηνά, της δε αυτόχθονος νεολαίας αι αισθηματικαί φράσεις είχαν μεγάλην ομοιότητα με τα ερωτικά δίστιχα, εις τα οποία τυλίγουν οι ζαχαροπλάσται τας καραμέλας.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν