Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουνίου 2025
Είτα η Μπαλαλού εσπόγγισε καλώς το παιδίον με μέγα λευκόν προσόψιον, του εφόρεσε καινούργιο λευκόν υποκαμισάκι και ποδίτσαν, το ανέκλινεν επί των κνημών της, και ήρχισε να το περιβάλλη με τα σπάργανα. Ο ζωέμπορος ο Πραματής είχεν έλθει εις τα κολυμπίδια, και εδήλωσεν ότι επεθύμει να γίνη ανάδοχος του βρέφους, εις μνήμην του προχθεσινού εν θαλάσση κινδύνου και της διασώσεως.
Μόνα εξ όλων των ζώντων έχουσι τα εφήμερα το πλεονέκτημα να μη τρώγωσι, του δε ανθρώπου ο πολυσύνθετος επιούσιος άρτος κατήντησε σήμερον τοσούτον δυσπόριστος, ώστε μη εξαρκούντος πλέον του Θεού αναγκάζονται πολλοί να ζητήσωσιν αυτόν παρά του διαβόλου. Ως τα τάγματα κατά στρατιωτικήν επιθεώρησην, ούτω παρήλαυνον αλλεπάλληλοι εις την μνήμην μου όλαι αι αθλιότητες του ανθρωπίνου βίου.
Έπειτα θα θέσωμεν εμπρός από αυτά όσα μένουν ακόμη ανομοθέτητα τακτοποιούντες αυτά εις την κατάλληλον θέσιν των, και, καθώς είπαμεν προ ολίγου, θα τα εννοήσωμεν ακριβέστερον και θα ημπορέσωμεν ίσως να θέσωμεν τους πλέον καταλλήλους και αρμονικούς δι' αυτά νόμους. Πολύ ορθά ομιλείς. Λοιπόν ας κρατήσωμεν εις την μνήμην μας όσα είπαμεν τόρα. Διότι ίσως κάποτε λάβωμεν ανάγκην όλων αυτών.
Πώς γίνεται αυτό, καλέ Σωκράτη; Αυτό θα ήτο βεβαίως τερατώδες. Σωκράτης. Μήπως λοιπόν εγώ φλυαρώ; Πρόσεξε δε: άραγε δεν παραδέχεσαι ότι η όρασις και η ακοή είναι αισθήσεις; Θεαίτητος. Μάλιστα. Σωκράτης. Λοιπόν όστις είδε κάτι τι, δεν έγινε επιστήμων αυτού, συμφώνως προς όσα είπαμεν προ ολίγου; Θεαίτητος. Βεβαίως. Σωκράτης. Αλλά πώς; Δεν παραδέχεσαι αυτό το οποίον λέγομεν μνήμην; Θεαίτητος.
Το παραδέχομαι. Σωκράτης. Πώς την εννοείς; ως μνήμην ενός πράγματος ή όχι; Θεαίτητος. Ως μνήμην ενός πράγματος βεβαίως. Σωκράτης. Αυτά τα πράγματα δεν είναι επάνω κάτω όσα έμαθε κανείς και ησθάνθη; Θεαίτητος. Τι άλλο βεβαίως; Σωκράτης. Δηλαδή ό,τι είδε κανείς, το ενθυμείται κάποτε; Θεαίτητος. Το ενθυμείται. Σωκράτης. Άραγε και όταν ακόμη κλείση τους Οφθαλμούς του, ή μήπως το λησμονεί τότε;
Απέθεσα κατά γης τον σάκκον και έφερα δύο αξίνας. Εκεί υπό την σκιάν γηραιάς μηλέας, πλησίον του μαγγανοπηγάδου , εις θέσιν την οποίαν κατά παραγγελίαν του πατρός μου εσημείωσα και ενετύπωσα ακριβώς εις την μνήμην μου, ηρχίσαμεν οι δύο να σκάπτωμεν, και ηνοίξαμεν λάκκον βαθύν.
ΠΟΛΩΝΙΟΣ Προσκαλεί σε ο καιρός· οι δούλοι σε προσμένουν. ΛΑΕΡΤΗΣ Υγίαινε, Οφηλία, και μη λησμονήσης ό,τι σου είπα. ΟΦΗΛΙΑ Μες την μνήμην μου κλεισμένο είναι, και το κλειδί της κράτει συ 'ς το χέρι. ΛΑΕΡΤΗΣ Υγίαινε. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Οφηλία, τι 'ναι αυτό 'πού σου 'πε; ΟΦΗΛΙΑ Διά τον πρίγκιπ' Αμλέτον κάτι, — μη βαρύνης.
Ψυχάρην, ας μας ανεκοίνωσε προθυμότατα ο τελευταίος. Παρά ταύτης αληθώς, ήτις, παρ' όλα τα ενενήκοντα αυτής έτη, είχε κρατήση ακμαίον το πνεύμα, την μνήμην και το φρόνημα, εμάνθανέ τις έτι περισσότερα ή παρά του υιού, ον η ασθένεια και αι παντοίοι απογοητεύσεις είχον καταστήση ολιγόλογον και μελαγχολικόν .
Μεταξύ των γεγονότων αυτών υπάρχει και έν, το οποίον έχει αληθώς αξιοσημείωτον χαρακτήρα, και του οποίου αι περιστάσεις είναι αναμφιβόλως ακόμη νωπαί εις την μνήμην μερικών από τους αναγνώστας μας. Συνέβη προ ολίγου καιρού εις την Βαλτιμόρην, όπου παρήγαγε ζωηράν εντύπωσιν, και ανεκοινώθη μάλιστα εις ευρύτατον κύκλον.
Ας αναβάλλωμεν όμως, αν θέλης, δι' αύριον αυτήν την ομιλίαν, ώστε και εγώ να λάβω καιρόν και με την ησυχίαν μου να συνάξω εις την μνήμην μου όσα πρέπει να είπω. Και τώρα ας πηγαίνωμεν, διότι εβράδυασε.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν