United States or Gambia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και πώς; εάν σε επαινούσε διά την ταχύτητά σου και έλεγε, ότι δεν είδε έως τόρα άλλον τόσον ταχύν μεταξύ των νέων, έπειτα όμως συ έτυχε να νικηθής εις τον δρόμον από ένα ακμαίον και τάχιστον, νομίζεις ότι ολιγώτερον είναι αληθείς οι έπαινοι τούτου; Θεαίτητος. Όχι. Σωκράτης.
Πλησίον της θύρας ήτον η καλύβη, ικανώς λευκάζουσα, με εξωτερικόν όχι πολύ ακμαίον ούτε καθάριον. Εφαίνετο ότι προ πολλού χρόνου δεν είχεν ασβεστωθή, κ' εμαρτύρει περί της αρρωστίας της οικοκυράς. Αταξία εργαλείων, χόρτων και δεμάτων υπήρχεν έμπροσθεν ταύτης. Η θύρα ήτο κλειστή. Τα δύο παράθυρα κλειστά.
Εις Βουλευτών καυγάδες μη σπεύδης να χωρίζης και δη συζητουμένου Προϋπολογισμού, κι' υπέρ πατρίδος μόχθει, αλλά χωρίς ν' αφρίζης με την αγρίαν λύσσαν του πατριωτισμού. Μη τρέχης ολολύζων ως άγαν πατριώτης εις νίκας Μαραθώνων και δάφνας Πλαταιών, κι' ας σ' οδηγή ακμαίον η αληθής φαιδρότης, που κυβερνά τον κόσμον με σκήπτρον κραταιόν.
Δύο τυράννους φονεύσας αυθημερόν, ω άνδρες δικασταί, τον μεν ήδη ηλικιωμένον, τον δε ακμαίον και έτοιμον να συνέχιση τα πατρικά αδικήματα, έρχομαι να ζητήσω μίαν και διά τους δύο αμοιβήν. Είμαι ο μόνος εξ όλων των τυραννοκτόνων, όστις δι' ενός κτυπήματος εξώντωσα δύο φαύλους και εφόνευσα τον μεν υιόν διά του ξίφους, τον δε πατέρα διά της αγάπης του προς τον υιόν του.
Δεν πρέπει όμως να είμαι γι' αυτό λυπημένη· αυτό δεν ωφελεί τίποτα!» — Αλλ' όμως υπάρχει μόλα ταύτα ακόμη και κάποια ελπίς είπεν η γάτα του μαγειρείου. Κάτω από το μονοπάτι του βράχου αντηχούσε ο λαρυγγισμός εύθυμος και ισχυρός· εσήμαινεν εύθυμον διάθεσιν και ακμαίον θάρρος· ήτο ο Ρούντυ· ήλθε να αναζητήση τον φίλον του Φεζινάνδον.
Η λειτουργία, είχε τελειώσει εν τω ναΐσκω του αγίου Δημητρίου και υπό τους οξείς ήχους των δύο κωδώνων μικρού κωδωνοστασίου, οι χωρικοί εξήρχοντο ασκεπείς ακόμη και σταυροκοπούμενοι. Ήτο Μεγάλη Τεσσαρακοστή, εποχή νηστείας και προσευχής διά τους χωρικούς και είχον καταλάβει πολυπληθείς τον στενόν χώρον του ναΐσκου. Το θρησκευτικόν αίσθημα διετηρείτο τότε ακμαίον και απροσποίητον.
Ενώ ο Αμπελογιάννης παρεσκευάζετο εις μετάληψιν των αχράντων μυστηρίων, αίφνης ανθηρά, μέλαινα, ανηβλάστησεν επί της κεφαλής η κόμη, ανεφύησαν οι μύστακες και το γένειον, η χροιά μετεβλήθη και εν ακαρεί μετεμορφώθη ο επιθάνατος εις ακμαίον και θάλλοντα νεανίαν υπό τα όμματα του πνευματικού.
Του Παρθενώνος θεωρών τας στήλας πετωκυίας, τον πλάττω ως τον έπλασεν ακμαίον ο Φειδίας, ο πλάστης ούτος των θεών, και παν εκπλύνων λείψανον των δουλικών κηλίδων, κοσμώ και με την λείπουσαν εκ των Καρυατίδων του Ερεχθέως τον ναόν. Τοιαύτη περίπου υπήρξε και η εντύπωσις, ην μοι επροξένησε την παρελθούσαν τετάρτην η υπό του Κ. Βερναρδάκη ανάπλασις της «Ανδρομέδας» του Ευριπίδου.
Ψυχάρην, ας μας ανεκοίνωσε προθυμότατα ο τελευταίος. Παρά ταύτης αληθώς, ήτις, παρ' όλα τα ενενήκοντα αυτής έτη, είχε κρατήση ακμαίον το πνεύμα, την μνήμην και το φρόνημα, εμάνθανέ τις έτι περισσότερα ή παρά του υιού, ον η ασθένεια και αι παντοίοι απογοητεύσεις είχον καταστήση ολιγόλογον και μελαγχολικόν .
Λέξη Της Ημέρας