Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 12 Σεπτεμβρίου 2025


Αλλά και μόνον εις όσα γνωρίζομεν και συγχρόνως τα αισθανόμεθα, εις αυτά μόνον περιστρέφεται η ψευδής κρίσις, η οποία γίνεται και αληθής, και όταν μεν φέρη αντικριστά και κατ' ευθείαν τα ορθά αποτυπώματα, είναι αληθής, όταν όμως τα φέρη πλαγίως και λοξώς, είναι ψευδής. Θεαίτητος. Πολύ καλά τα λέγεις, καλέ Σωκράτη. Σωκράτης. Και όμως περισσότερον θα βεβαιώσης αυτό, αφού ακούσης και τα εξής.

Διότι η κρίσις ανήκει εις τας ιδιαιτέρας περιπτώσεις και εις την αίσθησιν. Αλλ' όμως οπωσδήποτε τόσον είναι φανερόν, ότι η μεν μέση διάθεσις είναι αξιέπαινος, συμφώνως με την οποίαν οργιζόμεθα με όσους πρέπει και δι' όσα πρέπει και καθώς πρέπει και καθ' όλα τα παρόμοια.

Επομένως όσοι δεν έχουν αυτήν, δεν έχουν μεταξύ των το πολιτικόν δίκαιον, αλλά έν δίκαιον, το οποίον ομοιάζει το δίκαιον. Δηλαδή δίκαιον έχουν όσοι έχουν νόμον μεταξύ των ο δε νόμος περιστρέφεται εις όσα γίνεται αδικία. Διότι η δίκη είναι κρίσις του δικαίου και του αδίκου.

Εξ άλλου όμως όταν μόνον το έν κρίνη, το δε άλλο δεν το κρίνη διόλου, ποτέ του δεν θα κρίνη το έν ως το άλλο. Θεαίτητος. Λέγεις την αλήθειαν, διότι θα ηναγκάζετο να εγγίση και εκείνο το οποίον δεν κρίνει. Σωκράτης. Επομένως ούτε όταν κρίνη και τα δύο, ούτε όταν κρίνη το έν, είναι δυνατόν να κάμη λάθος. Ώστε αν κανείς ορίση ότι η ψευδής κρίσις είναι λάθος, δεν λέγει τίποτε.

Λοιπόν αυτό δεν ανήκει πάλιν εις τους προηγουμένους λόγους; Διότι όστις παθαίνει αυτό, ένα πράγμα που το γνωρίζει, νομίζει ότι είναι άλλο πράγμα το οποίον γνωρίζει επίσης. Τούτο όμως το είπαμεν αδύνατον και με αυτό το ίδιον παραδεχόμεθα λογικώς ότι δεν υπάρχει ψευδής κρίσις, διά να μη δεχθώμεν ότι τα ίδια πράγματα ο ίδιος τα γνωρίζει και δεν τα γνωρίζει. Θεαίτητος. Πολύ ορθά! Σωκράτης.

Τόρα όμως τόσον μόνον επροχωρήσαμεν, ώστε διόλου να μην την ζητούμεν μέσα εις την αίσθησιν, αλλά εις εκείνο το όνομα, οποιονδήποτε είναι αυτό το οποίον έχει η ψυχή, όταν μόνη της ασχολήται εις τα υπάρχοντα. Θεαίτητος. Αυτό βεβαίως, καλέ Σωκράτη, καθώς εγώ νομίζω, ονομάζεται κρίσις. Σωκράτης. Πολύ καλά το νομίζεις, φίλε μου.

Ιωάννης ο Ευαγγελιστής παρρησία μας λέγει ότι η φωνή αύτη δεν ήχησε το αυτό προς όλους. Το πλήθος την εξέλαβεν ως παροδικήν βροντήν· άλλοι έλεγον ότι Άγγελος προς Αυτόν ελάλησε». Μόνον δι' ολίγους ήτο έναρθρος η φωνή· Αλλ' ο Ιησούς είπεν αυτοίς ότι η φωνή αύτη δεν έγεινε δι’ Αυτόν, αλλά δι' εκείνους». Νυν κρίσις εστί του κόσμου τούτου, νυν ο άρχων του κόσμου τούτου εκβληθήσεται έξω.

Διότι είναι καλλίτερον να τελειώσωμεν ολίγον μέρος καλά, παρά περισσότερον χωρίς να ικανοποιηθώμεν. Θεαίτητος. Τι άλλο βεβαίως; Σωκράτης. Πώς λοιπόν; Τι είπαμεν τόρα; Δεν είπαμεν ότι υπάρχει πολλάκις ψευδής κρίσις, και ότι άλλος μεν έχει ψευδή κρίσιν, άλλος δε πάλιν αληθινήν, διότι εκ φύσεως επλάσθησαν κατ' αυτόν τον τρόπον; Θεαίτητος. Αυτό είπαμεν βεβαίως. Σωκράτης.

Δεν θυμόνω μόνον, αλλά και φοβούμαι τι θα απαντήσω, αν με ερωτήση κανείς: Κύριε Σωκράτη, τάχα ανεκάλυψες ότι η ψευδής κρίσις δεν έγκειται ούτε εις τας αισθήσεις μεταξύ της μιας και της άλλης, ούτε εις τα νοήματα, αλλά εις την σύνδεσιν των αισθήσεων με τα νοήματα; Και εγώ θα το παραδεχθώ, ίσως διότι τάχα ανεκαλύψαμεν κανέν σπουδαίον πράγμα. Θεαίτητος.

Αλλά η κρίσις έπρεπε να επέλθη· εις την στιγμήν ακρατήτου αγανακτήσεως ο Αμλέτος φονεύει, διότι νομίζει ότι βάφει το ξίφος εις το αίμα του ενόχου· η ιδέα της φονικής ανταποδόσεως ενίκησεν, επραγματοποιήθη· η μυστική δύναμις, οπού την είχεν εξουδετερώση έως τώρα, δεν επρόφθασε να την εμποδίση· η εσωτερική αντίστασις εξασθενίζεται, ο Αμλέτος χάνει την ισορροπίαν, και εξερχόμενος από τον εαυτόν του εισέρχεται εις την οδόν της αλογίας· από την ευρείαν και φωτεινήν περιοχήν του κυριάρχου λόγου κατέρχεται βαθμηδόν μέσα εις τα στενά και σκοτεινά

Λέξη Της Ημέρας

παραχωρήσουν

Άλλοι Ψάχνουν