United States or Lesotho ? Vote for the TOP Country of the Week !
Αλλά τόρα, αφού εις τους ιδίους τους θεούς τα ίδια σφάλματα κάμνομεν, τάχα φρονούμεν ότι εκείνο που είναι γελοίον εκεί και απρεπές, τόρα εδώ, και εμπρός εις αυτούς δεν είναι διόλου γελοίον ουδέ θεάρεστον μάλιστα όταν ημείς εγκωμιάζωμεν περί θεών ψευδείς δοξασίας; Αυτό είναι αληθές, εάν αυτά είναι ούτω πως.
Δεν λέγεις μηδαμινόν πράγμα, αν είναι δυνατόν να ευρεθή τρόπος, διά να δίδεται το τοιούτον εις παν πράγμα. Και όμως είναι δυνατόν, καθώς εγώ εννοώ προς το παρόν κάλλιστα. Τότε λοιπόν ας μη το παραμελήσωμεν με κανένα τρόπον, πριν να προμηθεύσωμεν αυτό το ίδιον εις τους εξετασθέντας νόμους. Διότι είναι γελοίον να κοπιάση κανείς εις μάτην δι' οτιδήποτε και να μη το ασφαλίση εις μέρος ασφαλές.
Ώστε αυτό τουλάχιστον έπαθε τα ίδια καθώς εκείνα τα προηγούμενα, δηλαδή η παρθένος και η χύτρα, και με περισσότερον γελοίον τρόπον είναι εις άλλους μεν ωραίον, εις άλλους όμως όχι ωραίον. Και έως αυτήν την στιγμήν και σήμερον ακόμη, θα ειπή, Σωκράτη μου, δεν είσαι ικανός να απαντήσης εις την ερώτησιν τι πράγμα είναι το ωραίον.
Και εν πρώτοις ας ομιλήσω περί των κρεάτων μολονότι, μα τον ουρανόν, και τώρα που τα αναφέρω εντρέπομαι διά λογαριασμόν του Διός, όστις παρίσταται τόσον μικρολόγος και μεμψίμοιρος, ώστε διότι εύρεν εις την μερίδα του μικρόν κόκκαλον, έστειλεν εις ανασκολοπισμόν ένα θεόν τόσω παλαιόν, χωρίς μήτε την βοήθειαν την οποίαν του έδωκα άλλοτε ως σύμμαχος, να ενθυμήται, μήτε να εννοή πόσον γελοίον είνε το αντικείμενον αυτής της κατηγορίας και πόσον παιδαριώδες είνε να θυμώνη και ν' αγανακτή διότι δεν έλαβεν αυτός την μεγαλειτέραν μερίδα.
Η Μπαμπέττα ωμιλούσε και διηγείτο· και της ήρμοζε πολύ καλά, — ενόμιζε ο Ρούντυ· να κάνη παρατηρήσεις διά το γελοίον και υπερβολικόν, που είχαν αι ξέναι κυρίαι εις τα ενδύματά των και εις το βάδισμά των· αυτό δεν το έκαμε διά να τας χλευάση, επειδή ημπορεί να ήσαν ενάρετοι άνθρωποι και μάλιστα αγαπητοί και αγαθοί· αυτό το ήξευρε καλά η Μπαμπέττα, γιατί και αυτή η ίδια είχε μίαν ανάδοχον, που ήτο επιφανής Κυρία Αγγλίς, τοιαύτη.
Καλέ Ξένε, εις αυτό το ολίγον διάστημα πολλάκις επανελάβαμεν αυτό το ίδιον πράγμα, ότι δηλαδή δεν είναι διόλου ανάγκη προς το παρόν να προτιμώμεν περισσότερον την βραχυλογίαν παρά την μακρολογίαν. Διότι, καθώς λέγει η παροιμία, δεν μας κυνηγά κανείς. Επομένως είναι γελοίον και ουτιδανόν να φαινώμεθα ότι προτιμώμεν τα συντομώτερα από τα καλλίτερα.
Ουχ ήττον περιττόν και γελοίον είναι και το να κάθηται τις ν' αποδεικνύη εις ανθρώπους ηξεύροντας γράμματα, ότι η αθυροστομία είναι επίσης αναγκαία εις τους σατυρικούς όσον η υποκρισία εις τους ιερείς.
Ως δε γνωρίζεις, αποδίδω μεγαλειτέραν σημασίαν εις την γλυκύτητα του χαρακτήρος, την φιλανθρωπίαν, την μεγαλοφροσύνην, την φρόνησιν, την μόρφωσιν του πνεύματος παρά εις το κάλλος. Και αυτά τωόντι έχουν μεγαλειτέραν αξίαν από τα σωματικά προτερήματα• διότι θα ήτο παράλογον και γελοίον εάν εξετίμα κανείς περισσότερον το φόρεμα παρά το σώμα.
Είτε εις αμέλειαν αποδώση την έλλειψιν, είτε μαντεύση την αληθινήν της αιτίαν και εδώ πικρόν μειδίαμα διέστειλε τα χείλη του αμηχανούντος ποιητού, το αποτέλεσμα θα ήνε τραγικόν . . . Φαντάζομαι τον γελοίον εκείνον Τριφίλην, τι μεγαλοπρεπές δώρον θα της στείλη! . . . Και εγώ . . . Τοιαύτα τινά και άλλα όμοια εσκέπτετο γράφων ο Μιμίκος, μέχρις ου έφθασεν εις την λέξιν ενθύμημα, οπού και εσταμάτησε.
Καλέ μου και νέε μου άνθρωπε, σου φαίνεται ότι το να φιλοσοφή τις είναι τόσον γελοίον; Διατί ομιλείς τόσον σκαιώς και επιπολαίως;
Λέξη Της Ημέρας