United States or Cyprus ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενώ σύμπασα η Ρώμη συνεκινείτο επί της πλατείας, η ημετέρα ηρωίνη, τα πάντα προς επιτυχίαν των φιλοδόξων σκοπών της ετοιμάσασα προ πολλού, ίστατο επί υψηλού δώματος της Μονής του Αγ. Μαρτίνου, σταυρόνουσα ως ο Ναπολέων τας χείρας επί του στήθους και δι'ανησύχου βλέμματος επερχομένη τας περιπετείας του εκλογικού αγώνος. Πολλοί ήσαν κατά το έτος εκείνο οι περί της τιάρας διαγωνιζόμενοι· αλλ' οι τετρακόσιοι της Ιωάννας μαθηταί, οι ομοιόσχημοι μοναχοί, οι παρ' αυτής ευεργετηθέντες αυλικοί, αι γυναίκες αι θαυμάζουσαι του νέου Βενεδικτίνου το κάλλος και την ευγλωττίαν, οι αρχαίοι του Λέοντος θεράποντες, πάντες ούτοι υπέρ μόνου του
Ήρχισε να βλέπη τον οικίσκον της, ότε το εσπέρας επέστρεφε, μετά δυσπιστίας· να αισθάνεται προ του ανδρός της εντροπήν· να χαμηλώνη τους οφθαλμούς προ του βλέμματός του, να ταράσσηται εις τον εναγκαλισμόν του και να ερυθριά ως ένοχος φρικώδους ανομήματος. Διά ποίαν δ' αιτίαν ησθάνετο όλα ταύτα, δεν ηδύνατο να εννοήση η λυγερή.
Άνθρωπός τις τυφλός και κωφάλαλος και δαιμονιζόμενος προσήχθη έμπροσθέν Του. Ο Ιησούς δεν ηθέλησε να τον αφήση εις την εξουσίαν του πονηρού. Διά του βλέμματος και του λόγου Του απήλλαξε τον πάσχοντα από της φρικώδους τυραννίας, τον κατεπράυνε και τον εθεράπευσεν, ώστε ο τυφλός και βωβός και έβλεπε και ελάλει.
Ο θυρωρός είχε τουλάχιστον χαιρετίση, αλλ' ο προ εμού περιπατητικός φιλόσοφος εξηκολούθησε τον δρόμον του, ουδέ καν βλέμματος αξιώσας με.
Ο Κύριος θα σου αφαιρέση τα ενώτια, την πορφύραν, τας λινάς καλύπτρας, τα βραχιόνια των χειρών σου, τους δακτυλίους των ποδών σου και τας μικράς χρυσάς ημισελήνους αι οποίαι υποτρέμουν επί του μετώπου σου, τα αργυρά σου κάτοπτρα, τα εκ στρουθοκαμήλου ριπίδιά σου, τα μαργαρώδη σου πέδιλα τα οποία υψηλώνουν το ανάστημά σου, τους αλαζονικούς σου αδάμαντας, τα μύρα της κόμης σου, τους ζωγραφισμένους σου όνυχας, όλα τα τεχνάσματα της ραστώνης σου, και ο λαός δεν θα εύρη αρκετούς χάλικας διά να λιθοβολήση την μοιχαλίδα.» Η Ιεζάβελ διά του βλέμματός της εζήτει γύρω της καμμίαν προστασίαν.
Ίσως η σιωπή Του, ίσως η ατάραχος ευγένεια του ήθους Του, ίσως το έκλαμπρον και διαυγές του βλέμματός Του, τους ετρόμαξαν. Χωριστά από παν το υπερηφυές, φαίνεται ότι υπήρχεν εν τη παρουσία του Ιησού μυστηριώδης τις γοητεία και μεγαλείον, το οποίον οι σκληρώτεροι και απηνέστεροι εχθροί Του ανεγνώριζον, και ενώπιον του οποίου έκλινον.
Εις ποίον άλλον λόγον ν' αποδώση κανείς αυτό το ερύθημα, την παράδοξον λάμψιν του συμπαθητικού βλέμματός της, το εξαιρετικόν ταραχώδες ανεβοκατέβασμα του κόλπου τούτου, το δυνατόν σφίξιμον του τρέμοντος χεριού της, το οποίον, ενώ ο Μεντόνι επιστρέφει εις το ανάκτορον, συναντά κατά τύχην το χέρι του ξένου;
Και, αφού επί τινας στιγμάς τον παρετήρησε, του είπε: — Δεν μου λες πώς κατώρθωσες από μαύρος να γίνης άσπρος εις τόσο μικρόν διάστημα; Άλλοι καθηγηταί, αμελέστεροι ή έχοντες πεποίθησιν εις την μνήμην και την όρασίν των, καλούν τους μαθητάς διά του βλέμματος ή εξ ονόματος, χωρίς να συμβουλευθούν τον κατάλογον και χωρίς κλήρον.
— Τι έπαθες; Τι έχεις Σοφία; Δεν απεκρίθη εκείνη. Έμενεν υπό το κράτος του τρόμου. Ο Κ. Μελέτης, ακολουθών την διεύθυνσιν του βλέμματός της εστράφη προς τον Νίκον, τον οποίον τότε πρώτον έβλεπε και εκείνος εις το φως. Η όψις του γέροντος δεν εξέφραοε τον τρόμον ως η της αδελφής του, αλλά μετ' εκπλήξεως προφανούς παρετήρει και ούτος τον Νίκον. Εστράφην τότε κ' εγώ προς τον εξάδελφόν μου.
Η δε φιλοφροσύνη αύτη θα επετάθη ακόμη διά του τόνου και του βλέμματος του Ιησού, διό και η Παρθένος, χωρίς ποσώς να προσβληθή ή να λυπηθή, εστράφη προς τους διακονούντας και είπεν: — Ό,τι σας λέγη κάμετε.
Λέξη Της Ημέρας