United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Έκαστος ημών εγνώριζε του άλλου πάσας σχεδόν τας οικιακάς περιστάσεις· τι ήτο ο πατήρ του, πόσους είχεν αδελφούς, τι έτρωγον συνήθως, πού εκάθηντο, πώς διεσκέδαζον κατ' οίκον, τι έκαμνον, και όσα άλλα. Περί του Σοφή τίποτε δεν ηξεύραμεν. Τούτο δε όχι μόνον εσκανδάλιζε την παιδικήν ημών περιέργειαν, αλλά και εμπόδιζε πάντα δεσμόν οικειότητος μεταξύ ημών και εκείνου.

Τρία άλλα παιδία, το έν μικρότερον του άλλου, έπαιζον παρά-πέρα εν τη ρυπαρά αυλή, καταβορβορωμένα μέσα εις τα νερά της πλύσεως. — Της προάλλαις, εις το Μενίδι, έλεγεν ο Μιστόκλης, προσβλέπων μετά τινος δισταγμού την βεβαρημένην της συζύγου του κοιλίαν, από κάθε εικόνα που μου κοστίζειτέχνη και κόπος και κεφάλαια, — μια δεκάρα, έβγαλα δύο και τρεις δραχμαίς.

Επαιρόμεθα διά τον όγκον του γένους μας, ενώ ουδέν άλλο είμεθα ειμή δούλοι του άλλου. Ιδού τώρα εγώ ως βασιλεύς μεν εντρέπομαι να δακρύσω, ως πατήρ δ' εντρέπομαι να μη δακρύσω υπό την θύελλαν αυτήν των συμφορών.

Σωκράτης Τάχα είναι δυνατόν ο άνθρωπος να μάθη τι από ταύτα τα καλά όσα διδάσκονται διά λόγου, αν παντελώς είναι εστερημένος ακοής ή άλλου τινός ; Κριτίας Μα τον Δία, δεν πιστεύω. Σωκράτης Λοιπόν έν των χρησίμων προς αρετήν φαίνεται ότι είναι η ακοή, αφού διά ταύτης θα διδαχθώμεν την αρετήν. Κριτίας Φαίνεται.

Ώστε, αφού πιστεύσαντες ότι είχα μάλλον παντός άλλου τα πλεονεκτήματα ταύτα, έστω και μετρίως, επείσθητε να κάμετε πόλεμον, παραλόγως με κατηγορείτε σήμερον ότι σας αδικώ.

Εξέλεξε δε ο Σουλτάνος μεταξύ των στρατηγών αυτού τον Μουσταφάν, ως γνωρίζοντα την Κρήτην κάλλιον παντός άλλου, καθότι και κατά την επανάστασιν του 1851 είχε πολεμήσει εν Κρήτη· και επί πολλά έτη έπειτα εχρημάτισε Γενικός Διοικητής της νήσου.

Εν ελλείψει άλλου ιερέως, ή διακόνου, ή και αναγνώστου, αυτός ανέγνωσε κατά το σύνηθες τον όρθρον και ετέλεσε την λειτουργίαν εις την μόνην εκκλησίαν του μικρού χωρίου του. Μετά δε την απόλυσιν της εκκλησίας μετέβη πεζός εις απομεμακρυσμένον μέρος της νήσου, μετά του ειρηνοδίκου και μαρτύρων, προς εξακρίβωσιν των ορίων ενός εκεί αγρού του, του οποίου ο γείτων αντεποιείτο μίαν λωρίδα.

Ότε δ' εν μέσω του συμποσίου ο Μάκβεθ, βλέπων το φάσμα του Βάγκου, γίνεται άλλος εξ άλλου, αύτη αναδεικνύει παρρησίαν πνεύματος έτι μάλλον αξιοθαύμαστον, συνάμα δε και ήττον απεχθή. Εν τη σκηνή ταύτη η Λαίδη Μάκβεθ αναφαίνεται ανωτέρα εαυτής. Παρεβλήθη η Λαίδη Μάκβεθ και προς ετέραν της αρχαίας τραγωδίας ηρωίδα, την Μήδειαν του Ευριπίδου.

Εικόνα μ' άλλους λόγους που μας θυμίζει τον «Κριοφόρο» τον Ερμή. Μα κι άλλες παρόμοιες ζουγραφιές βρεθήκανε στη Ραβέννα και στην Αλεξάντρεια. Έργα που δε μαρτυρούνε καμιάν αλλαγή μήτε στο ρυθμό μήτε στο χαρακτήρα της τέχνης, και που μήτε τον παρασταίνουν πάντα το Σωτήρα τον ίδιο, μόνε αλλού νέο και δίχως γένεια, αλλού πάλε γέρο και με γένεια. Έτσι κι ο Ποιμένας συβολική σημασία είχε βέβαια.

Φαντάσου τι ήταν το μυστικό! Μου έφεραν το φόρεμά μου από την ράφτρα. Ά ν ν α πεισμωμένη. Αλλού όπου ήμουν ως τώρα, είχα τέτοια διαταγή. Από μια φορά μάλιστα που κόντεψε να χωρίση ένα ανδρόγυνο για ένα λογαριασμό. Κ ώ σ τ α ς. Τι λες; Ά ν ν α. Μάλιστα, κύριε, σεις την ξέρετε την κ. Μίνα του Ραδή. Κ ώ σ τ α ς. Αί λοιπόν! Ά ν ν α. Ο κύριος δεν ήθελε να πληρώνη τα χρέη της κυρίας.