United States or Cayman Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Eindelijk droegen zij een buurman op, hun de lever te verschaffen, terwijl zij beloofden, daarvoor ruim te betalen. Den volgenden avond werd de lever van een vos gebracht door een vreemdeling, die geheel onbekend was bij de brave bewoners van het huis. De bezoeker verklaarde, dat hij een bode was, gezonden door den buurman, wien zij de boodschap hadden opgedragen.

»Dank u wel, jufferzei de vos, »wat doet vrouw VosDe meid antwoordde: »Op haar kamer zit ze maar, Met de handen in het haar, En zij schreit haar oogen rood, Want mijnheer de vos is dood.« »Ga haar dan zeggen, juffer, dat er een jonge vos is, die graâg met haar trouwen woû.« »Goed jongeheer

Nauwelijks waren zijne plannen tot rijpheid gekomen, of hij begaf zich na schooltijd op weg naar Van Dril, zonder wiens hulp hij geen kans zag een en ander ten uitvoer te brengen. Er zou echter dien avond niet veel van komen. Hij was nog maar pas zijn huis uit, of hij kwam Dries Klomp tegen, den jongsten knecht van Jan Vos.

Van dien tijd af hield de vos zich op een paar stappen afstand, maar liep toch steeds meê. De mannen waren gauw bij de kleine hoeven, en gingen samen naar een van de huizen. De jongen was van plan geweest meê naar binnen te gaan, maar toen hij aan de stoep kwam, had hij een grooten, prachtigen, langharigen kettinghond zien springen uit zijn hok, om zijn meester te begroeten.

Hij troost haar?" "Zooals gij zegt, Disdir; toen ik in de ziekenkamer trad, hield Robrecht eene van Dakerlia's handen en ik zag dat hem van medelijden de tranen in de oogen stonden." "De lafaard! Een man weenen als een meisje!" gromde Disdir Vos op zonderling nijdigen toon. "Lafaard? Robrecht Sneloghe een lafaard?" herhaalde Willem Van Wervick verbaasd. "Omdat hij deernis heeft met ...?"

Hij kortte de teugels, zoodra hij bespeurde, dat zij, zonder iemands hulp, haar vos weder in bedwang had, en bleef in de achterhoede. "Wees voorzichtig, Jonkvrouw!" riep Feiko verschrikt: "wat duivel, Pater! gij hebt uw oogen overal en zoudt er vlugger bij zijn dan ik."

Wie kan me eene speld en een klos zwart garen brengen?" "Ik wel!" riep Jan Vos, en hij voegde de daad bij het woord. Een oogenblik later was Dik al in het bezit van hetgeen hij gevraagd had. "En wat wil je nu doen, Dik?" vroeg hij. "Wel jongens, dat zal ik je zeggen.

Alhoewel zij de bekwaamheid van de Deken kenden, konden zij met moeite zich overtuigen dat een wever, een man uit het gemene volk, met zoveel vernuft kon begaafd zijn. "Gij hebt meer verstand dan wij allen," riep Diederik de Vos, "ja ja, dit zij zo gedaan, wij zijn sterker dan wij dachten. Nu verdraait het blad; ik geloof dat de Fransen zich hun komst zullen berouwen."

Toby ging met het uiterst vertoon van onverschilligheid voort met eten, tot hij niet meer kon; toen stuurde hij den Vos de kamer uit, sloot de deur, schonk een glas drank met water in en zette zich tot praten. »In de eerste plaats, Fagin « begon Toby. »Ja, javiel de Jood in, zijn stoel dichterbij schuivend. Mr.

'T is anders zoo duidelijk en klaar als een lantaarn in het donker. Door die slimme en dappere Duinkerkers telkens gefopt, moesten we op het laatst ook wel slim en dapper worden, of we wilden of niet! We werden, als ik het zoo eens zeggen mag, zoo glad als een aal, zoo slim als een vos, zoo brutaal als een wolf en zoo dapper als een leeuw.