United States or Madagascar ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Ja zeker! ik heb gezegd, dat het je berouwen zou, dat je gisteren zoo onaardig was, en daarom heb ik het gedaan, dus " verder kon Amy het niet brengen, want Jo's driftige natuur werd haar de baas; ze schudde Amy, dat de tanden in haar mond klapperden, en riep in een hartstochtelijke vlaag van droefheid en woede: "Je bent een slecht, een akelig kind!

Gij zijt edelman en Spanjaard, ik weet waartoe die twee eigenschappen u verplichten; gij hebt besloten u te wreken. Deel mij in vertrouwen mede waartoe gij besloten hebt, ik wil het. Vrees niet uw vertrouwen te moeten berouwen." "Daar uwe majesteit het beveelt," antwoordde ik, "moet ik hem mijne gevoelens bloot leggen. Ja heer, ik denk er aan mij te wreken.

Juist toen het gezelschap de deur uit zou gaan, riep ze op dreigenden toon over de leuning: "Het zal je berouwen, Jo March! dat beloof ik." "Malligheid!" antwoordde Jo, de deur toeslaande. Ze hadden een genotvollen avond, want de "Zeven Kasteelen aan het Kristallen Meer" waren zóó tooverachtig, zoo wonderschoon, als men maar verlangen kon.

Bovendien verwoestten zij een gedeelte van het weerlooze eiland Terschelling, voorwaar geen groot heldenstuk. 't Was een lage en schandelijke daad van de anders zoo moedige Engelschen, en zij zou hun eerlang berouwen.

Ik wil vergeten, wat ge hebt gezegd, op voorwaarde, dat zulke woorden u niet weer ontvallen, want dan zou het u berouwen." Maar die waarschuwing doofde mijn hartstocht niet voor de vrouw van Mascarini en ik was zelfs vermetel genoeg, om mij zekere vrijheden te willen veroorloven.

Ik zou opheldering willen hebben over die ontvangst en mij bij den koning gaan beklagen, dat de minister zoo weinig acht heeft geslagen op zijn aanbeveling." "Dat is een slechte raad, mijn vriend, en het zou mij zeker berouwen, indien ik zulk een onvoorzichtigen stap deed. Zelfs ben ik er niet zeker van of ik niet eenig gevaar loop, door hier langer in de stad te blijven."

En zij laafde Mordret en zij wiesch hem er mede het aanzicht, terwijl antwoordde Gawein: Mordret, mijn gezelle van Tafel-Ronde, Didoneel is dood en spreken kan hij niet meer van zijn zonde, maar gij kunt spreken nog: zoo laat het u berouwen, bid ik u en roep Onzer Lieve Vrouwe genade opdat het aan uwe ziele goeden raad moge worden....

"Santje heeft volkomen gelijk, dat zij het met een Jantje van Leiden afmaakt," zeide mijn moeder: "een jong meisje moet zich nooit uitlaten over een Heer: het mocht haar naderhand berouwen." "Juist zoo!" voegde mijn vader er bij: "want de oude spreuk zegt terecht, dat men met zijn spot naar bed gaat."

De Mortenay zat bij een kleine tafel waarop zijn helm en zijn degen nevens de ijzeren handschoenen rustten. Hij bezag de Deken met verwondering: deze boog zich voor de Stadsvoogd en sprak: "Mijnheer De Mortenay, ik heb mij, met betrouwen in uw eerlijkheid, tot hier begeven, wetende dat die stoutheid mij niet zal berouwen."

Toch zult gij geen ander antwoord erlangen." "Bedenk u wel.... Uw stilzwijgen zou u kunnen berouwen, heer bankier." Silas Toronthal trok de schouders op. Hij was thans vast besloten. Hij wilde en zou niet spreken. Luigi Ferrato verliet hem toen en deelde dokter Antekirrt den uitslag van dat onderhoud mede.