United States or Hungary ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het dorre blad onder aan eike- en beukeboomen straalde in hel-bruin en in de verte trilden de sparrebosschen van vreugd in hun gouden feestgewaad. En dan telkens daartusschen in die bultige heuvels met hun witte zandhellingen en die plekken zwarte hei; het was alles één harmonisch geheel: vóór 't scheiden van den dag zong de hei haar avondzonnezang, vredig en plechtig.

Een oogenblik later hief hij 't blad omhoog en wuifde er mede alsof 't een waaijer was. Komaan! riep Siddha ongeduldig, laat dat geknoei met uw goocheltoeren nu maar! 't Helpt u toch niet langer. En werp dat blad daar weg! Wij hebben genoeg van uwe kunsten!

Gij Jood, zeide hij, zoudt gij twintig talenten bezitten? Bewijs! Een fijne glimlach speelde om Sanballats lippen. Ziedaar! zeide hij en overhandigde Messala een blad papier. Weder las Messala met luide stem: Antiochië, den 16den Tammuz. Toonder dezes, Sanballat van Rome, heeft bij mij gedeponeerd vijftig talenten, Romeinsch geld. Simonides. Vijftig talenten!

Ik was ten prooi aan eene soort van zinsbegoocheling, ik stikte, ik snakte naar lucht. Werktuigelijk bewaaide ik mij met het blad papier, welks beide zijden zich beurtelings aan mijn oog vertoonden.

Van mijn' kant spreek ik vóór noch tegen deze zaak, maar stel mij geheel ten dienste van een zuiver letterkundig blad, op welke grondslagen het ook mocht worden opgericht. Toerghenjeff zal, ofschoon men als medewerker niet vast op hem rekenen kan, een voortreffelijk man zijn om zijn' ijver, zijne veelzijdige kennis en in 't algemeen om zijne plaats in de letterkunde.

De archivaris had nauwelijks het eerste blad, een oorkonde in de sierlijkste, Engelsche schrijfwijze, bezien of hij glimlachte allervreemdst en schudde het hoofd.

Deze vestigen zich meestal op de onderzijde van het blad. In den beginne zijn zij voor het ongewapende oog bijna onzichtbaar, maar hoe zieker de aangetaste plant wordt, des te meer nemen zij in aantal toe.

Het bosch was doodstil. Vogels en andere dieren zaten onbeweeglijk en gedrukt door de zwaarte der atmosfeer. Geen blad bewoog zich. Alleen hoorde men de stappen van de kolonisten op den harden grond weerklinken. Het stilzwijgen werd slechts afgebroken door de opmerking van Pencroff. "Wij hadden een lantaarn mee moeten nemen."

In de roedjes voor het raam bonsde een bromvlieg tegen de ruiten, vloog dan op tegen het glas in een trillende gonzing, met een ontwikkeling van kleine droomerige geluidjes, met een mystiek gescharrel van gazen vleugeltjes, een onwerkelijke hoorbaarheid, komend als herinneringen die komen van heel vèr. En af en toe kwam het ritselen van een verschoven krant, het kreuken van een omgeslagen blad.

Vinje gevoelde zich in het leven ter zijde gezet, en van zijn standpunt niet zonder grond. Hij was zich bewust, dat hij veel meer kennis bezat dan vele anderen, die goed betaalde ambten bekleedden, en dat hij gedoemd was, gebrek te lijden, omdat hij het niet over zich kon verkrijgen, een blad voor den mond te nemen. Een diepe bitterheid kon zich van hem meester maken.