United States or Israel ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ayrton wachtte hem daar. "De dieren zijn van alles voorzien, mijnheer Smith," zeide deze. "Goed Ayrton." "Zij schijnen onrustig, mijnheer." "Ja, het instinct spreekt in hen en het instinct bedriegt zich niet." "Wanneer ge wilt...." "Neem een lantaarn en een vuurslag, Ayrton," antwoordde de ingenieur, "en laten wij vertrekken." Ayrton deed wat hem gezegd was.
Met een enkel woord verklaarde deze de toedracht der zaak, en drukte den man tevens op 't hart, geen oogenblik te zuimen, wilde hij het meisje in het leven behouden. De ~Stroeve~ ging nu met den lantaarn voor, en wees Allard, die Cilie droeg, den weg naar een arbeidershut in de nabijheid, en die men echter niet zonder veel moeite en struikelingen weldra bereikte.
Op den avond vóór mijn vertrek kwam ik van een diner bij den gouverneur, gewapend met mijne lantaarn, die tegelijk mijn avondtoilet en de struiken langs den weg bescheen, toen een witte slang met zwarte ringen sissend voor mijn voeten langs schoot.
Zij brachten een lantaarn mede, en keken bij dat schijnsel over boord. Er werd een tweede lantaarn gehaald. De luitenant ging door het achter- en de kapitein door het voorluik naar beneden, om het kielruim te onderzoeken. De tramps lagen nu niet meer rondom het luik. Reeds spoedig kwam de kapitein weder boven en ging met haastige schreden naar achteren, naar den stuurman.
"Heerlijk mooi!" fluisterde zij, terwijl zij zich dicht tegen hem aandrukte. En in het licht van de lantaarn, zag hij hoe haar oogen vol geestdrift straalden. Hij kuste haar op de wangen die fijn behaard en zacht waren en hem altijd aan een perzik deden denken. "De menschen klapten ook erg," zeide hij, met duidelijke zelfvoldoening. "O ja? Daar heb ik niet op gelet. Ik was heelemaal in het stuk.
Het eerste toestel draag ik op den rug, het laatste aan den gordel. Het bestaat uit een Bunsens element, dat ik met sodium vervaardig, hetwelk de zee overvloedig oplevert. Een inductietoestel verzamelt de voortgebrachte electriciteit, en brengt die in eene lantaarn van bijzonder maaksel.
De ééne droeg een langwerpige lantaarn met zilveren pioenrozen aan den bovenkant vastgestoken; de andere droeg een mooi kleed, bedekt met patronen van herfstbloesems. Een volgend oogenblik herkende hij de liefelijke gedaante van Tsuyu en haar dienstbode Yoné.
Shinzaburo herinnerde zich, dat die lantaarn volkomen gelijk was aan die, welke door Yoné werd gedragen, en een altaardienaar deelde hem mede, dat die graven die van Tsuyu en Yoné waren. Toen begreep hij de vreemde beteekenis van de woorden van Yoné: "Wij gingen weg, en vonden een zeer kleine woning in Yanaka-no-Sasaki. Wij kunnen daar nauwelijks leven, door eenigen privaten arbeid te verrichten."
In een donker steegje, dat ze door moest om op de hoofdstraat te komen, riep een nachtwacht juist het uur van half tien. »Is 't al lang over half tien?« vroeg het meisje. »Over een kwartier slaat het tien uur,« zei de man en hield de lantaarn voor haar gezicht. »En ik kan er pas over meer dan een uur zijn,« mompelde Nancy, terwijl zij hem vlug voorbij liep en haastig langs de straat voortgleed.
Op het brugje, dat over de goot lag, stonden drie personen, die zich aan de lantaarn wilden voorstellen; want zij verkeerden in den waan, dat deze den post zelf te begeven had. De eerste persoon was een haringkop, die in de duisternis insgelijks licht van zich kon geven. Hij beweerde, dat het heel wat olie zou uithalen, als hij op den lantaarnpaal geplaatst werd.
Woord Van De Dag