United States or Qatar ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τοιαύτα ήρχισε να διηγήται εις τον Λάμπρον, όστις τα εγνώριζε καλλίτερ' απ' αυτόν, ο μπάρμπα-Διοματάρης, παρενθέτων ενίοτε εις την σειράν της διηγήσεως έν «καθώς έμαθα, καθώς μου είπαν». Τα πλείστα όμως προς συμπλήρωσιν της εικόνος τα προσέθηκε διακόπτων τον γέροντα αλιέα ο Λάμπρος αυτός, όστις δεν έπαυεν, εις το τέλος εκάστης περιόδου του απλοϊκού αφηγητού, να κατανεύη διά της κεφαλής επιδοκιμάζων και προσδοκών αίσιον δι' αυτόν το αποτέλεσμα.

Εδά, που δε θάχουνε πολλές δουλειές, θα περάσης καλλίτερ' απού την άλλη βολά. Κοντεύγει κιο δεκαπεντάγουστος και θα πας στη χάρη τση να παρακαλέσης.. Επειδή όσο θάμενα στο χωριό, θάτον φόβος νάρθω σε συνάφεια με την άρρωστη, η μητέρα μου σκέφθηκε, για μεγαλείτερη ασφάλεια και για νάχη το κεφάλι της ήσυχο, να με στείλη στη Μεσαρά.

Μα μ' όλη μου την ασχημιά πρόβατα χίλια βόσκω, κι αρμέγοντάς τα πίνω εγώ το πιο καλό τους γάλα· και δε μου λείπει το τυρί μηδέ το καλοκαίρι μηδέ και το φθινόπωρο μηδέ και το χειμώνα κ' είνε τα τυροβόλια μου ολοχρονίς γεμάτα. Και τη φλογέρα παίζω εγώ καλλίτερ' απ' τους άλλους τους Κυκλομμάτες που είν' εδώ· και παίζω τη φλογέρα για σένανε, γλυκόμηλο, και για παρηγοριά μου τη νύχτα τα μεσάνυχτα.

ΜΑΚΒΕΘ Προς τι 'σάν τον ανόητον εκείνον τον Ρωμαίοντο ιδικόν μου το σπαθί επάνω ν' αποθάνω; Ενόσω βλέπω ζωντανούς, καλλίτερ' ας πληγόνω ξένα κορμιά! ΜΑΚΔΩΦ Γύρνα εδώ, γύρνα, σκυλί του Άδου! ΜΑΚΒΕΘ Εσέν' απ' όλους μεταξύ σ' απέφευγα. Τραβήξου! Μου φθάνει όσον αίμα σου βαρύνει την ψυχήν μου. ΜΑΚΔΩΦ Δεν έχω λόγια! Το σπαθί είν' η φωνή μου.

ΕΔΓΑΡ Ως φαίνετ' αδυνάτισαν κι' αι άλλαι σου αισθήσεις αφ' ότου ετυφλώθηκες. ΓΛΟΣΤ. Αυτό θα είναι ίσως. Μου φαίνεται πως ήλλαξε ως κ' η φωνή σου τώρα, κ' ευρίσκω και την φράσιν σου και τα νοήματά σου καλλίτερ' απ' τα πρώτα σου. ΕΔΓΑΡ Έχεις μεγάλον λάθος. Εις τίποτε δεν ήλλαξα, παράτην φορεσιάν μου. ΓΛΟΣΤ. Και όμως, 'σάν να ομιλής καλλίτερα νομίζω. ΕΔΓ. Έλα. Εμπρός! Εφθάσαμεν.

ΡΩΣ Εγώτο Σκων θα 'πάγω. ΜΑΚΔΩΦ Είθε να έβγουν εις καλόν όσα εκεί θα γείνουν! Υγίαινε, και άμποτε να στρώσητα κορμιά μας καλλίτερ' απ' την πρώτην μας η νέα φορεσιά μας. ΡΩΣ Ώρα καλή, πατέρα μου! ΓΕΡΩΝ Νάν' ο Θεός μαζί σου, και μ' όποιον 'ξεύρει το κακόν εις αγαθόν να τρέψη και τον εχθρόν του δύναται εις φίλον του να στρέψη. Εν τω βασιλικώ ανακτόρω εις Φόρες.

Κ' έλ' άφησε τον πόλεμον, μη σέρνης το σπαθί σου Με το χέρι, μόν' ονείδισ', όπως κι' αν είν', με λόγους· Ότι σε λέγω έτσι δα· τ' οποίον και θα γένη· Έναν καιρόν θα σε ερθούν τρις τόσα λαμπρά δώρα, Γι' αυτήν την ατιμίαν σου· και στάσου, άκουσέ με· Την αποκρίθ' ο Αχιλλεύς ο γοργοπόδης, κ' είπε· Πρέπει, θεά, τον λόγον σου να τον δεχθή καθένας, Κι' αν θυμωμένος είν' πολλά· ότ' είν' καλλίτερ' έτσι.