United States or Guadeloupe ? Vote for the TOP Country of the Week !


Φεύγε, σε παρακαλώ, το ογληγορώτερον, διά να με σε εύρη η σκληρά και σε παιδεύση. Α! και πώς, κυρά μου, απεκρίθην εγώ, εσύ θέλεις να φύγω και να σε απαρατήσω αβοήθητον; με στοχάζεσαι τόσον αχάριστον; αγαπώ καλύτερα να αποθάνω, παρά να σε αφήσω εις αυτήν την κατάστασιν, χωρίς να σε ελευθερώσω.

Ο Ζευς μου έρριψε φοβερόν βλέμμα οργής και μου είπε• Τις πόθεν είς ανδρών, πόθι τοι πόλις ηδέ τοκήες; Εγώ δε όταν ήκουσα την φωνήν του Διός παρ' ολίγον ν' αποθάνω εκ του φόβου και έμενα άναυδος και ξεκουφαμένος υπό της βροντώδους εκείνης φωνής.

Αλλά, παρθένος έμεινα εγώ, και θ' αποθάνω παρθένος χήρα... Ω σχοινιά, ελάτε! — Παραμάνα, έλα και συ·την κλίνην μου την νυμφικήν πηγαίνω, να εύρω Χάρου αγκαλιάν αντί Ρωμαίου χάδια. ΠΑΡΑΜΑΝΑτον θάλαμόν σου πήγαινε. Να σε παρηγορήση θα φέρω τον Ρωμαίον σου· 'ξεύρω εγώ πού είναι. Ακούεις; τον Ρωμαίον σου απόψε θα τον έχης. Είναι κρυμμένοςτο κελλί του πάτερ Λαυρεντίου.

ΜΑΚΒΕΘ Προς τι 'σάν τον ανόητον εκείνον τον Ρωμαίοντο ιδικόν μου το σπαθί επάνω ν' αποθάνω; Ενόσω βλέπω ζωντανούς, καλλίτερ' ας πληγόνω ξένα κορμιά! ΜΑΚΔΩΦ Γύρνα εδώ, γύρνα, σκυλί του Άδου! ΜΑΚΒΕΘ Εσέν' απ' όλους μεταξύ σ' απέφευγα. Τραβήξου! Μου φθάνει όσον αίμα σου βαρύνει την ψυχήν μου. ΜΑΚΔΩΦ Δεν έχω λόγια! Το σπαθί είν' η φωνή μου.

Τώρα μου φαινόταν περισσότερο τερατώδης η αδιαφορία πούχα δείξει γιαυτήν τον τελευταίο καιρό, ενώ αυτή 'τον όλη αγάπη για μένα. Έπρεπε να υποφέρω και ν' αποθάνω ακόμη για την αναισθησία και την αχαριστία μου.

Βλέποντάς με εις κατάστασιν που δεν ημπορούσα πλέον να υποφέρω, και φοβούμενος να μην αποθάνω εις καμμίαν φυλακήν από τα χρέη, επρόστρεξα εις την κασσέλαν μου.

Αρχίζω να βαρύνωμαι τον ήλιον και να θέλω να γείνη τώρα έξαφνα συντέλεια του κόσμου. — Σημάνετε τα σήμαντρα! 'ς τα όπλα! Εις τα όπλα! Αέρα φύσα, μάνιζε! — Αν ήναι ν' αποθάνω, θα πέσω με τα όπλα μουτο στήθος μου επάνω! Εις Δουνσινάνην, παρά το φρούριον. ΜΑΛΚΟΛΜ Πλησίον είμεθ' αρκετά. Την φουντωτήν σας σκέπην πετάξετέ την κατά γης.

ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ Ιδού, σιωπώ και ράβω το στόμα μου. ΕΡΜΙΟΝΗ Απάντησε εις εκείνο διά το οποίον ήλθα. ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ Σου απαντώ ότι δεν έχεις νουν όσον πρέπει. ΕΡΜΙΟΝΗ θα φύγης από αυτό το αγνόν τέμενος της θαλασσίας θεάς; ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ Νεκρά βεβαίως. Εάν όμως δεν αποθάνω, δεν θα το αφήσω ποτέ. ΕΡΜΙΟΝΗ Αυτό είναι πλέον αποφασισμένον και δεν θα περιμείνω την επιστροφήν του συζύγου μου.

Τότε εγώ ευχαρίστησα την βασιλοπούλαν Ουσνάραν διά τες ευεργεσίες της, με όλον που ήμουν αποφασισμένος καλύτερον να αποθάνω, παρά να κλίνω εις την θέλησίν της· και ένας Μώρος, που απ' αυτήν εκράχθη, με εσυντρόφευσεν εις την τένταν μου. Δεν ημπορώ να διηγηθώ, τι λογής ήτον η χαροποίησις του Σαέδ, οπόταν με είδεν.

Αι στιγμαί διεδέχοντο αλλήλας εντός της νυκτός· εκ των μεγάλων ορνιθοτροφείων των κήπων της Δομιτίας έφθασε μέχρις αυτών το άσμα του αλέκτορος. Εκείνος έμεινε γονυπετής, ακινητών ως άγαλμα. Τέλος ηρώτησε: — Τι οφείλω να πράξω πριν αποθάνω, δέσποτα;