United States or Malaysia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εκεί οι αρχόντοι πάγαιναν συμαζωχτοί, ακουμπώντας πας στα κοντάρια, για να δουν την ταραχή, και βόγγαε μέσα η καρδιά στα στήθια τους.

Τότες πια αλήθια θάβλεπες, Μενέλα, του θανάτου το τέλος απ' του Έχτορα τη σταλωμένη χέρα, 105 τι είταν ανότερος πολύ, αν ίσως κι' οι αρχόντοι των Αχαιών δεν τρέχανε να σε βαστάξουν πίσω.

Και ξόρκιζε τους Αίιδες, ξορκίζει το Μηριόνη «Αίιδες και του Μέγη γιε, των Αχαιών αρχόντοι, τώρα όλοι θυμηθείτε τες του δόλιου μας Πατρόκλου 670 τις χάρες. Πάντα 'να γλυκό να πει είχε σ' όλους λόγο σα ζούσε... Αχ τώρα θάνατος τον πήρε κι' άγρια μοίρα

Μα ελάτε τώρα, οπλαρχηγοί των Αχαιών κι' αρχόντοι, πέστε το δίκιο εδώ μπροστά στο πλήθος... Κι' όχι χάρες· δε θέλω εγώ να πει κανείς απ' τα παιδιά κατόπι 575 'Μέ ζόρι απ' τον Αντίλοχο, με ψέματα ο Μενέλας τ' άλογο πήρε κι' έφυγε.

Και σαν τον είδε ο άφοβος του γέρου γιος Μενοίτη, τον πόνεσε και λόγια διο του μίλησε θρηνώντας 815 «Α δύστυχοι, των Αχαιών οπλαρχηγοί κι' αρχόντοι, έτσι λοιπόν σας μέλλουνταν, αλάργα από πατρίδα και φίλους, μ' άσπρο πάχος σας εδώ όρνια να χορτάστε.

Αφτός με λόγια γνωστικά τους μίλησε έτσι κι' είπε «Αδρέφια, πρώτοι οπλαρχηγοί των Αχαιών κι' αρχόντοι, αν άλλος μας τέτιο όνειρο πες είχε δει, να πούμε 80 είναι ψεφτιά, και πιο πολύ και να τραβάμε χέρι· μα τώρα τόδε τ' όνειρο αφτός που εδώ παινιέται πως είναι ανότερος πολύ απ' όλους τους Αργίτες. Μον πάμε, κι' ίσως βγάλουμε στον πόλεμο τ' ασκέριΕίπε, και πρώτος κίνησε απ' τη βουλή να σύρει.

Στην αρχή το μάζεμα τω φόρων εκείνων τόπαιρναν απάνω τους οι Αρχόντοι κάθε χωριού. Κατόπι τους πλέρωναν οι μεγαλήτεροι χτηματίες ίσια στο βασιλικό ταμείο και για τα χτήματά τους και για τους ανθρώπους τους.

Κι' είπε, στη μέση στέκοντας, ο βροντολάλος κράχτης «Τ' Ατρέα γιοι, κι' οι άλλοι εσείς των Αχαιών αρχόντοι, 385 μ' έστειλε ο Πρίαμος να πω κι' οι άλλοι οι αλογάδες Τρώεςαν σας βολεί κι' εσάς και δε σας πολυνιάζειτι λέει ο Πάρης που για αφτόν πρωτάρχισε η διαμάχη.

Σιγή ξανά μέσα στη σάλα απλώθη, το βασιλιά όλοι κοίταξαν δειλά. «Να τους σκορπίσουν», είπε και σηκώθη και βγήκε· και οι αρχόντοι όλοι κοντά. Στον κήπο κάτω ανάδευε το αέρι μύριους κλώνους, χιλιάδες ευωδιές· η βάρκα καρτερούσε να τους φέρη σε πιο όμορφες αντίκρυ ακρογιαλιές.

Κι' έσπασε το καλάμι, και το μερί του βάρυνε· και λίγο λίγο πίσω προς τους συντρόφους κώλωσε για να σωθεί απ' το χάρο. 585 Έσκουξε τότες, κι' η φωνή αχούσε απ' άκρη ως άκρη «Αδρέφια, πρώτοι οπλαρχηγοί των Αχαιών κι' αρχόντοι, γυρίστε και μη φέβγετε, κι' απ' το χαμό γλυτώστε τον Αία που τον λύσσαξαν οι κονταριές. Δε θάβγει θαρρώ οχ της μάχης ζωντανός τους χτύπους.