Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Zoo, met mijn gedachten Vol van die heerlijke veranderingen, Vinden we elkaar zoetste verandring! wêer. En scheiden nimmer, tot uw kuische zuster, Die de bevrozen, wisselende maan leidt, Op uw gelijker, warmer licht zal zien Totdat haar hart ontdooit, als vlokken van Aprilsneeuw, en ze u liefheeft. Wat, als Asia Prometheus liefheeft? Stil, lichtzinnige jongen, Je bent nu nog niet oud genoeg.
Dezer dagen wilde Hij mij wederom nog zoo krachtig vertroosten met de woorden van Ps. 91: 1, »Die in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, die zal vernachten in de schaduwe des Almachtigen". Wat zal ik nog meer wenschen? Wat anders dan dat heel deze weg mij maar altijd nader brenge tot den Heere, mij altijd inniger Zijn gemeenschap doe smaken. Dit is 't Hoogste en Zoetste.
Aldus smaakt men tevens de zoetste genietingen, zoo geëigend als tegenwicht tegenover de onvermijdelijke moeiten des levens.
Maar zij zeide niets, de zoete Ysabele en eigenlijk was de zoetste tooverië, dat zij iedere nacht droomde van haar jongen gemaal, Koning Gwinebant, schoon als Sint Michiel! Plotseling klaterde boven de muziek van den Boom der torenwachters koperen fanfare: zij kondigden de zegevierende Koningen aan!
De nacht van licht en vreugde voor zooveel kinderen, die in de lieve schoot van 't gezin het feest der zoetste herinneringen vieren, het feest dat den eersten liefdeblik herdenkt, door den hemel naar de aarde afgezonden; die nacht waar in alle christelijke gezinnen eten, dansen, lachen, spelen, liefhebben, elkaar kussen...die nacht, die in de koude landen tooverachtig is voor de kinderen, met zijn traditioneele kerstboom, beladen met lichtjes, poppen, suikergoed en klatergoud, waar de groote oogen, waarin onschuld zich afspiegelt, verblind naar staren, die nacht had voor Basilio niets te bieden: hij werd er wees in.
Na die ronde, een "patertje", de liefste dans, die ooit is uitgevonden zeker de oudste en meest nationale bij ons: een dans, die de zoetste herinneringen achterlaat. Ik ken jongelieden, die in polka en mazurka schitteren, en die toch verre van afkeerig zijn van een patertje, wanneer het eens zoo geheel onder ons wordt voorgesteld.
Zij bleef staan en zag achterom; daar boven moest hij nu zijn, bij den eenzamen, ouden linde, die, trots sneeuw en ijs, heden avond het zoetste geluk zag ontluiken. Zou hij haar liefhebben, waarlijk lief?
Opgestaan is Eva hem nabijgekomen en zegt nu met haar zoetste stem: "Als ik morgen waarlijk den schoonsten dag van mijn leven door de liefde van mijn besten man zal genieten dan...." zij strijkt met haar zachte hand over Helmonds voorhoofd: "dan mag dáár geen wolkje te zien zijn. Weet je August, waar ik het nieuwsgierigst naar ben? Nee, ik zeg het niet. Wil ik het toch zeggen? Ja?"
Toen ik gisteren? naar de Beurs ging, om daar een brief op de post te doen, toen stond daar dat hele speculantenvolk onder de kolonnen, voor de brede trappen van het Beursgebouw. Net was het bericht aangekomen dat de nederlaag van de vrijheidsgezinde patriotten zo goed als zeker was – de zoetste tevredenheid straalde van alle gezichten; men kon zeggen dat de hele Beurs lachte.
Sinds ruim een jaar leefde er op twintig passen afstand van uwe woning een mensch, wiens zoetste lust het geweest is de lucht in te ademen, die hem kwam toegewaaid uit uwe nabijheid. »Goed! waarachtig goed!" verklaarde de heer Edmund: »A propos, waar woont het ventje?" »Wel, vlak naast ons, rechts", antwoordde Mary. »Zoo is 't gekomen, begrijp je?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek