Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
De Koning wil hem geld medegeven, maar dat weigert hij en na afscheid van Isolde genomen te hebben, trekt hij trots op weg; zolang Isolde hem kan zien, wendt zij het oog niet van hem af en zij heeft hem beloofd dat, zodra hij om haar zendt, muur noch toren haar terug zal houden. Anders loopt het in de ridderlike versies, waar de werking van de minnedrank niet aan een bepaalde tijd gebonden is.
Zodra zijn blik op de uitgeteerde wangen van Machteld viel, en dat hij, in plaats zijner aanminnelijke verloofde, niets meer dan een levend geraamte voor zich zag staan, liep een ijskoude siddering over zijn leden; het bloed zijner wangen keerde plotseling in de geschokte boezem terug, en zijn aangezicht werd bleker dan het witte kleedsel zijner vriendin.
Maar ongelukkig valt zij dadelik in zwijm zodra zij van afscheid nemen hoort spreken en nu kan onze held niet anders doen dan haar in zijn armen nemen en kussen: »Mijn zoete vriendin, laat ik U alleen dit maar zeggen: gij zijt de mijne in leven en dood."
Zodra de Wethouders het geweld tegen de burgerij gebruiken wilden, kwamen de schriklijke Goedendags te voorschijn en dan werden al hun pogingen nutteloos, want de ambachten waren te machtig.
En hiermede liep hij tussen de heesters en verdween in het diepste van het woud. De ridders die in de baan stonden en dit schouwspel met angst aanzagen, hadden geen tijd gehad om elkaar enige woorden toe te sturen; doch zodra zij van hun verbaasdheid waren teruggekomen, sprak De St.-Pol: "In der waarheid, ik geloof, mijn broeder, dat gij met een tovenaar te doen hebt, want zo zegene mij God!
Zodra men hem bemerkte, liep hij met een onverstaanbare grimlach tussen de bomen van het woud, bleef op een afstand staan en toog zijn mes uit de schede. "Mijnheer De Chatillon!" riep hij dreigend. "Bezie dit mes wel, opdat gij het herkennen moogt wanneer het u tussen hals en nek zal glijden!" "Is er dan geen mijner dienaren die mij wreken zal?" schreeuwde De Chatillon met woede.
Zodra de krijgsbazuin haar klanken over het slagveld zond, sidderden de twee vrouwen, en verbleekten alsof een dodelijke slag haar terzelfder tijd getroffen had; beide beefden voor de man, wiens leven ook haar leven was.
Haar dienaar slaat die met een stok dood. Maar 't duurt niet lang of het vrouwtje van de wezel komt met een rode bloem in haar mond aanlopen en zodra zij het mannetje daarmee aangeraakt heeft, is die weer levend. Nu beveelt de vrouw haar dienaar de rode bloem op te nemen, nauweliks heeft zij die op de lippen der afgestorvene gelegd of die ontwaakt met een diepe zucht uit haar lange slaap.
Met poenerige trotsmoedigheid zet de ridder zijn dame op het spel, zodra iemand hem maar uitdaagt om haar te strijden. Komt er een vreemde strijdridder aan het hof van Artus, die een ieder uitdaagt die maar wil om met hem om de koningin te vechten, dan neemt Artus dit dadelik aan.
Zij wierpen zich met de blote borst tussen allerlei wapenen, en ontvingen de doodsteek of de slag die hen kwam treffen, zonder het hoofd enigszins terug te trekken. Die mannen alleen dorsten waarlijk de dood onder de ogen zien en bespotten; ook viel alles onder hun voeten, zodra zij zich vertoonden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek