Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Het schuitje kwam dicht in de nabijheid van het scheepje van onzen mestkever; de meisjes vischten dit uit het water op; een van haar haalde een schaartje uit haar zak, knipte het wollen draadje doormidden, zonder den mestkever eenig leed te doen, en toen zij aan land kwam, zette zij hem in het gras neer. «Kruip, kruip! Vlieg, vlieg, als je kunt!» zeide zij. «Vrijheid is een heerlijk ding!»
Maar daar de pikeur een gevreesd potspeler was en, sedert onheuglijke jaren, van de drie potjes, die gespeeld werden, er twee in zijn zak stak, riepen natuurlijk al de anderen: "stop weg; stop weg!"
En toen men bevreesd was geworden door deze herinnering, moest men denken aan een andere geschiedenis van hem. Gedurende dertig jaar, zegt men, leefde Falco gelijk alle andere arme menschen op den Etna. 's Maandags ging hij met zijn broeders naar het land. Hij had brood in den zak, voldoende voor een geheele week, en gelijk ieder ander kookte hij soep van boonen en rijst.
Den 28 van Maart, 1695. DANDYN, een Rechter. LEANDER, Zoon van Dandyn, Minnaar van Izabel. JERONIMO, een oud Burger. IZABEL, Dochter van Jeronimo. DE GRAVIN VAN NARRESTYN, &c. &c. ’t Tooneel is te Parys, voor en in ’t huis van Dandyn. ORATYN, een groote zak met Processen met zich sleepende.
Die goeie trouwe hond! had hij maar gezien, dat de grutjes, terwijl hij de prinses droeg, uit het gaatje in den zak vielen dat er een klein paadje van grutjes liep van 't paleis van den koning naar 't huis van den soldaat! Hij zag het niet, maar de koning, zooveel te beter en die liet den soldaat uit zijn huis halen en in de gevangenis brengen!
Hij kan geen hulp van Elizabeth krijgen, die haar hand toornig tegen haar zak slaat, als hij om geld vraagt, en zegt: "Sir Guy Chester, gij moogt van geluk spreken, dat gij er uw hoofd afbrengt! Wie beroofde mijn arsenalen van kruit? Wie anders dan gij en die zwakhoofdige Burleigh? Als die Hollanders het mijn vriend Alva nu niet zoo lastig maakten, dan had het, dunkt mij, veel van hoogverraad."
Slechts voor ééne soort van menschen is er eigenlijk op weg wat moois te ontdekken: voor dezulken namelijk, die met een hamer, een beitel en een linnen zak reizen, en die magtig vergenoegd kijken, als zij een grijzen steen, en daarnaast een zwarten, en verderop een donkerbruinen aantreffen, en die eindelijk, gebukt onder den last dien zij torschen, juichen om de belangrijke aanwinst voor hun kabinet.
"Integendeel," gaf ik ten antwoord. "Het is nog al duidelijk, dat ik u wel ken. Ga als 't u blieft zitten. Ik heb vijf minuten tijd, als gij mij iets hebt te zeggen." "Al wat ik u heb te zeggen, weet gij reeds," zeide hij. "Dan weet gij mogelijk ook mijn antwoord al," gaf ik ten antwoord. "Staat uw besluit vast?" "Onwrikbaar." Hij stak zijn hand in zijn zak en ik hief den revolver van de tafel.
Natuurlijk waren onze zeilen al lang weg. Maar kapitein Oudouse had iets op de Petite Jeanne dat ik nooit eerder had gezien aan boord van een Zuidzee-schoener een drijfanker. Het was een kegelvormige zeildoeksche zak, waarvan de mond werd opengehouden door een reusachtigen ijzeren hoepel.
Vandaar dan ook, dat het als een zegen wordt beschouwd, wanneer zwaluw of ooievaar op een huis hun nest bouwen. "Zwaluwen in 't dak, guldens op zak;" en op de Veluwe: "Waar een zwaluw aan den stal nestelt, daar sterven de kalveren niet."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek