United States or Latvia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Neen, 't is niet om den man; maar om de kinderen; vader zegt, dat als 't kleintje naar de kachel gaat en kokende koffie over zich heen gooit, dan kan ik het niet zien; ach ik zie het vóór me!" ze hield de hand voor de blinde oogen , "neen, neen, het gaat niet." 't Was duidelijk, dat dit beeld in haar bewustzijn gebrand stond en alle gedachten aan zooiets buitensloot.
"Laurie, mijn jongen, als je ooit zooiets in je hoofd haalt, zie dan een van die kleine meisjes te krijgen, dan zal ik volkomen tevreden zijn," beloofde de oude heer Laurence, zich op zijn gemak uitstrekkende in zijn leuningstoel, na de vermoeienissen van den morgen.
Ik weet niet wat ik zou beginnen, als jij zooiets deed als de zoon van mijnheer King; hij had overvloed van geld, zoodat hij niet wist, wat hij er mee doen moest, en hij ging drinken en spelen en liep weg, en maakte valsche wissels op den naam van zijn vader, geloof ik, en was in ieder geval zoo slecht mogelijk." "Je denkt dus, dat ik waarschijnlijk ook zoo doen zal? Zeer verplicht."
"Hoeveel meisjes zijn er?" vroeg mevrouw March, die ernstig begon te kijken. "Er zijn er twaalf of veertien in mijn klasse, maar ik denk niet dat ze allemaal komen zullen." "Hemel kind, je zult een onnibus moeten afhuren om ze in rond te rijden!" "Hè, Moeder, hoe kunt u aan zooiets denken? "Dat alles zal nog al oploopen, Amy." "Niet zoo erg, ik heb de kosten berekend, en ik zal het zelf betalen."
Ik heb nog nooit zulke soldaten gezien; ze dragen geen blinkende uniformen en wapenen, maar grauwe kleeren, vol modder; zooiets als schoonmaaksters, maar dan in het mannelijk. Een naamloos wee stijgt mij naar de keel: aardappelenschillen... dwijlen... emmers... zeepwater......!!!
»Heb je ooit gehoord dat een man die zooiets wou doen in een karretje kwam en met getuigen, malle ouwe vampier?« vroeg de driftige dokter. »Wat moet je hier dan?« vroeg de bochel. »Wil je nou dadelijk weggaan, vóór ik een ongeluk aan je bega? Pas op!«
Ja, natuurlijk wou hij aangenomen worden, zooals alle anderen; 't was hem al lang een ergernis geweest, dat hij de laatste was van alle jongens, die even oud waren als hij. Dat sprak immers van zelf. En nu kwam zijn moeder en maakte het tot zooiets verschrikkelijk gewichtigs, alsof 't een keerpunt in zijn leven was.
Juffrouw Kruse had er zich zoo op verheugd het jonge paar zoo dicht bij zich te hebben misschien wel al te veel, dacht ze later; een mensch moet zich niet te veel ergens op verheugen; want dan volgt zoo licht een teleurstelling. Was ze teleurgesteld? Volstrekt niet. Juffrouw Kruse zou zich geschaamd hebben, als iemand zooiets had durven zeggen; neen, dat niet; maar 't was alleen zoo vreemd.
"Heb je een vereeniging gesticht?" vroeg zijn vader koel. "Neen geen vereeniging geen bepaalde vereeniging; maar we hebben ons bij elkaar aangesloten weet u. Zoo'n heel hartelijke aaneensluiting zooiets trouwhartigs, ziet u..." Abraham sprak onzeker en kreeg een kleur. Was 't toch niet eigenlijk iets heel belachelijks, wat hij gedaan had?
"Net zoo als die snoer houten kralen, die over je spiegel hangen, en die zoo lekker ruiken?" vroeg Amy. "Ja zeker, om bij te bidden. Het zou de heiligen stellig genoegen doen, wanneer men zooiets moois als dit voor rozenkrans gebruikte, in plaats van het als een sieraad te dragen." "Je schijnt veel troost in je gebeden te vinden, Esther, want je komt daarna altijd zoo kalm en tevreden beneden.
Woord Van De Dag