Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
't Is de jongeheer van onlangs, zeide zy tot de moeder, als begrypende dat deze zich Wouter niet herinnerde. 't Is de kleine jongen die zoo ziek geweest is. En hoe gaat het nu? Je ziet bleek. Ga zitten, jongeheer. Ja, je ziet er bleekjes uit. Zeker van de wurmen? Wel neen, moeder! 't Kind heeft zenuwkoortsen gehad. Ja juist, koorts! Ik wil maar zeggen dat het ook wel eens van de wurmen komen kan.
Bevolk 'n zoölogisch muzeum met al de wurmen die 't gezelschap inkommodeeren met hardnekkig knagende onsterfelykheid... En dan... Zeg eens, minst-onoprechte lezer, vertoont zich niet, by de statistiek van al dien berouwjammer, onze aarde als 'n vóórhel? Als 'n pleisterplaats van verdoemden?
Ieder verwachtte nu te hooren, wat ze zoo zeer vreesden. Kee kwam naar boven hollen en vloog vader bijna omver, die juist naar beneden wilde. "Ze ze " stotterde ze, "ze zitten dáár," en Kee wees met den vinger, "dáár gunder op het dak. De slagersjongen kwam het mij zeggen" hijgde ze, "och, die wurmen, die wurmen! Het staat daar vol menschen, de politie is er ook, och hemeltje och, och!
Hoe zeer aan alles gewoon wordende, heb ik echter nooit eene hoogte van slechts weinige vademen kunnen beklimmen, of de dorst werd my lastig, en al spoedig onverduurbaar. Aan eenige struiken en heestergewassen vond ik een soort van bezien met een taai vocht, maar met kleine wurmen vervuld, en deze boomtjens zeer sterk met kruipend gedierte beladen, de grootsten van een halve vinger lengte.
Buiten dat hebben wij toch nog dikwijls gelegenheid, over den fiets-mensch ons gemoed vroolijk te maken, terwijl wij langs hem voortsnellen op onzen hondenwagen. Nietwaar, zelden heeft iemand onzer een half uur lang de hondenkar bereden, zonder tenminste één vertwijfeld rijwiel-mensch te zijn gepasseerd, die op den wegkant zat te wurmen aan zijn defect geworden voertuig.
En als vrouw Claus weer naar wurmen vraagt... 't kan me niet schelen: ik wil Femke zien! Hy trad het erf op, en klopte aan. Er werd "binnen" geroepen. Dit was wel 'n beetje wreed, want er hoort heel wat toe, om zoo'n klink optelichten! Maar Wouter dééd het. Misschien dacht-i aan Missolunghi en dien heldhaftigen Lord.
Ja, m'nheer pastoor, ik hou van vroolykheid, en de man kan nu zitten by z'n werk! 't Was niet aantezien, niet waar? Ja, juffrouw, zoo'n orgel is 'n heele vracht. En die arme vrouw met al haar wurmen van kinderen! Ja, zeker, juffrouw, 't is wel om meely mee te hebben. Maar... Wat-i "maren" wou, wist hyzelf niet recht.
Eindelijk ging zij liggen, alsof zij het vraagstuk had opgelost, en trachtte zich in de lengte door haar langen doorgang te wurmen. Dat ging beter. Zij kon er òf haar achterpooten, òf haar kop en schouders doorkrijgen; maar, als met de emmers in den put, zoodra 't eene eind neerging, ging 't andere op, en nog weigerde haar dikke, onhandelbare lichaam er met de rest door te gaan.
Geef 'n kommetje, Fem, en schenk hem in. Je moogt immers wel koffi drinken? Anders, als je met wurmen geplaagd bent... Ik moet erkennen dat die wurmen van Vrouw Claus onzen Wouter meer hinderden dan haar kousen. 't Mensch scheen zich voorgenomen te hebben hem daarmee te plagen, en kwam er gedurig op terug.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek