United States or Greenland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Daarom is het niet, dat de goede God u schiep. Vergeet niet dat onze ziel, die de adem des levens is, boonen, ossevleesch, bier, wijn, hesp, worsten, pensen, alsmede rust noodig heeft tot haar bestaan; gij, gij leeft van brood, water en slapeloosheid! Van waar komt u die ongewone woordenvloed? vroeg Uilenspiegel. Hij weet niet wat hij zegt, antwoordde Wasteele schokschouderend.
Juist kwam een kamerdienaar binnen, en meldde de aankomst dergenen, die zij bij zich geroepen had. Cleopatra liet hen zeggen, dat zij terstond bij hen verschijnen zou. Daarop wendde zij zich weer tot Iras, en gelastte haar, met een waren woordenvloed, onverwijld in gezelschap van een vertrouwd man in een gesloten wagen naar Barine te gaan.
Doortje, die door de vriendelijkheid des jonkers geheel op haar gemak kwam, verhaalde met een woordenvloed, hoe Frerik weg was; hoe de ouwe Wessels altied eiges de pacht betoalde, moar strompelig was, en Bart 'r mee gestuurd had, en dat ze nou niet wiesten woar ie zat. Alfred Van Sommer was een knappe, flink uitgegroeide, bijna negentienjarige knaap.
Ik wil gaarne vergoelijken, maar spreek mij van geen komedievolk; 't is in mijn oog een afzonderlijk menschenras, 't zijn Paria's; ik draai mij altijd om als ik er een zie, ik...." "Met uw verlof," brak Van Bierenstag den woordenvloed af: "dan zult u dezen avond niet veel aan de voorstelling hebben."
Zij brak eensklaps haar woordenvloed af, deed de deur open en liet haar zoon binnen. Sjuul, daar is 'n meneer voor je, ik heb 'm zoolang gezelschap gehouwen ... dag meneer, dienaresse! en toen zachtjes, maar toch zóó dat Giovanni het hooren kon: 't Eten staat klaar, jongen!
Met zachte stem begonnen, werd hun spreeklust hun al spoedig te machtig; al radder ging hun tong, al luider werd hun stem en zelfs de eerbied voor den rechter kon hun woordenvloed niet stuiten. Deze had zelfs moeite hen de zaal uit te krijgen, nadat hun vonnis uitgesproken was.
„Och! Och! mevrouw Groote, als ik je niet zoo heel lang en beter kende, zou ik werkelijk denken, dat hier ’n beetje „jalousie de métier” in ’t spel was,” hervat Schröder, lachend mevrouw Grootes woordenvloed stuitend.
Hij volgt mij zéér oplettend, en zijn vragen, langzaam, aarzelend begonnen, dan eensklaps uitloopend in een meesleependen woordenvloed, kerven als het ware in het onderwerp, totdat zij het leven er van raken. Zijn stemgeluid doet niet aangenaam aan.
Marten maakte eindelijk aan zijn woordenvloed een einde door hem te vragen, of hij ook iets van zijne zuster had gemerkt, en misschien ook wist, waarheen zij zich begeven had. »Niets van gezien, Marten, heelemaal niets. Alleen weet ik, dat er nog verscheidene vluchtelingen hier gepasseerd zijn, die zich misschien naar Beverwijk of Alkmaar begeven hebben.
Woord Van De Dag