Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
De Isegrims mochten dus tevreden zijn, want het leenheerschap zegevierde in Vlaanderen, en zij hadden nu eenen vorst die, gansch met hunne heerschzuchtige gedachten doordrongen, niet zou dulden dat het volk nog ergens het hoofd ophief. Inderdaad, Willem van Normandië begon bloedige vervolgingen in te spannen tegen de Kerels en tegen al wie verdacht was van toegenegenheid voor hunne zaak.
Wat moest ze nu zeggen? Ze had geen boodschap aan Willem te geven. Willem is de rijke boerenzoon, die op Geertje verliefd is, maar omdat ze 'm niet hebben wou, naar Amerika is vertrokken. Later als Geertje "gevallen" en hij in het vaderland is teruggekeerd, blijkt hij nog altijd dezelfde trouwe en liefhebbende minnaar te zijn.
"Gij verlaat den dienst van Graaf Willem, den meester aller soldaten," zeide Arkel, op een toon, die niet vrij was van spotternij: "om uw arm te leenen aan een hoop luie monniken en dikgebuikte schepenen?" "Den Bisschop wil ik behulpzaam zijn." "En weet gij, of de Bisschop, die in verre landen is, den gang der zaken goedkeurt?"
De Engelschen ontdekten hem daar. Men trok hem uit zijn schuilhoek, en door sabelslagen deden de krijgslieden zich door dezen beangsten man bedienen. Zij hadden dorst; Willem bracht hun water, 't welk hij uit dezen put haalde. Velen deden daar hun laatsten dronk. Maar deze put, waarvan zoovele drinkers in den dood gingen, moest insgelijks sterven.
Ook op de verdere veldtogten van MAURITS stond onze Stadhouder hem waardig ter zijde. Bij de belegering van Rijnberk was het »WILLEM LODEWIJK met zijne Friezen, die eene halve maan voor de Rijnpoort stormenderhand innamen," waardoor deze sleutel van den Rijn zich moest overgeven.
De orde bleef er gevestigd tot 1647, het jaar, waarin de koop met Willem II werd gesloten, ressorteerde eerst onder de Balije van Coblentz, later onder die van Utrecht en deed, door vrome schenkingen uitgebreid, zoodat allengs de heele omtrek haar behoorde, veel voor de verbetering der wegen.
Na 't vermelden dezer gebeurtenis zwijgen de Kronijken een tijd lang over Heusden, of bepalen zich tot het gewagen van eenige handvesten, door Aelbrecht of door zijn opvolger Willem van Beyeren aan de stad geschonken, en van eenige stichtingen, aldaar door den tot Kastelein aangestelden Willem van Kroonenburg gedaan.
Dan, intusschen deed zich een nieuwe pretendent op, die op Heusden aanspraak maakte. Deze was Jan van Drongelen, die, oom van Jan IX, en, in geval Heusden niet als een spilleleen beschouwd kon worden, het naaste tot de erfenis gerechtigd was. Vergeefs echter wendde hy zich tot Willem van Holland, om door dezen in zijn aanspraak gehandhaafd te worden.
"Dus heb je mij dan toch waarlijk lief?" riep Willem weer op den toon zijner eerste opgewondenheid, doch, vóór dat Elsje een antwoord kon geven, werd het hoofd der oude werkvrouw om den deurhoek zichtbaar, en vraagde zij, terwijl zij zich de oogen wreef: "Zeg juffrouw Elsje, krijg ik mijn boterham niet?"
De ernst, die er op het gelaat van den ouden krijgsman is te lezen en die zich mede in den toon van zijn stem heeft geopenbaard, deed al spoedig den glimlach verdwijnen, die voor een oogenblik den gelukkigen bruidegom om de lippen speelde. "En waarom benij je me Willem?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek