Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Perring in zijn werk The Pyramids at Ghizéh zegt dat hij vermeent dat houten steigers gebezigd werden. Met betrekking tot de buitenlagen merkt Wilkinson op dat de uitstekende hoeken van de opgestapelde rechthoekige steenblokken van boven af naar beneden weggekapt werden en aldus het zijvlak glad maakten. Hij grondt deze meening op eene uitlating van Herodotus. Dr.
Eenige minuten nadat Baptist zich verwijderd had om de orders van »Mylord" te volbrengen, kwam de knecht, die »alleen voor de tafel" was, in eigen persoon met zijn servet over den arm en zijne witte handschoenen aan, de champagne brengen en ontkurken. »Is ons kaartje aan den schilder gebracht?" vroeg Wilkinson.
»Yes we are going! pay yourself," en Wilkinson wierp hem een Hollandsch bankbiljet toe, met zijne nota. Frits vroeg ook naar zijne vertering. »Dat heeft nog geen haast," gaf Koppelman ten antwoord met eene bedoeling die licht te raden was. »Het heeft haast, want ik rijd met mijnheer mee." »Zoo, dat's 'n mooie! en de kales die je besteld hebt, en die ieder moment komen kan."
Hij zag het in met een glimlach over zich zelf, dat het vaderland veel minder gebaat zou zijn met zijne hulp, die zonder geestdrift, alleen uit moedeloosheid zou verleend worden, dan hij zelf met de uitzichten, die Wilkinson voor hem opende.
Baptist Meijer had zich aangeboden des anderen daags voor een goed rijtuig te zorgen tot billijken prijs. Wilkinson had juist geoordeeld. Frits had rust noodig, en die nacht, doorgebracht in het dorpslogement, waar alles doodstil was zoo ras de laatste gasten waren afgetrokken, voldeed geheel aan zijne behoefte.
»Op uw zes-en-twintigste jaar zoo radeloos verlegen wat aan te vangen, in zoo diepe moedeloosheid neergezonken!" sprak Wilkinson op een toon van afkeuring, die door diepe deernis verzacht werd, »en dat de zoon van den wakkeren, opgewekten, vindingrijken Herman Rosemeijer?" »Juist omdat ik zijn zoon ben," hernam Frits met vastheid, »moet ik niet zijne wegen gaan.
»Zoo spreekt men uit vertwijfeling omdat men het geduld, de lijdzaamheid en bovenal het geloof mist om op het einde te wachten," sprak Wilkinson met vastheid en ernst. »Uit het kwade kan nog wel het goede voortkomen, maar wat waarlijk goed is kan nooit ten kwade leiden, zelfs al schijnt ons dat zoo.
Graaf Peterhoff moet hier van avond nog eene samenkomst hebben met den zaakgelastigde van een groot Engelsch Huis; die zal wel kunnen zeggen wat er van den beschermeling van Sir Reginald Wilkinson geworden is. Wilkinson! hoe heb ik zoo stompzinnig kunnen zijn, 't is wel een bewijs hoezeer ik gepreoccupeerd was.
Mirko, de vader van den Vorst, was de incarnatie van den ruwen, onversaagden Montenegrijn, zoo als vroegere reizigers, Viala de Sommières, Wilkinson en Marmier, dien geteekend hebben. Deze Mirko is overigens eene historische figuur; zijn naam, die in de nationale liederen voortleeft, was de schrik der Turken, en niet zonder recht droeg hij den bijnaam van het Zwaard van Montenegro.
»Ik begrijp mij ook niet waarom Steinhausen u geen beteren raad heeft gegeven dan dien om hier zoo povertjes te zitten rentenieren; maar men moet een zoons hart hebben om eens vaders behoeften te raden. Luister papaatje!" en hij schoof een stoel dicht bij den fauteuil van den ouden heer en zette zich terwijl hij voortging: »De firma Wilkinson Wilmot, waarvan ik deelgenoot ben...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek