Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Gelieve mij te zeggen of gij deze voorwaarden aanneemt of niet." De wezenstrekken van de Landvoogd betrokken zich door innige gramschap. "Wat taal is dit?" riep hij. "Hoe durft gij mij voorwaarden opleggen, daar ik alleenlijk mijn stormtuigen vooruit te brengen heb om uw muren tot puin te verbrijzelen?"
Dit zijn de aanmerkingen, die moeder Van Roosemael maakt, en de gedachten, welke door haren ontstelden geest gaan. Eensklaps doet de jongedame een teeken van ongeduld aan de oude vrouw, en laat daardoor hare wezenstrekken beter zien.
Bij het aanschouwen dier bekoorlijke wezenstrekken drong een boosaardige minnelust in zijn boezem; hij sprong driftig vooruit, omvatte de maagd met een arm, terwijl hij in de andere hand een degen hield, en rukte zijn slachtoffer uit de armen der huilende vrouw. "Moeder, o moeder!" zuchtte de maagd met stervende stem.
Bertulf, de proost van St-Donaas, die nu met zijnen broeder Hacket, den kastelein, in de kamer verscheen, was een man van meer dan zestig jaar, met grijze haarkroon en een ernstig en eerbiedwekkend gelaat. Ondanks zijnen ouderdom ging hij rechtop, en het geheel zijner statige wezenstrekken ademde niet alleen wijsheid maar tevens een diep gevoel van eigen waarde.
Na hij aldus een ruime tijd beweegloos was gebleven, omvatte zijn rechterhand, zonder zijn toedoen, een slachtbijl, die, veel groter dan de andere zijnde, voor een bijzonder gebruik scheen te dienen; zodra het blikkerend staal onder zijn gezicht viel, ging er een onvatbare glimlach over zijn spijtige wezenstrekken, en hij bleef lang op het moordtuig staren.
Een klein vlekje ter zijde der bovenlip, in stede van het gelaat te ontsieren, stak geestig af tegen de blanke tinten van het fijne, met blauwe adertjes gemarmerde vel, en verhoogde de levendigheid van uitdrukking der wezenstrekken, vooral wanneer zij zich tot een lachje saamtrokken, en de half geopende rozemond de dubbele rij der hagelwitte tandjes ontdekken liet.
Op alle wezenstrekken stond een onzeglijke uitdrukking van vrees en benauwdheid. De vrouwen drukten hun kinderen stilzwijgend tegen de borst, en menigen ontviel een traan, zonder dat zij derzelver oorzaak verstonden. Hoe bang zij allen ook voor de wraak des Landvoogds waren, riep echter geen van hen: "Heil Frankrijk!"
Niets bijzonders was er aan haar op te merken; evenals hare zuster was zij de eerste jeugd voorbij, noch mooi, noch leelijk, sterk van lichaamsbouw en grof van wezenstrekken; maar zoohaast haar eerste eetlust wat gestild was, en zij nu en dan de nieuwe kostgasten aanzag, stonden dezen niet weinig verbaasd over de indringende vastheid en de beheerschende kracht van haren blik.
De houding en het gelaat van den Engelschman hadden eensklaps een volslagen verandering ondergaan. Het waren niet meer die onnoozele wezenstrekken van daareven, en uit de oogen vlamden nu een helderheid en sterkte van geest, die de twee anderen verbluft deden staan. "Verbeeldt gij u werkelijk, dat ik niet wel bij het hoofd ben?" vervolgde hij.
Hij sidderde van vrees, en zijn gelaat was bleek, alsof het leven hem ging verlaten; het was zichtbaar dat hij de blik van Jan Breydel wilde ontwijken, want hij wendde het hoofd om naar de andere zijde, opdat de Deken zijn wezenstrekken niet zou gezien hebben. "Wat komt gij in het leger doen?" riep Breydel. "Waarom luistert gij aan de tenten? Antwoord spoedig!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek