Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Door de takkengordijn stak de maan heur onvatbare klaarte, en lei bleeke strepen op heur lijf en aangezicht. Pallieter bezag haar zoo.
De mensch heeft ten slotte geleerd mensch te zijn. Hij ziet af van de ontleding van zijn God, van 't doordringen in 't onvatbare, in dat wat hij niet gezien heeft, van 't wetten geven aan zijn hersenschimmen. De mensch begrijpt dat zijn erfenis de uitgestrekte wereld is, waarvan de heerschappij in zijn bereik ligt.
Doch alle strijd tegen de mode is tot dusver nutteloos en doelloos gebleken, en haar almacht over de vrouw is nog altijd ongeschokt, zij is voor iederen strijder een onvatbare vijandin. Op één punt verslagen, herrijst zij als een onsterfelijke fenix onmiddellijk weer uit haar asch. Ook heden nog dient de kleeding in de allereerste plaats erotische doeleinden.
Echter waren de puinen van Nieuwenhove nog met grijze schaduwen overdekt, onvatbare tinten, die men niet als verven mocht aanzien, lagen overal op de nog slapende natuur, terwijl het rijzend daglicht zich reeds in de blauwe hemelkolken spiegelde. Hier of daar vlood nog een trage nachtuil met afschrik naar zijn hol, en krijste nijdig tegen de glans die hem kwam verjagen.
De woeste wilde natuur schrikt bij de nadering van iets, waarin zij het bovennatuurlijke meent te voelen. De krachten der duisternis kennen elkander en hebben onderling een geheimzinnig evenwicht. Tanden en klauwen vreezen het onvatbare.
Het beeld van de jonge ridder zat voor haar geknield, zijn ogen smekend tot haar geheven; zij luisterde alsof zij de tonen van een heimlijk gezang wilde vatten; gewis suisde de stem van Adolf haar in het oor; en dan liet zij, in een zachte droom onttogen, haar blik op hem neergaan, dan bewoog zij haar lippen en sprak met onvatbare woorden: "Kom rust op mijn hart, o gij de man die ik bemin, de bruidegom door God en mijn vader mij geschonken!"
En hij liet de onvatbare liefde Gods pas optreden, toen ze door Gretchens verzoenende liefde tot daad werd. Het eeuwige-vrouwelijke zoo wist Goethe trekt ons naar de onbereikbare goddelijkheid.
De lippen der maagd bewogen zich, en van tijd tot tijd kwam een onvatbare klank uit haar borst. Een krachtiger adem dreef het tweemaal herhaalde woord "Vader!" als een zoete harpentoon in de oren van Robrecht; hij door een gelukzalig liefdegevoel geroerd bracht zijn lippen op de mond zijner dromende dochter.
Na hij aldus een ruime tijd beweegloos was gebleven, omvatte zijn rechterhand, zonder zijn toedoen, een slachtbijl, die, veel groter dan de andere zijnde, voor een bijzonder gebruik scheen te dienen; zodra het blikkerend staal onder zijn gezicht viel, ging er een onvatbare glimlach over zijn spijtige wezenstrekken, en hij bleef lang op het moordtuig staren.
Adolf voelde zich onder de liefdezoenen zijner aangebeden Machteld herleven; hij bleef lang sprakeloos in die blauwe ogen, voor hem zo heilig, staren, en gaf zijn vreugde door een zachte en bijna onvatbare glimlach te kennen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek