Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Men gevoelde zoozeer de onmogelijkheid om bij Monseigneur Bienvenu eenigszins vooruit te komen, dat de nauwelijks door hem gewijde seminaristen zich bij de aartsbisschoppen van Aix of van Auch deden aanbevelen en zoo schielijk mogelijk weggingen. Want, wij herhalen het: ieder wil vooruit!
Telkens als ze van een boerderij weggingen, zei men: "Als jelui daar en daar komen, moet je naar binnen gaan en vertellen wat jelui is overkomen." In de boerderijen, waar de kinderen werden heengezonden, was altijd een borstlijder.
Toen zij van de plaats weggingen, gaf het meisje hem een stok, waarmee hij, naar zij zei, alles zou kunnen doen, wat hij wenschte.
Dat is niet zoo, Effendi! Hebt gij dan niet op hun paarden gepast? Ja, maar wij hebben den ganschen nacht in den regen gestaan en wij verwachtten een fooi; toen de mannen echter weggingen, waren zij ontzettend boos en beloonden ons met eenige geduchte klappen. Wanneer zijn ze weggereden? Toen het even begon te schemeren. In wat richting? Zij volgden den Uskuber straatweg.
Ik wou dat alle meisjes weggingen en zijn akelige school opgeruimd moest worden. Is 't niet om gek te worden, als je aan die heerlijke dadels denkt?" zuchtte Amy met het gezicht van een martelares.
Dan stel ik voor, nu op weg te gaan. Wij weten niet, wanneer die kerels zullen opbreken. Het zou verdrietig zijn, als ze eerder weggingen, dan wij. Langer kon ik niet wachten en kroop als een kreeft, terug tot aan de rots, en toen verder naar mijn metgezellen. Toch bleef ik, goed verscholen, op eenigen afstand uitzien, of onze vijanden werkelijk vertrokken.
"Het is volstrekt niet lastig voor ons," antwoordde Marcel; "dus zoo blijft het afgesproken: jij blijft hier en Rodolphe en ik slapen op de kamer van Rodolphe. Bonsoir, Mimi, slaap lekker!" "Ik dank jullie wel!" zeide zij, terwijl zij Marcel en Rodolphe, die weggingen, de hand gaf. "Wil ik de deur afsluiten?" vroeg Marcel, toen hij bij de deur was.
Als wij weggingen en lang uitbleven, zou die belangstelling verflauwen en op 't laatst verdwijnen. Wij moeten ons nu persoonlijk bekend maken aan ons publiek, zijn sympathie trachten te verwerven en het leeren in ons vertrouwen te stellen. Hebben wij die sympathie en dat vertrouwen, dan kunnen wij gerust gaan. Dat gaan naar Holland vervalt niet geheel, Stella. Wij kunnen nog altijd gaan.
De jongen zelf zat in zijn hemdsmouwen op den rand van de tafel, en dacht er aan hoe heerlijk 't was, dat Vader en Moeder allebei weggingen, zoodat hij een paar uur lang zijn eigen baas zou zijn. "Nu kan ik Vaders geweer nemen en een beetje schieten, zonder dat iemand zich er meê hoeft te bemoeien," zei hij in zichzelf.
"Het is niet goed voor mijn kind," dacht zij; en die gedachte stemde haar even ernstig en weemoedig. Ach, als ze nu toch maar spoedig weggingen en ook nooit meer terugkwamen! Eindelijk ging de binnendeur zacht-piepend open. Een aarzelende voetstap bleef stil-schuivend op den drempel staan. "Alles goed," fluisterde Rozeke opstaande.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek