Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 september 2025
Nu, Tieka en Hedwig lachten ook en toen de trein te Edinburg stilstond en de kinderen afscheid moesten nemen, zei Tieka levendig: "Hè, ik hoop hartelijk dat wij elkaar nog eens weerzien!" Chester.
"Zeg haar Ladyschap dat ik kom, en dat zij maar beginnen moet, als zij zoo'n haast heeft! Ga voort, lieve." Toen kuste hij haar, en legde haar weder te bed. "Paatje," zeide Effie, toen hij heenging, "zal ik tantetje Beatrice nooit weerzien?" "Ik hoop van ja, lieve." "En zult u nooit weer van haar hooren? U verlangt zeker ook wel haar te zien? Zij hield zooveel van u."
Was het niet beter voor hem zelf, niet barmhartiger tegenover haar, zekere herinneringen niet op te frisschen en aandoeningen te vermijden, die niet anders dan smartelijk en schokkend konden zijn. Waarom hadden hare vrienden, die toch iets van haar verleden wisten, de wreedheid gepleegd haar tot zulk een weerzien herwaarts te lokken onder zulke omstandigheden.
Zijn eigen tweeduizend pond zouden alles zijn wat hij bezat, verklaarde zij; zij wilde hem nooit weerzien, en zóó weinig zou zij gezind zijn, hem den geringsten steun te verleenen, dat zij, wanneer hij een beroep zou kiezen, om in zijn onderhoud te voorzien, alles zou doen wat in haar macht stond, om te beletten, dat hij vooruit kwam."
De terugkeer van haren zoon, de hoop dat zij haar ander kind weldra zou weerzien, het herstel van vrede en orde in het land, de veiligheid die thans voor de onderneming te Camdless-Bay gewaarborgd was, dat alles te zamen bracht het zijne er toe bij, om haar weer ietwat van hare moreele kracht, die zij verloren had, terug te doen erlangen.
"Hoor dan eens, heer kopstuk! Zal ik het nog weer eens tot een stadhouderschap brengen, of zal ik schildknaap blijven? En dan nog zal ik ooit vrouw en kinderen weerzien?" "Stadhouder of regent zult ge in uw eigen huis zijn, waar ge ook vrouw en kinderen weerziet, als ge daarheen terugkeert. Voor 't overige zult ge ophouden schildknaap te blijven, zoodra gij het dienen van een heer hebt opgegeven."
'Zoeken, denken, kijken! zei Pluizer. 'Zeker, zeker! zei de Dood; en toen tot Pluizer: 'Bij wien zult ge hem brengen? 'Bij docter Cijfer, mijn oud-leerling. 'A ja! dat is een goed leerling. Dat is een zeer fraai voorbeeld van een mensch. Bijna volmaakt in zijn soort. 'Zal ik Robinetta weerzien? vroeg Johannes bevend. 'Wie bedoelt het ventje? vroeg de Dood.
"Tevergeefs, mijnheer! Gij kunt uw vader niet spreken en zult hem niet weerzien," zei Francis met beslistheid. "Hoe nu! gij zoudt mij daartoe uwe medewerking weigeren? Dat zou geene hardheid zijn, dat zou onmenschelijk wezen." "Als ik menschelijkheid heb te betoonen, is het allereerst aan uw vader, en dezen moet ik beschermen tegen 't geen gij hem nu opnieuw wilt aandoen."
Vóór wij ons naar Boulogne begaven, moest ik nog afscheid nemen van vader Acquin. Dat afscheid was niet treurig. Ook hij was zeer blij dat ik mijn ouders zou terugvinden en het was mij een genot hem nogmaals te verzekeren, dat ik spoedig zou terugkomen met mijne ouders, om hem onzen dank te betuigen. Tot weerzien dan, beste jongen, en veel geluk.
»Mama, vraagt ge?" »Ja, Zermah, wanneer zullen wij die weerzien?" »Weldra," antwoordde de mestiesche aarzelend. »Weldra?" vroeg het kind met nadruk. »Ja, weldra... misschien heden nog... Ja lieve... Ik hoop dat wij heden verre zullen zijn..." »En die mannen, die ik hedennacht gezien heb?..." »Hebt ge die mannen goed bekeken, Dy?" vroeg Zermah. »Ja... maar o! wat was ik bang voor hen!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek