Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
"Zie, Kitty," ging hij voort en wees naar de achter de linden opkomende maan: "Hoe schoon! Nu een serenade, Wesslowsky! Weet ge, hij heeft een heel mooie stem. Wij hebben onderweg gezongen. Hij heeft twee zeer schoone romancen meegebracht, de nieuwste. Hij moet ze eens met Warenka Andrejewna zingen."
Maar schier te gelijk moest zij haar nieuwe kennis verlaten, want op dit oogenblik kwamen twee kleine meisjes naar haar toe loopen. "Warenka, Warenka, mama zoekt u." En Warenka moest met haar medegaan. De bizonderheden, die vorstin Tscherbatzky omtrent madame Stahl en Warenka, alsmede omtrent haar wederzijdsche verhouding vernomen had, waren ongeveer de volgende.
Vooral het laatste was voor haar een aanlokkelijke gedachte. Maar dit was een geheim, waarvan zij noch met haar moeder noch met Warenka spreken wilde. Zij was overtuigd, dat het goed en schoon was, dat men het doen moest, en toch zeide een inwendige stem haar, dat zij niet in staat was het te doen.
Zij begon hem dadelijk met haar oneindige Gallische beminnenswaardigheid te overstroomen en hem te loven, dat hij zulk een prachtige dochter had, die zij een schat, een parel, een engel noemde. "Nu, dan is zij de engel nummer twee," zeide de vorst lachend, "want volgens haar eigen verklaring is mademoiselle Warenka de engel nummer één."
En zij zong het even rustig vast en goed als de andere. Toen zij dit lied had gezongen, dankten allen haar nogmaals en toen werd er thee gedronken. Kitty en Warenka echter gingen naar den kleinen tuin bij het huis. "Aan dit lied is zeker een herinnering verbonden?" vroeg Kitty. "Gij behoeft mij niets te zeggen," haastte zij zich er bij te voegen, "maar zeg mij slechts, of ik juist heb gegist."
Allen leven: deze vrouwen, zuster Natascha en Warenka en Anna, waar ik nu heen ga, allen, slechts ik alleen niet! En op Anna vallen ze allen aan! Waarom? Ben ik dan misschien beter dan zij? Ik heb ten minste een man, dien ik liefheb, hoewel niet zoo, als ik hem zou willen liefhebben, maar ik heb hem toch lief en Anna heeft den haren nooit liefgehad. Waarom is zij dan schuldig? Zij wil beminnen.
Er zijn tijden, waarvan men een geheele maand voor een halven roebel zou geven, en er zijn zulke, waarvan een half uur met geen geld te betalen is. Is dat niet zoo, Kathinka? Waarom zie jij er uit, alsof je de verveling beet heeft?" "Ik? Volstrekt niet, papa." "Ik moet naar huis," zeide Warenka en stond op. Zij nam afscheid en ging in huis om haar hoed te halen. Kitty volgde haar.
Eenige hoofdstukken zijn droog en lang, bij voorbeeld alle onderhandelingen met Dmitri Nechljoedoff, de beschrijving van zijne verhouding tot Warenka, en dat waarin over het begrip huiselijkheid gesproken wordt. Ook is te lang het feestje bij Jar en het voorafgaande bezoek van den graaf met Iljenka. De rekrutentijd van Semjonoff is niet geschikt voor de censuur.
Kitty speelde de inleiding en zag toen vragend Warenka aan. Deze bloosde en zeide: "Dit willen we overslaan." Kitty zag haar verwonderd aan. "Nu dan een ander," zeide zij en sloeg haastig de bladen om. Zij had dadelijk begrepen, dat aan dit lied een bizondere herinnering was verbonden. "Neen," antwoordde Warenka en legde lachend haar hand op de noten, "laten wij het maar zingen."
Kitty werd met elken dag meer met haar vriendin ingenomen en ontdekte in haar steeds meer deugden. Toen de vorstin vernam, dat Warenka een fraaie stem had, drong zij haar op een avond haar te bezoeken en iets voor haar te zingen. Warenka kwam en bracht een muziekblad mede. De vorstin had ook den overste en Marie Eugenjewna met haar dochter uitgenoodigd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek