Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Het gelukte hem niet, dat wantrouwen weg te nemen door de invrijheidstelling van Aerschot te bewerken, want de overige hoofden der katholieke partij te Gent, en onder hen ook Hessels, bleven in hechtenis en bovendien stonden de aanleggers van den opstand, Ryhove en Hembyze, als warme aanhangers van den prins bekend.
"Nou, hoepelen jelie dan maar gauw op," zei de schilder met een vloek en lachend liepen de anderen door, de Damstraat in, terwijl Bernard en zijn vrind den kant van 't Rokin opgingen. Zwijgend liepen ze 'n poosje naast elkaar. Toen begon de Leidenaar met een stem en een glimlach waarin teleurstelling en een minachtend wantrouwen: "Doe jij er niet 'an?"
Zij was toch al reeds geneigd, geloof ik, mijn zedelijk gedrag over 't geheel te wantrouwen, en daarbij was zij ontevreden, omdat ik, bij dit bezoek, al zeer weinig aandacht, en zeer weinig tijd aan háár had geschonken. Het kwam dan ook tusschen ons tot een volslagen breuk. Op ééne wijze slechts had ik mij kunnen redden.
"Huug!" zeide zij, plotseling stilstaande en de handen tegen zijne borst vouwend terwijl zij hem recht in het gelaat zag, "je verbergt immers niets voor mij?" Toen vermande hij zich, zag haar verwijtend aan en zeide op den toon der koelste verontwaardiging: "Dat je me wantrouwen zoudt, had ik niet gedacht." "O neen!" riep zij verschrikt uit, "ik vraag je duizendmaal vergeving.
Zoo was men te Valparaiso wel zeker van het bestaan der goudmijnen; maar men meende vrij algemeen dat het land ongezond was, dat er regering noch wetten bestonden, en dat men vrij onbeduidende resultaten schier altijd met zijn leven betaalde. Op Otaheite, dat slechts veertig dagen zeilens van Californië verwijderd is, heerschte dezelfde twijfel, wantrouwen en nieuwsgierigheid.
Titus gaf Gisippos de hand en laakte hem zeer over zijn verlegenheid en zijn wantrouwen, betuigde hem groote vreugde en leidde hem naar huis, waar Sophronia met tranen van ontroering hem als een broeder ontving.
Ook mag de Schrijver zich afvragen, of het niet al te onedelmoedig wezen zoude, door het voorshands nutteloos maken van hunnen arbeid, aan de oudheidkenners, Navorschers en Commentatoren van volgende tijden een bewijs van wantrouwen te geven, hetwelk zij in geen opzicht hebben verdiend.
Gij blijft, die gij waart, met uw twijfel en uw bestendig wantrouwen tegen u zelf, met de ijdele voornemens om u te verbeteren en met uw eeuwig hopen op een geluk, dat voor u is weggelegd." "Onzin," sprak hij luid tot zich zelf, ging naar een hoek, waar hij twee gewichten had staan, hief ze op en begon gymnastische oefeningen. Hij hoorde voetstappen voor de kamerdeur.
Tib. wist natuurlijk dat het meerendeel der aristocratie te Rome deze erfopvolging, die de kroon op de monarchie drukte, met leede oogen aanzag; dit moest wel zijn van nature achterdochtig gemoed met wantrouwen en argwaan vervullen.
"Wat wilt ge van de freule Mordaunt?" vroeg ik, den stouten indringer tegentredende met een wantrouwen, dat nu niet ongerechtigd was. "Een vreemdeling hier!" riep hij uit, in plaats van antwoord te geven; "dat verwondert mij; ik dacht niet dat ze meer aan logeergasten deden." "Mij dunkt ik heb nog meer reden om verwonderd te zijn over de wijze waarop gij hier binnenkomt ...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek