Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Mathilde gleed uit het bed en ging zitten voor haar toiletje. Zij had nu haar hoofd en haar schouders vóor zich in het spiegeltje. Aan de bovenlip en aan de eene wang, zwol haar gezicht er in op, door oneffenheden van het glas. Zij nam de spelden uit haar haar en liet het over haar rug vallen.
Kin-Fo ging naar bed; maar den volgenden dag stond hij weder op, zoo levend als een gezond mensch slechts zijn kan. Zooveel ontroeringen voor niets! 't Werd vervelend. Er waren toch reeds tien dagen om, van de twee maanden tijd die hij Wang gelaten had. »'t Is een talmer," sprak Kin-Fo, »ik had hem niet zooveel tijd moeten geven."
Hij keerde zijn welgedaan lichaam nog eens op de kussens om, om nog weder in te sluimeren, omarmde het hoofdkussen en drukte zijn wang daar stevig tegen aan, doch eensklaps richtte hij zich op, bleef overeind zitten en opende de oogen. "Ja, ja, hoe was het ook weer?" hij zocht zich een droom te herinneren. "Ja, hoe was het toch? Juist!
Na deze wijsgeerige opmerking, Wang zelfs waardig, verdween de kapitein in zijn hut, terwijl twee of drie mannen van de equipage op het dek achterbleven. Kin-Fo liep een kwartier van voren naar achteren, met over elkander gekruiste armen, terwijl zijne vingers van ongeduld trilden.
En glimlachend verwachtten ze haar den ouden Dahlberg te zien kussen. Maar zij stond in haar toorn. "Mag ik niet liever een oorveeg geven aan wie ik 't minst liefheb?" Een oogenblik later brandde Gösta's wang onder haar vaste hand. Hij werd rood tot over de ooren, maar bedwong zich, greep haar hand, hield die een oogenblik vast en fluisterde: "Kom over een half uur in de roode zaal beneden."
Hij luisterde angstig en zorgvuldig of hij niets hoorde. Zijn blik scheen de nachtelijke duisternis te willen doorboren. Meer dan eens verbeeldde hij zich het zacht geluid eener deur te hooren die door eene voorzichtige hand geopend werd. Zonder twijfel hoopte Wang hem slapende te vinden, om hem zoo af te maken. Toen trad er plotseling reactie in.
De kip brandt aan, de bigge valt van 't spit, De klok heeft lang reeds twaalf geslagen, en Mijn meesteres reeds één hier op mijn wang; Zij is ontvlamd, omdat het eten koud is, Het eten koud, omdat gij niet te huis komt, Gij komt niet thuis, wijl gij geen honger hebt, Gij hebt geen honger, wijl gij niet gevast hebt; Maar wij, vermoeid door vasten en gebeden, Wij boeten voor uw euveldaân van heden.
Liefkoozend neemt hij haar fijne blanke blauw-dooraderde hand in de zijne, drukt er voorzichtig zijn lippen op en strijkt even met den rug zijner hand over ’t zacht bedauwde voorhoofd der slapende. Langzaam knielt hij neder bij ’t bed, legt zijn wang tegen Annettes hand, snikt een paar malen en blijft zoo liggen, lang
"Hoefde ik toch maar nooit die vervelende rokken meer aan!" "Wat zou De Veer je nù graag mee hebben op z'n tochten.... Toe, sta nu even stil!" en Go schonk voorzichtig warm water langs haar zwarte wang, zacht nawrijvend met den handdoek; want 'n spons was er niet te krijgen. Mies de Bruin liep, met haar haar los, in haar witte tabbaard rond. "'t Is 'n geslaagde avond.
Anderen zullen je slaan, zooals ik je nu sla!" "En zij gaf mij een harden slag op de wang. Maar ik nam haar op, droeg haar de stoep af en zette haar in den wagen. ""Hoe durf je mij te vloeken?" vroeg ik. "Hoe durf je mij te slaan! Dat verdraag ik van niemand." "En ik gaf haar de oorvijg terug.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek