Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Ik beken zonder schaamte dat ik niet rusten zal voor ik dien terug heb en voor ik de asch er van aan den wind heb toevertrouwd!" "Hecht gij werkelijk aan uw brief?" hernam Wang. »Zeker", antwoordde Kin-Fo. »Zoudt gij zoo wreed zijn dien te behouden als een waarborg tegen een nieuwe dwaasheid mijnerzijds?" »Neen." »Welnu?"
Voorts kende hij eenige ambtenaren en handelslieden in de hoofdstad, en ieder van hen was hem in de tegenwoordige omstandigheden zooveel mogelijk van dienst. De onverschillige van vroeger, de doodkalme leerling van den philosoof Wang, is nu werkelijk gelukkig.
Dagelijks hoort men de heldendaden roemen van dien eersten schutter, die bij den krijg aan zijn omgeving den vijand aanwees, dien hij raken wilde en als hij het geweer tegen zijn wang had gelegd, nooit zijn schot miste. Zijn belangrijkste tactiek bestond in een nadering gedurende den nacht tot aan den voet der vestingen met al zijn aanhangers, die veel stroo droegen.
Hij vernam ook door Soun, en niet zonder belangstelling, dat Wang bevolen had haar te poetsen, te wrijven, af te stoffen, in een woord, haar in zoo voldoend mogelijken staat te houden. »Wat zal mijn meester daar lekker in liggen," voegde de getrouwe dienstbode er bij. »'t Zou wel de moeite waard zijn het eens te beproeven!" Deze opmerking verschafte Soun een vriendschappelijk knikje.
De zelfmoord veroorzaakte hem zelfs niet de minste wroeging, want wat in beschaafde landen vaak als een misdaad beschouwd wordt, is als het ware een wettig en geoorloofd iets te midden dier zonderlinge beschaving van Oost-Azië. Kin-Fo's besluit stond dus vast en niets kon hem weerhouden; zelfs de invloed van den wijsgeerigen Wang zou daartoe niet in staat zijn geweest.
De polis werd daarop geteekend door Kin-Fo, ten voordeele der jeugdige weduwe en van den philosoof Wang, door William J. Bidulph, als vertegenwoordiger der maatschappij.
52 Met de middelste pooten omwond hij hem gansch den buik, en met de voorste greep hij hem de armen; voorts sloeg hij hem de tanden in de ééne en de andere wang: 55 de achterpooten strekte hij om zijn dijen, en hij stak hem den staart tusschen beiden door, en achter bij de lendenen strekte hij dien naar boven.
Binnen gekomen bespeurde men, behalve de vertrekken in 't bijzonder bestemd voor Wang en Kin-Fo, niets anders dan salons, omgeven door kabinetjes, welke afgescheiden waren door doorschijnende voorhangsels, waarop guirlandes van bloemen waren aangebracht, of wel plaatjes met zedekundige spreuken, waarop de bewoners van het Hemelsche rijk niet zuinig zijn.
Brammert bemerkte wel, dat Ellert door wreede lusten werd gekweld: hij zag het aan de oogen, waarover de diepe schaduw van een fellen gloed lag; ook aan de korte, roode vingers, die zich telkens en telkens klemden in de palm zijner hand, en aan de wijze, waarop de dikke lippen zich openden, dat de witte tanden grijnzend bloot-kwamen, aan den peinzenden glimlach, die lag langs mond en wang.
Het maal werd gegeven op den 27n dag der 4e maan, gedurende de eerste der vijf »Waken", waarin de uren van den Chineeschen nacht zoo dichterlijk verdeeld worden. Waarin Kin-Fo en de philosoof Wang nog wat duidelijker worden geschetst.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek