Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Een trompetsignaal had in de verte weerklonken en op hetzelfde oogenblik zagen de Perzen hoe de geheele vijandelijke massa voorover boog en een sneller beweging aannam, terwijl tegelijkertijd een wild krijgsgeschreeuw uit elfduizend keelen zich verhief. «Ge hebt gelijk, Hippias,» sprak Datis, «uwe landgenooten zijn door waanzin getroffen.
Ik had hem overgegeven aan de redeloozen om hem even redeloos te maken als zichzelf, en aan dwazen om hem te veranderen in een naamgenoot voor waanzin. Wat ik toen leed en nog lijd, kan geen pen schrijven en geen geschrift verhalen.
Het gelukte Passafiore donna Micaela te ontroeren. Plotseling begreep zij hoe de oude roover in de steengroeve moest lijden. Zij ziet hem wachten op den waanzin. Zij denkt er aan hoe trotsch hij geweest is en hoe gebroken en vernietigd hij nu is. Neen, neen, geen mensch mag zoo lijden, dat is te veel, te veel. "Passafiore," barst zij uit, "zeg, wat je wenscht. Ik zal doen, wat ik kan.
Dat heb ik altijd sterk gevoeld. In "De Jordaan" heb ik gegeven de figuur van Stijn, die in de critiek tot de grootste bewondering aanleiding heeft gegeven. Daarin is in één persoon vereenigd teederheid en verbijsterende waanzin, door alcoholische driften aangejaagd.
En dit streven werd, als het op zijn hevigst was, keer na keer onderbroken: nu eens doordat hij naar een bekorende vrouw gestuwd werd door een hartstocht die van waanzin niet verre verwijderd bleek; dan weer doordat zijn lichaam tengevolge van onmatige inspanning des geestes was geschokt en overprikkeld.
Dat is immers niets als waanzin! Katja, ik heb groot ongeluk. Hoe kan men zich nu om zulken onzin kwellen!" "Neen, ik heb met u te doen...!" "Met mij? Wat ben ik? Een waanzinnige...! En daaronder zoudt gij lijden? Maar het is verschrikkelijk te denken, dat ieder vreemd mensch ons geluk zou kunnen verstoren!" "Dat is waar! Dat is bepaald beleedigend!"
Maar als ze beiden zwegen, was 't ook hem benauwend.... Hij voelde, er was iets onnatuurlijks in zijn doen wat bijna niet kón blijven.... bijna waanzin werd.... Eindelijk werd ze óp van spanning, doodelijk moe, zóó moe, dat ze, zwaar leunend op z'n arm, haast niet meer spreken kon, maar hijgde, strompelend.... Toen vroeg hij plotseling heesch door den schrik van dat idee: "Wil ik je dragen?"
Met de kracht van den waanzin tracht hij zich los te rukken uit de handen der mannen, die hem met de grootste inspanning vasthouden. Zijn haren hangen verwilderd over zijn voorhoofd en zijn kleederen zijn bijna aan flarden gescheurd.
Hij deed niets meer, zat iederen avond en iederen morgen in het koffiehuis te redeneeren en te bluffen, als ware hij bij machte alles te houden wat hij vroeger of later had beloofd; er haperde altijd maar eene kleinigheid, verzekerde hij met de goelijke trouwhartigheid van den waanzin, een onnoozele tonne gouds of wat, die niemand hem wilde voorschieten op eene verzekerde winst van millioenen!
Ze nam hun beider handen in haar handen, en zei ernstig: Ik weet niet of ik erg ziek ben mijn lieve man, en mijn goede koning; maar voor ik misschien zóó ziek ben, dat mijn woorden voor waanzin zouden worden aangezien, heb ik u één ding te vragen, dat ge mij niet weigeren zult, nietwaar?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek