Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
De zachte oogen, in wier schittering hij zoo dikwijls ingeslapen was, kon hij zich niet meer voor den geest roepen. Hij herinnerde zich zelfs den klank der stem niet meer, wier uitbarstingen van woede of verliefd gefluister hem tot waanzin brachten.
Zij waren echter zeer luimig en grillig, nu eens speelsch, dan neerslachtig en apathisch, en soms elkander bijna tot waanzin opzettend, heur haar en sluiers verscheurend, zich zorgeloos op hare harde bedden, de rotsen, werpende, elkaar met woeste haast verjagend, en luid schreeuwend van vreugd of wanhoop.
»'t Is altijd nog beter dan door den schoorsteen," zeide hij en lachte. »Ik denk het ook," zei Jansen »vooruit!" Nu keek de welbespraakte den Boer weer aan door zijn gouden lorgnet zou het toch meenens zijn? Of leed de Boer aan vlagen van tijdelijken waanzin? »Nu, ga je of moet ik je een handje helpen?" zeide Jansen.
Doch zijn geveinsde waanzin zal voorwaar, Leef ik, geen schuts hem zijn bij zulk een hoon. Hij met zijn stam zal weten, dat het recht Bij Saturninus leeft; en, mocht het slapen, Hij zal 't zoo wekken, dat het, fel vergramd, Den fiersten samenzweerder vellen zal.
Eensklaps schrikte zij en richtte zich haastig, huiverend, omhoog. O God, daar begint het weêr! dacht ze, zichzelve opnieuw bewust. Er scheen een strijd in haar hersenen, een strijd tusschen haar onmachtig verstand en haren, zich steeds uitbreidenden waanzin. Onzeker greep zij een boek, dat op tafel lag en sloeg het open, om zich te dwingen verstandig te zijn, te lezen.
O, lieve Wraak, thans kom ik tot u af; En zoo ééns arms omhelzing u volstaat, Dan wil ik u terstond er mee omarmen. TAMORA. Zóó met hem om te gaan past bij zijn waanzin.
Het klimaat was ruw, het voorjaar begon laat, de zomer eindigde vroeg, en in den langen, donkeren, eenzamen winter besloop hem de vijand die sedert lang wachtte en loerde: waanzin omnachtte zijn gemoed. De huiselijke verhoudingen waren zeer onbevredigend. Men begrijpt dat de goed gedrilde engelsche bedienden Rousseau en Thérèse een onmogelijk paar vonden en zich vroolijk maakten over hen.
De wind giert; de schuimende golven vallen op hem. Hij heft de oogen op en ziet niets dan grijze wolken. In zijn doodsstrijd is hij de getuige van de ontzettende woede der zee. Hij wordt door waanzin gepijnigd. Hij hoort een voor den mensch vreemd geluid, dat van gene zijde der aarde schijnt te komen, men weet niet uit welk vreeselijk oord.
"O God," denkt i, "als er nu eens een wonder gebeurde, als nu eens in eens van al die vrouwen al de kleeren afvielen?" Een dichtertje dat den waanzin nabij is denkt rare dingen. U en ik lezer denken nooit zoo iets. En mijn lezeressen..... heilige onschuld, ik moet er niet aan denken. Zes jaar waren ze getrouwd.
Nu is volgens het oordeel der Zotheid ieder des te gelukkiger, naarmate hij in meer opzichten aan waanzin lijdt, mits hij slechts blijft bij de ons eigenaardige soort van waanzin, die zich zoover uitstrekt, dat ik haast niet geloof onder het geheele menschdom iemand te kunnen vinden, die te aller ure wijs is en die niet met eenig soort van waanzin behept is.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek