Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Hij twijfelde niet aan zijn invloed, hij wist dat hij gehoorzaamd zou worden; maar zoo de Vorst al bereid was zich te voegen naar de eischen der diplomatie en den langzamen gang der kanselarijen, is het wel te begrijpen dat de vurige Montenegrijn met moeite de beleediging verduurde en ten volle den toorn billijkte, die in het hart zijner onderdanen kookte.
Maar hij klaagde er over, dat de tuin, waar de vreugde op vlinderwieken ronddartelde, door rupsen werd verwoest, zoodat de vruchten niet rijpten. Wel wist hij, dat de vreugde een zegen voor de kinderen der aarde was en dat die gevonden moest kunnen worden. Maar als een duister raadsel klonk de vraag over de wereld, hoe een mensch tegelijk verheugd en goed kan zijn.
De kinderen hoorden al gauw, dat Vader verscheidene jaren bij den Malmberg had gewerkt, maar dat hij nu op reis was. Hij ging gewoonlijk nu en dan een poos weg, als de onrust over hem kwam. Waar hij heen was, wist niemand, maar allen waren er zeker van, dat hij over een paar weken zou terugkomen.
Hij wist niet te zeggen, wat hem eigenlijk ontroerde. Hij had medelijden met haar en hij was zich bewust, haar niet te kunnen helpen, alsmede dat hij schuldig was aan haar ongeluk en dat hij slecht had gehandeld. "Is dan een scheiding niet mogelijk?" vroeg hij op zwakken toon. Zonder te antwoorden schudde zij het hoofd. "Kan men dan het kind niet behouden en hem toch verlaten?"
Iedereen wist, dat het een hopelooze taak was, maar toch hoopte men. "Groote Hemel!" riep de assistent opeens uit, terugdeinzende en op Beatrice's gelaat wijzende. "Zaagt gij dat?" Elisabeth en Granger sprongen overeind, roepende: "Wat? Wat?" "Blijft zitten," zeide de dokter, hen terug wenkende.
Uit deze emigratie van Radjpoets zouden de Gorkhas gesproten zijn, die in Nepâl een klein zelfstandig vorstendom vormden, dat eeuwenlang zijne onafhankelijkheid wist te handhaven. In 1765 vatten de Gorkhas het plan op om geheel Nepâl onder één gezag te vereenigen.
"Hoe heet-ie?" "Willem." "Van z'n van?" "Willem de Boer." "Ken ik niet... Wat doet-ie?" "In betrekking." "Weet je dan niet waar-die woont?" "'t Zal me wel weer te binnen schieten... wacht maar... wacht maar!" Voor het station, bij den tramwagen, dribbelde ze heen en weer, zich inspannend, zenuwachtig, angstig. Ze wist 't niet meer. Wat ze ook dee, ze wist 't niet meer.
Graaf Floris wendde zich daarop tot Bisschop Johan van Syric, en wist door zijne voorspraak te bewerken, dat Heer Henric van Roden de hand der verweesde Jonkvrouwe van Montfoort bekwam, en daarby tevens het Burchtgraafschap, op gelijke wijze en voorwaarde, als dit voorheen door haren vader en Heer Herman bezeten was geweest.
Hoe zijn moeder werkelijk is, dat kunnen wij niet weten; maar te oordeelen naar Fanny's uitlatingen nu en dan over haar gedrag en haar meeningen, hebben wij ons nooit voorgesteld dat zij heel beminnelijk zou zijn; en ik zou mij al zeer moeten vergissen, als Edward zelf niet heel goed wist, dat hem veel moeilijkheden in den weg zouden staan, als hij wenschte, een vrouw te trouwen, die niet òf een groot fortuin bezat, of van zeer voorname afkomst was."
Toen ging hij van 't strand weg, het land in. Want hij wist wel, dat vogelverdriet nooit lang duurt, en hij wilde van hen weggaan, terwijl ze nog bedroefd waren, omdat ze hem missen moesten. Toen hij op den dijk gekomen was, keerde hij zich om, en keek naar de vele vogeltroepen, die over zee vlogen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek