Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Zoo wij nu nog naar Ashby-de-la-Zouche gaan, dan doen wij dat met mijn edelen buur en landsman Athelstane van Coningsburgh, en met een gevolg, dat ons zoowel tegen vrijbuiters, als vijanden van hoogeren stand zal beschermen. Ik breng u dezen beker wijn toe, heer Prior, welken gij, hoop ik, naar uw smaak zult vinden, en ik dank u voor uw beleefdheid.
Toen wierpen de Vrijbuiters de vuurroeren over de schouders en grepen met een vlugge beweging de verrejagers of trokken het rapier, zoo zij er een droegen. 't Werd een geweldige strijd.
De dikke Jan Slob was niet weinig verbaasd, toen hij de Vrijbuiters met hun kostbaren buit aan wal zag stappen, en groot was zijne vreugde, toen hij vernam, welk eene schitterende overwinning zij hadden behaald. Spoedig werden de kannen gevuld met schuimend bier, hetwelk de mannen zich lekker lieten smaken, maar zij gunden zich geen tijd, om lang in de herberg te vertoeven.
Ha, de oogen der Vrijbuiters tintelden met een heeten gloed, en zij sloegen onwillekeurig de handen aan het rapier. »Vader!" riep Aelbert met geestdrift uit, »Vader, laten wij toch hier niet als lafhartigen blijven staan, terwijl ginds onze broeders hun leven wagen..." En hij trok zijn rapier half uit de scheede met bevende handen.
»Hoe?" riep hij na eene korte weifeling uit. »Zou U het Oude Hoen wezen, de man, die met een klein troepje Vrijbuiters eene zoo roemrijke overwinning heeft behaald op eene talrijke ruiterbende?"
't Jonge Hoen stond op, om beter en verder te kunnen zien. Plotseling riep hij uit: »Zij worden achtervolgd door de Spekken! Roeien, mannen, zoo snel je kunt, opdat wij niet te laat komen! Zeker denken die roovers, dat de menschen nog geld of kostbaarheden met zich medevoeren..." De Vrijbuiters spanden al hunne krachten in, en de booten vlogen pijlsnel door het water.
Na den moedwil der zeeroovers beteugeld en onzen naam weder geducht gemaakt te hebben onder de Turksche vrijbuiters, na verdragen met Tunis, Algiers en Tripoli te hebben gesloten, na tal van arme Christenslaven uit de ketenen der Turken verlost te hebben, keerde De Ruyter, zooals wij gezien hebben, in het laatst van April 1663 in het vaderland terug om toch eenmaal eenigen tijd rust te genieten te midden der zijnen; want hij bleef dat geheele jaar en een gedeelte van het volgende aan land.
Van welke plaats waren deze doodelijke schoten gelost? 't Waren de Vrijbuiters, die met de grootste omzichtigheid waren genaderd, en op deze wijze wraak namen over de wandaden van den vijand. Hoe deze ook rondkeek in de duisternis, zij ontdekten niemand. »Vuur!" klonk het na eenige oogenblikken met gedempte stem, en opnieuw knalden de musketschoten, die maar al te goed troffen.
Het tooneel der handeling is in hoofdzaak de Zaanstreek, in welker historie de schrijver blijkens zijn vroegere werken zoo geheel thuis is. Dat de in dit verhaal genoemde vrijbuiters werkelijk hebben geleefd en dat hunne daden hier naar waarheid zijn beschreven, zal de belangstelling ongetwijfeld nog verhoogen voor dit werk, dat door JOH. BRAAKENSIEK met aardige illustraties is verrijkt.
»Leve 't Oude Hoen en zijn vrijbuiters!" klonk het hun in triomf achterna. »Leve 't Oude Hoen en zijne Vrijbuiters!" De gevallen Spanjaarden werden zonder mededoogen van hunne kleederen en wapens beroofd, en hunne zakken, die gevuld waren met den te Saardam geroofden buit, werden geledigd. Toen liet men hen liggen als een prooi voor de roofvogels.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek