United States or Tanzania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Gij wijst mij naar de Moedermaagd, ik waan Mij in aanbidding voor haar weg-gezonken.... Daar voel ik me eindeloozen vreê geschonken: Ik zie naar háár Mathilde, ú bid ik aan: Gij, die de Moeder mijner liefde zijt, Zijt Moeder Gods, want God is mij de Liefde: U zij mijn hart, mijn vlammend hart gewijd!
De kist daalt in de groeve 'k zie haar staan: Een schop vol aard rolt neder 't is gedaan. Nu sluit men 't graf, nu rust mijn overschot Bij 't uwe. Keert, geliefden! keert in vreê, En draagt van 't heil, dat ons de Heer verleent, Een hemelsch voorgevoel in 't harte meê! Keert dikwerf weêr! bezoekt het grafgesteent' Der ouderen!
Gij, blâren, rust in vreê, 't en zal geen een verloren, geen een te kwiste gaan voor altijd: hergeboren, die dood nu zijt, zal elk van u, dat viel, de zonne weêr ontwekken, zal met uw' groenen dracht de groene boomen dekken, te zomertijd.
Om te spreken? Ja, langzaam zweven door de kluis de tonen, Als door den mond aan ’t volle hart ontweken: „Wat kan, wien weet te wezen, zóó beloonen Voor levend dood zijn, als, ten sprekend teeken Van vreê, met wat hij weet, ’t geloof te hoonen?”
Die ervaring beschrijft hij als volgt: "De Jood, die de christelijke glans gebruikte om zijn Jood-zijn te verbergen". Houwaart vervolgt dan: "Het is de omgekeerde weg van de jodin, die een boek schreef over haar overgang naar het christendom in oorlogstijd. Een Anneke Beekman in pais en vree. Maar hoe kan een overgang in oorlogstijd ooit een vrijwillige zaak zijn?
Er reisde een zeil naar onbekende kusten Op 't spiegelgladde kalme diep der zee, De boomen, hoog op 't strand, die zelden rusten, Stonde' onbewogen, als in eeuw'gen vree. Het zonnig blauw, in strakke welving over Het watervlak en 't groenbegroeide strand, Gaf dieper pracht aan 't donker eikenloover En bracht der beuken roode blad in brand.
Trouwens, dat het vaak meer dan spel was, bleek, toen een der boeren van de Ehze bij zulk een schermutseling werd gedood. Het twistpunt werd niet eerder dan 1712 uit den weg geruimd; toen werd de brug bij Spitholt herbouwd, de groote Hessenweg van Duitschland naar Amsterdam, die een tijdlang gesloten was geweest, werd weer geopend en alles werd weer pais en vree.
Zijn de jonge lieden bij de oude lui ingetrouwd, dan worden door deze voorwaarden gesteld; vooral de Drentsche boer staat niet graag zijn hoeve af, gedachtig aan het spreekwoord: "Men moet zich niet uitkleeden, voor men naar bed gaat." Dat dit introuwen niet altijd in peis en vree verloopt, getuigt het Limburgsche spreekwoord, dat "de bliksem en de introuw nog niet beschreven zijn."
Als visschersvolk staakt gij in zee En bracht, na strijd van tachtig jaren, Als oorlogsschatting van de baren Euroop'de Vrijheid en de Vree, En zaagt voor 't dundoek van uw kielen Elk volk in vreeze en eerbied knielen. Zeeland was als landbouwgewest al vroeg beroemd.
Sandalen van weerlicht zijn aan uw voet, Als gedachte uw gevedert is, zacht en snel, En uw oogschijn als liefde, naakt en hel. Wij komen van 't hart Van den mensch, eens zwart, Onrein en blind, en gebukt onder smart; Nu is 't een zee Van bewogen vree, Een heldere hemel, Maar vol ontroering en machtig gewemel;
Woord Van De Dag