Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 6 juni 2025


In de volheid van haar gemoed slaat zij den blik naar boven, naar die blauwe lucht, waar wel geen hemel zijn kan, maar waar het hart dien toch altijd nog zoo gaarne zoekt. Onwillekeurig wordt haar oog zoo lang aan de schemering van het ziekvertrek gewoon getroffen door de schoonheid van dat reine blauw, met de helderwitte wolkstrepen.

Zij was als 't ware in twee helften verdeeld. Bleek, onsympathiek en hoonend zat de éene helft van haar ziel spottend neer te zien op de andere, die handelde en nooit had die wonderlijke geest, die haar ziel uit elkaar pluisde, een enkel woord van meêgevoel. Maar waar was hij dan geweest, die bleeke bewaker van de bron harer handelingen, in dien nacht toen zij 's levens volheid had leeren kennen?

Dan zal er de zanger zijn die der dagen volheid doorproefde en om de nachten zingt. Het klagen is om het zijnde. Hoor, hier in het middene komen de roepen der regenfluiters alle samen, en staat het bosch te parelen onder de onzienlijke togen van het geluid. Het stronkige akkermaalshout glinstert boven de rooie molm der aarde.

Een krachtig bewustzijn van te leven, 't gevoel van volheid, heelheid, veelzijdige krachtsontwikkeling, van willen en kunnen dat is geluk. Kinderen hebben dezelfde voorwaarden tot geluk, eigenlijk meer nog dan volwassenen, want zij kunnen van dien levenslust meer onverdeeld genieten.

En daarop de zwakke stem zijner moeder; Liesje kon de woorden niet verstaan, maar uit den toon der afgebroken woorden klonk het als een zoet vertroosten, als een blijde dank, dat zij haar zoon in de armen hield, de gansche onovertroffen volheid der moederlijke liefde, die helpen, steunen, raden wilde; zoo kalm, zoo zacht klonk het, alsof het gold een ziek kind in slaap te sussen.

De Sakser is gesloten, óok in zijn taal; het terughoudende en berekende vindt er zijn uitdrukking. Hij rondt zijn woorden niet af, hij bijt ze veeleer af, laat de klanken niet in hun volheid komen over de omheining der tanden, zooal nog blijkt uit het vervormen van den uitgang en tot een sonantische n: dus hooren wordt heurn.

Hoe! moet ik dan nóg eens herhalen wat ik al honderden malen uit de volheid van mijn hart heb gezegd: Ja mijn August, met en voor je te leven dat zal mijn eenig geluk zijn. God weet het hoe ik je liefhad schier van dat eerste oogenblik afaan." Eva's schoone oogen blijven met zulk een innige teederheid op den vriend gericht, dat de reinste verrukking zijn borst doorstroomt.

Aan tranen en zuchten gelooven de oude liedjes, aan smart en voorteekenen van verdriet. Smart is werkelijkheid, de vaste rots onder het zand. Aan smart en aan haar kenteekenen kan men gelooven. Hoe troosteloos zijt ge, zeide Marianne, hoe schiet uw oude wijsheid te kort bij 's levens volheid. Zij ging naar het venster en keek uit in den tuin waarin haar ouders wandelden.

Laat mij alleen weten, dat ge wenscht mij te zien verdwijnen Van de groene aarde, van uit 't levens sferen En ik zal weerzinken in het graf. Gij gaaft me 's levens volheid, Gij gaaft me liefde En gij naamt uw gave terug. O, ik weet het wel! Maar geef mij geen haat in ruil. Ik heb het leven nog lief, o bedenk dat wel! Ik weet, dat ik sterven zal onder den last van uw haat."

Thans deelde zij ook aan Barine mede, dat zij van plan was haar zelve te vergezellen, en ofschoon de jonge vrouw zich met haar geverfd gelaat er van onthouden moest haar vriendin te kussen, zoo gaf zij toch in de volheid van haar hart aan haar en de trouwe vrijgelatene duidelijk genoeg te kennen, welk een groote dankbaarheid haar ziel deed ontroeren. De Nubische bleef alleen achter.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek