Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Ik had lust noch kracht om op te staan en een voorbeeld nemende aan den gids, gaf ik mij over aan eene pijnlijke slaperigheid, telkens mij verbeeldende gerommel te hooren of schokken in de zijden van den berg te gevoelen. Zoo verliep deze eerste nacht op den bodem des kraters. Den volgenden dag hing eene grauwe, bewolkte en zware lucht op den top des kegels.
Zij kunnen u nog van dienst zijn voor uw veiligheid voor uw leven, want God weet, hoe spoedig Alva's wantrouwen tegen mij wordt opgewekt." Zij nemen nu afscheid, na elkaar hartelijk de hand geschud te hebben. Den volgenden morgen verlaat de schilder de stad, Achille met zich nemend, om de zes duiven te dragen, en Guy haast zich met het lossen van het schip.
Ik moest den volgenden morgen reeds weder vroeg afreizen en kon om die reden niet meer helpen de afdeeling Magelang in elkaar te zetten, doch mevrouw Schriecke heeft die taak op zich genomen en in betere handen kon ik die gewis niet achterlaten Onder mijn gehoor in Magelang bevond zich ook de Regent van daar.
Zij, wel-verlegen en angstig, zat in dubbele luistring, ongerust over Dovid en Soor die naar het station waren gegaan, misschien bleven wachten op volgenden trein. Dat zei ze telkens weer, tèlkens, met aarzlende tastende stem.
De Vuurlanders bewonen nooit dan zeer tijdelijk dezelfde hut: het is dus niet vreemd, dat zij niet veel arbeid besteden aan een verblijf dat zij na weinige dagen, misschien zelfs reeds den volgenden morgen, weer zullen verlaten.
Het arme beest, dat tien of twaalf uren onder den muur in de klem heeft gezeten, kan bijna niet op zijne pooten staan. Nadat ik mij vergewist had, dat hij niets had gebroken, heb ik hem verlaten; en den volgenden dag zag ik tot mijn genoegen, dat hij weer draven kon.
Toen keerde ik naar de herberg terug, waar een vroolijke dienstmeid, forsch en in kleurige kleedij, mij een stevig maal voorzette. Den volgenden dag had het water zich teruggetrokken, en ik kon het eiland bekijken, want het is, in 't groot beschouwd, één eiland. De haven is het meest vaste deel van Marken.
Hij drong zich aan mij op, en strekte zijn viese, zwarte handen naar mij uit; hij fluisterde mij dingen in het oor over »marschen« en »wachtkloppen« en »kribben« en »aardappelen en uien«... en ik háátte hem. Den volgenden morgen kwam zijn oppasser, om het geweer van zolder te halen en te poetsen.
De roeiboot moest ons naar onze ankerplaats sleepen, want de wind was weer gezakt; Bourbaki juichte en ging aan het roer zitten. De Tesbelbaai was een mooie bocht, door hooge koraalrotsen ingesloten. Er stonden aan het strand twee mannen, die ik kon huren voor den volgenden morgen, om mij naar de dorpen in het binnenland te geleiden.
121 Bes-luster kome achter hem, en Draken-muil, Everzwijn met de slag-tanden, en Bullebijter, en Schim-vlerk en Zotte Rood-mond. 124 Doorzoekt rondom de kokende pek-wakken; laat dezen ongedeerd zijn tot aan den volgenden rotsweg, die gansch ongebroken over de kuilen gaat." 127 "Wee mij!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek