Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
"Dertig gisteren maar Bodé Volckers, wien gij mij hebt gelast te gehoorzamen, kwam hier gisteravond voor zonsondergang en nam twaalf man met hun plunje en beddegoed mee, om in de stad te slapen." "Het is goed," antwoordt de kapitein, doch begeeft zich haastig naar het huis van den burgemeester, om hem naar de reden van zijn handelwijze te vragen.
Vervolgens fluistert de koopman, waarschuwend: "Gaat gij als kapitein Andrea Blanco of als kolonel Guido Amati, of als die andere?" Bodé Volckers wordt zoo wit als de dood, als hij die laatste opmerking maakt. "Als Goede God! Ik moet immers gaan als kolonel Guido Amati!"
"Den burgemeester Niklaas Bodé Volckers?" roept Guy uit. "Ja. Onder voorwendsel, dat zij kostbare zijden stoffen wil zien, die licht beschadigd zijn door den vloed, kan Dona Hermoine haar duena in de stad brengen. Bij den koopman kunt gij Dona de Alva afzonderlijk spreken." "Maar de duena de fatale duena?" bromt Guy.
"En wat deze heeren betreft," zij vestigt haar Argusoogen op Chester en Oliver, die in gesprek zijn met Dona Hermoine, ofschoon Antony, als onder-secretaris van haar vader, een weinig achter den Engelschman staat, die een krijgsman van rang en aanzien is met zijn titel van kapitein van de musketiers, "dat zijn natuurlijk familieleden, daar gij ze alléén ontvangt, juffrouw Bodé Volckers.
Het huis is imposant gebouwd, van gehouwen steen, met een ruim binnenplein; de hoofdingang is zoo breed en hoog, dat een rijtuig er met gemak door kan; het huis is overal verlicht, het eene gedeelte echter nog helderder dan het andere. Daar bevindt zich blijkbaar de kantoor- en monsterkamer van den heer Niklaas Bodé Volckers.
Als Zijne Hoogheid de Hertog van Alva hier niet voorbij was gekomen, zou zij, geloof ik, het geheele magazijn van Bodé Volckers hebben leeggekocht."
En als Bodé Volckers nog een flesch met rum naast de snorkende stomme vrouw heeft neergezet, schudden zij met een zucht van verlichting het stof van hun voeten. "Hebt gij de papieren van uitklaring?" fluistert Guy. "Ja, ik zal ze van mijn kantoor gaan halen."
Dat is een zonderling wreede scherts!" en hij barst terwijl hem het hart in de schoenen zinkt, in een afgrijselijk gelach uit en bespot zichzelven, terwijl Bodé Volckers heensnelt om zijn dochter in zijn armen te sluiten. Na eenigen tijd keert Bodé Volckers terug van het onderhoud met zijn dochter, en in zijn Vlaamsche oogen ligt een treurige uitdrukking.
"Mijnheer Bodé Volckers houdt daar het toezicht op het vervoer van de goederen, die gevaar loopen te bederven in zijn groot pakhuis op de Engelsche kade."
Ik ben verbaasd, dat iemand, die door mij is opgevoed, alleen een cavalier ontvangt." "Niet als die cavalier mijn toekomstige echtgenoot is, kolonel Guido Amati. Gij hebt hem, zooals gij u wel zult herinneren, reeds vroeger gezien, bij den koopman Bodé Volckers. Gij " Doch op dit oogenblik gilt haar duena met rollende oogen: "Guido Amati! De man, die gesneuveld is! O hemel, een geest!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek