Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 6 juli 2025


Het is de koopman Bodé Volckers, die zich reeds maanden lang in Delft ophoudt, om den prins van Oranje te smeeken, zijn dochter te redden. "Dat ben ik niet," fluistert Guy, en voegt er norsch aan toe: "Houd op met dat klappertanden, totdat gij mij hebt aangehoord," en Niklaas' arm nemend, brengt hij hem naar een afzonderlijk vertrek.

Pots dit en dat! gij moet een graaf zijn," roept het kind in verrukking uit, en opnieuw voor Guy uitdravende, geleidt hij hem, weer langs de kathedraal, naar de prachtige woning, waar de oude Bodé Volckers, de vorst-koopman uit die dagen, wiens koopvaardijschepen naar de Indiën, de Oostzee en de Middellandsche zee zeilen, woont, in groote praal en pracht, maar ondanks dat alles slechts een koopman, handelaar en burger blijft; in de oogen der trotsche edellieden van dien tijd niets meer beteekenende dan het stof der aarde tenzij zij zijn geld wenschen te leenen.

"Ja wel, de donkere. Ik ben geen kind!" "Geef het hem met de complimenten en de goede wenschen van mademoiselle Wilhelmina Bodé Volckers. Rep je!"

En nadat hij Bodé Volckers geheimhouding heeft laten zweren, vertelt hij hem alles van het geheim van Alva's standbeeld, alles van Alva's schat, want hij begrijpt, dat hij dezen man, wiens leven hij in de waagschaal stelt ten behoeve van zijn eigen zelfzuchtige bedoelingen, zijn volkomen vertrouwen moet schenken. "Goed.

"Meent gij, dat gij fort Lillo kunt passeeren met een pas ten name van kolonel Guido Amati, die reeds drie of vier maanden geleden als dood is opgegeven?" zegt Bodé Volckers.

Doch Chester zou niet heengaan, al moest het hem ook het leven kosten. "Oho! jij bent me een mooie, Bodé Volckers! Dames," hikt Guy, met een zwakke poging, om zijn rol vol te houden, "ik ga nooit voor dames loopen." "Gauw!" fluistert de oude heer.

"Bodé Volckers is een zeeroover van beroep," fluistert de zeeman als hij Chester verslag geeft. "Hij zou vechten voor het goud, totdat hij geen droppel bloed meer in de aderen had. Hij heeft moeder Sebastian al tweemaal Jamaica gegeven, en de duivel mag haar met rust laten, als zij niet aan de rum sterft, eer wij den laatsten zak uit het huis hebben.

Als Bodé Volckers wraak verlangde te nemen op den spion, die hem schrik wilde aanjagen door hem te bedreigen met het verlies van leven en geld, had hij zijn doel bereikt, hij behoefde daarvoor op den doordraaier Guido Amati slechts een blik te werpen. Men hoort een deur sluiten; Niklaas is blijkbaar naar zijn dochter gegaan.

"Ja," antwoordt de Engelschman kortaf, en om verdere vragen te voorkomen: "Kunt gij mij zeggen, waar de familie Bodé Volckers woont?" "Och, iedereen weet dat; hij is onze oud-burgemeester, de vorst-koopman van Antwerpen, Niklaas Bodé Volckers, die op de Place de Meir woont." "O, de Place de Meir, dank u, senor," antwoordt Guy, en den toortsjongen terugroepend, zegt hij: "Bodé Volckers!"

's Middags ziet hij tot zijn verwondering Olins met Niklaas Bodé Volckers op het schip afkomen, en uit vrees, dat de vader van de schoone Mina, die hem eens gastvrijheid verleende, hem zal herkennen, neemt hij de vlucht in zijn hut en grendelt de deur. Gelukkig komen zij niet aan boord, zij kijken enkel naar het schip, en gaan spoedig weer heen.

Woord Van De Dag

bakels

Anderen Op Zoek