Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
"De Heer van Ameide heeft mij opgedragen u te berichten, dat hij gaarne bereid is den Graaf van dienst te zijn," hernam Vianen. "Dat is in elk geval eene goede tijding," zeide Van Borselen verheugd. "En gij, Heer IJselstein, hoe denkt gij er over? We kunnen immers ook op u rekenen?"
Met moeite bedwingt Bertha haar afkeer, nu zij den verraderlijken Vianen voor zich ziet. Langzaam zegt zij: "Ik wensch met u in onderhandeling te treden over de overgave van den burcht. De strijd heeft lang genoeg geduurd." "Ik ben daartoe bereid, Edele Vrouwe," herneemt Vianen. "Dus wenscht gij den burcht aan mij over te geven?" "Op zekere voorwaarden, Heer van Vianen," zegt Bertha.
Het streekdorp spreekt uit Amersfoort, Kuilenburg, Wageningen, Edam, Sittard, Vianen, Monnikendam.
God weet, hoe gaarne ik u anders zou laten gaan, want zoo iemand, dan zoudt gij in staat zijn, om de kerkerdeur voor hem te openen. Maar ik mag en wil u niet noodeloos opofferen, goede Fulco. Vianen zou u ongetwijfeld dooden. Het is onmogelijk." "En toch, laat mij gaan!" zeide Fulco met aandrang. "Ik weet wel een middel om te ontkomen. Laat mij gaan, bid ik u!"
"Mijn naam is geen hondsvot; ik heet Fulco, en ben dienaar van .... " "Loop naar den duivel!" bulderde Vianen woedend, terwijl hij dreigend zijne rijzweep ophief. "Sla mij niet, Heer!" riep Fulco hem met fonkelende oogen toe. "Die tijd is voorbij, dank zij onzen edelen Graaf Floris! Waag het niet, die zweep te gebruiken of ik vergeet, dat gij een edelman zijt!"
Maar de ruiters naderden snel. Daar hielden zij stil. "Halt!" klonk het donderend uit den mond van Vianen. "Vooruit, vooruit!" riep IJselstein. Er kwam beweging in de logge aak. Fulco hielp den veerman uit alle macht duwen, maar de vijanden sprongen van de paarden en kwamen op hen af. "Halt, veerman, halt, in naam van den Graaf en den Heer van den Borselen beveel ik u aan te leggen!"
"Levend, zeg ik!" riep Fulco met nauwelijks ingehouden toorn. "Ik zie er wel kans toe, Fulco, maar ik heb er toch eigenlijk niet heel veel lust in." "Waarom?" vroeg Fulco. "Ik dacht, dat je je zoo graag op den Heer van Vianen wilde wreken." "Dat doe ik ook," hernam Peer, "maar dit is me te gevaarlijk. Je dat kind in handen te spelen, is vrij gemakkelijk, maar het leelijkste komt achteraan."
"U heeft gelijk, Jonker. 't Is een edel, fier beest. Hij is zijn meester waardig." "Dat mag je zeggen. Ben je al op de kampplaats geweest? 't Is er in orde, hoor! Het mag gezien worden. O, Fulco, dat ik slechts de riddersporen hadde. Hoe gaarne zou ik meêkampen om den eerepalm!" "Dat kan ik me begrijpen, Jonker. Zou Heer Hendrik van Vianen ook komen?
Toen trok Vianen binnen, gevolgd door zijne juichende krijgers. Bertha trad hem met den kleinen Karel tegemoet en reikte hem het kind over. Een oogenblik werd Vianen verteederd, toen hij zag, hoe liefdevol het knaapje de Edelvrouw aanblikte. Hij trok zijn kind bij zich op het paard en kuste het vurig.
Hoe schitterden die wapenrustingen in de helle zonnestralen, hoe kostbaar waren zoowel paarden als ruiters getooid, hoe vroolijk wapperden de vaandels boven hunne hoofden, hoe fier zaten die ridders te paard! Voorop rijdt Hendrik van Vianen, de geduchte kampioen, wien reeds bij voorbaat door bijna iedereen, ook door hem zelven, de overwinning wordt toegeschreven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek