Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 29 mei 2025


"De overigen blusschen overal het vuur! Brengt ook de blijden in beweging en werpt alles, wat nog brandt, terug! We nemen van Vianen geen geschenken aan!" Nu werd het een verschrikkelijke strijd.

Eindelijk nog eisch ik op staanden voet de uitlevering van den dienaar, die mij mijn kind ontroofd heeft. Voor hem is geen genade!" "En welk lot zal der bezetting ten deel vallen?" vraagt Bertha. "Haar vonnis zal worden uitgesproken door Heer Aloud, 's Graven Baljuw," antwoordt Vianen. "Dat vonnis zal dus de dood zijn," herneemt Bertha somber. "Heer Aloud kent geene andere vonnissen.

"Te laat, Heer van Vianen! Jammer, niet waar?" sarde Fulco, die met innig welbehagen opmerkte, dat het schip al te ver van den kant was, om den vijanden nog gelegenheid te geven het te bespringen. Maar daar dreigde een nieuw gevaar. De schipper durfde een bevel van den Graaf en van den gevreesden Van Borselen niet weerstreven en weifelde wat hij doen moest.

Hendrik van Vianen plaatste zich nog denzelfden dag aan het hoofd van het leger, dat ter heirvaart tegen IJselstein was opgeroepen, en sloeg het beleg om dien sterken burcht. Daar verscheen hij niet onverwacht, zooals de lezer reeds weet. Alles was tot tegenweer gereed. Bertha had besloten, zich tot het uiterste te verdedigen.

Eene laatste poging wil hij doen; hij drukt zijn paard de gouden sporen in de zijden en rijdt onstuimig op Vianen in, om hem door zijne verpletterende slagen tot wijken te dwingen, doch zijne tegenpartij houdt stand als eene rots, slaat hem het schild in tweeën en had hem ongetwijfeld uit den zadel doen storten, indien niet Bertha een teeken had gegeven.

Nog geen twee uur geleden, bij de verlaten hut in het bosch." "Door wien?" klonk het uit verscheidene monden. "Door den Heer van Vianen," zeide Fulco. "Doch laten we naar de Vrouwe gaan, Jonker." "Die valschaard!" riepen de trouwe dienaars, terwijl zij elkander verslagen aanstaarden. "Nu is IJselstein verloren! Geen zwakke vrouw zal het kasteel tegen zulke machtige vijanden durven verdedigen."

Je kunt een rijk man worden." En weer rinkelden de goudstukken in de beurs, wat voor Peer een zoo verleidelijk geluid was, dat hij uitriep: "Afgesproken, Fulco. Ik ga terstond, want ik heb nu de meeste kans van slagen, omdat Vianen nog niet thuis is. Hij is op Culemborg. Dus jij wacht me hier?" "Natuurlijk! Maar wees voorzichtig, hoor, en neem je maatregelen goed. Denk om de belooning."

Herhaaldelijk hebben de Heeren van Vianen hun souvereiniteitsrechten verdedigd tegenover Utrecht, Filips II, Holland e. a. Door deze zelfstandigheid was Vianen een vrijplaats, waar uitgewekenen om schulden een veilig toevluchtsoord vonden.

Sweder van Montfoort had de overwinning aan de zijde der Hollandsche Ridders gebracht. In de eerste dagen des jaars 1353, terwijl Bisschop Jan van Arckel voor het kasteel Woudenburch, en zijn Maarschalk voor dat van Ruwiel lagen, zonden de Ridders Jan van Culemborch en Gijsbrecht van Vianen hem een ontzegbrief, vielen roovende in zijn land, en verbrandden zijne dorpen en kasteelen.

Ook Vianen deed dat, doch geprikkeld door de toejuìchingen, die zijn tegenstander ten deel vielen, met woede in het hart. Daar vlogen zij opnieuw op elkaar in, zoo mogelijk nog woester dan te voren, en weer met denzelfden uitslag. De Onbekende hield stand als eene rots, Vianen bleef, terwijl de speer aan zijne hand ontviel, slechts met groote moeite in den zadel.

Anderen Op Zoek