Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Zijn ouderdom en langdurige ervaring moeten hem een groot vertrouwen verworven hebben, want dikwerf werd hy in belangrijke geschillen als scheidsman geroepen: onder anderen in 1359 tusschen Eduard, des Hertogen broeder van Gelre, en Hertoge Aelbrecht; tusschen Hertog Aelbrecht en Jan, den Heere van Arckel; tusschen den Heer van Arckel en Jan, Heer van Polanen en van de Leck.
Zijn oudste zoon, Otto, erfde Heuckelom, en stierf in 1567 door een noodlottigen val met het oor in zijn zwaard, toen hy met een wagen by Herwynen omstortte . De tweede zoon, Karel, bekwam Weerdenburch; de derde, Joris of George, de Heerlijkheid Ammersode. Joris van Arckel was nog een kind, toen zijn vader overleed, waarom Goirt van Gellekom zijne plaats bekleedde by het doen der leenhulde.
Vooral zullen de fraai gestikte tapijten langs den wand, vercierd met de wapens van het stamhuis van Arckel, dat in de zestiende en zeventiende eeuw de Heerlijkheid bezat, de groote spiegels met hunne blinkende stalen lijsten, een cieraad van vroegere tijden, dat al te zeer in vergetelheid is gekomen, de met kunstig snijwerk voorziene schoorsteenranden, en de ouderwetsche stoelen, met hooge ruggen en lage zittingen den bezoeker telkens herinneren aan een tijd die lang voorby is.
Hy bleef ook de laatste mannelijke nazaat van wettigen bloede, en overleed kinderloos, op den 23en Oktober 1693. Drie jaren later volgde hem zijne weduwe. Nu kwam Ammersode in het geslacht der Baronnen van Lichtervelde, door Renesse van Elderen aan Arckel vermaagschapt.
Sweder van Montfoort had de overwinning aan de zijde der Hollandsche Ridders gebracht. In de eerste dagen des jaars 1353, terwijl Bisschop Jan van Arckel voor het kasteel Woudenburch, en zijn Maarschalk voor dat van Ruwiel lagen, zonden de Ridders Jan van Culemborch en Gijsbrecht van Vianen hem een ontzegbrief, vielen roovende in zijn land, en verbrandden zijne dorpen en kasteelen.
Twintig Eedlen, hoog van wapen, tusschen Maze en Leek vermaard, Twintig Jonk- en Edelvrouwen, aan dien Ridderstoet gepaard, Veertig knapen, hooggeboren, dienende aan den rijken disch Wie nog vraagt er van dat feestmaal, of 't een Arckel waardig is? Aan de zij' des grijzen Burchtheers, Vrouw Joannaas plaats weleer, Voor haar de englen tot zich riepen, zit de grijze Abdisse neer.
Burchtgraaf Sweder deed daarin dapper meê, zonder dat wy weten of hy er oorzaak toe had; maar Jan van Arckel was geen Bisschop om het ongestraft toe te laten. Zoodra hy den overmoed des Jonkers van Woudenburch gebogen, en het kasteel ten gronde toe vernield had, ordende hy op nieuw zijn leger, en trok op Sint-Pancraes voor de stad en het kasteel Montfoort, beide door Sweder bezet en verdedigd.
Deze Otto van Arckel was thands de eenige »overblijvelingh van manlijk oir, van den Arkelsen stam, gesproten uyt de Heeren van Heukelem, de xj in 't dalend getal van Heer Jan de Sterke, de tweede Heer van Heukelem."
Zy was namelijk in 1480 gehuwd met Otto van Arckel, een Edelman voor 't overige, die den beroemden naam van zijn Huis tot weinig eere was, en zijn eigenen te schande maakte.
Hy stierf op ver gevorderden ouderdom, in het jaar 1505; Vrouwe Walravina huwde twee jaren later weder met Heer Herman van Wachtendoncq, en overleed in 1511. Heur oudste zoon uit het eerste huwelijk, Johan van Arckel, Heer van Heuckelom, bekwam toen den Ammersode, maar overleed reeds ten volgenden jare, en zijn huwelijk met Adriana, des Heeren van Alsten dochter, was kinderloos gebleven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek