United States or South Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !


De vervloekte Spanjolen ontzien niets en hebben als bare duivels huisgehouden..." »Maar mijne ouders, Willem, zeg me dan toch, waar zij zich bevinden..." »Arme jongen!" klonk het terug. »Ze zijn vermoord..." Een akelige gil klonk over het water, en in vertwijfeling wrong de knaap de handen.

»Het meesterke noemde zich een verworpeling," steunde hij, »maar de ware verworpeling en verschoppeling ben ik: weggejaagd van mijn vaders drempel als een verrader, gebrandmerkt als een brandstichter een verworpeling en een vervloekte!" Hij keerde zich af van het vuur, stutte het hoofd tusschen de handen, en heete tranen biggelden over zijn wangen.

Ja zie, dat was ook een gevolg van de werkeloosheid al die vervloekte gedachten, die je in 't hoofd kreeg, als je zoo stil naar den wand zat te staren. Maar al dat denken deugde niet voor de kleine luidjes; ze moesten verdragen en zwijgen; hopen, hopen, en vooral geen brandewijn drinken. Zoo gingen zij den winter tegemoet.

»Zeg liever," vulde Barbicane aan, »die vervloekte vuurkogel dien wij tegenkwamen. Die is de eenige oorzaak. Wij zijn er wel een heel eind vandaan gebleven, maar zijn aantrekking heeft ons van het rechte spoor doen wijken, al was zij nog zoo klein!" Barbicane had blijkbaar de eenige aanneemlijke reden van de afwijking gevonden. Hoe klein ook, had zij toch de baan van het projectiel gewijzigd.

"Dat vervloekte mutsenmaken!" riep... geen van de diep nadenkende meisjes, maar ze dachten 't.

"De Satan mocht u of uwe stem herkennen," zeide Boudewijn, terwijl hij de hand aangreep, die Zweder hem toestak, en tegen den dijk opklom. Dat vervloekte zeewater spat een mensch om de ooren, dat hij niet hooren of zien kan." "Ik had den moed al opgegeven," zeide Zweder: "en was verre van u in die visschersschuit te verwachten."

Goddank! riep de kapitein, we zullen dan nog heelhuids uit dit vervloekte nest komen. Het was inderdaad zooals Selam had gezegd. Links en rechts slagen uitdeelend naderde eene afdeeling krijgsvolk met stevige knuppels gewapend. De menigte was spoedig verdwenen en aan het hoofd der soldaten reed de Gouverneur der stad.

Is u dat dan vergeten? Neen, maar ik dacht ... Wat? Ik weet het niet; ik dacht, dat u zoo lijden zoû, ik ... ik vervloekte mezelven...! Zij schudde zachtjes het hoofd, met eene glimlachende afkeuring. Foei! sprak ze. U profaneert ... Vergeeft u me? Ik heb u niets te vergeven. Hoor eens. Zweer me, dat u me gelooft, dat u gelooft, dat u mij gelùk heeft gegeven en dat ik niet lijd.

En toen zij aan hem dachten hoe hij lijdend lag in de tent, sprak Walid weder zijn voorspelling uit en vervloekte de vrouwen, doch Carolus was stil en peinsde hoe er genezing gevonden kon worden. Zij zwegen toen een wijle en het was rustig in het kamp, want de soldaten, die hier en daar lagen, hielden zich zeer bedaard.

En toch weet hij heel goed, dat ik een soliede handwerksman ben en dat hij door mij geen schade zal lijden. Aan personen, die eenigszins deftig zijn, levert hij graag op crediet, maar met een eerlijk burger durft hij niets wagen! Wat een vervloekte jood! Ik hoop, dat hij eens goed zal worden beetgenomen, daar zullen velen pleizier in hebben."