Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Strijkman verdraait zijn oogen, zucht en zet een gezicht als een catechiseermeester. "Men heeft mij verteld, juffrouw, dat dit ongelukkig jongmensch niet de zoon van Makko, maar uw eigen zoon is." Verhagen ziet juffrouw Blommers scherp en uitvorschend aan. "Wa-wa-wa-t-zz-zegt u daar?" De weduwe verschiet van schrik, maar herstelt zich spoedig en lacht.
"Maar, intusschen.... Als dat nu eens niet gebeurt? Wat dan? is de vraag." "Mocht bij ongeluk de déveine ons nogmaals teisteren.... Dan ... ja dan...." "Welnu?..." "Vergeet dan niet, dat ik nog andere millioenen in het verschiet heb, waarvan gij uw deel zult hebben." "Ja!... Ja!..." riep Silas Toronthal uit, bij wien de spelersgeaardheid, die een oogenblik afgeleid was, weer de bovenhand kreeg.
De weg scheen eindeloos en onafzienbaar. Soms zagen zij in het verschiet als een beweging van vage schimmen vóór zich uit. Het waren enkele menschen die, evenals zij, op het laatste oogenblik de stad ontvluchtten. Zij torsten met zwoegende inspanning wat zij nog konden meesjouwen en wierpen begeerige en droevige blikken op het voorbij-ratelende rijtuig.
Doch hij zal den moed niet hebben om zich als een man te gedragen." "Gij zult hem niet sparen, wel?" "Wees zonder zorg. Het genot zou grooter zijn, indien ik, tegelijk met hem, ook Ruardi treffen kon; maar Ruardi zal mij daarom niet ontloopen. Met den prijs uwer liefde in het verschiet..." "In het verschiet? Gij zoudt mij bijna doen glimlagchen.
"En komt men hier meer gewapend te markt?" vervolgde Deodaat, op eenige krijgslieden wijzende, die hij in 't verschiet zag. "Somtijds!" hernam de Fries met een hoonenden lach: "wanneer men menschenkoppen te koop vent." "Zoo! nu begrijp ik u," zeide Deodaat: "er wordt dan heden recht gedaan."
Verder ziet men de haven, waarin eenige schuiten lagen, en de voorstad du Homo, die zeer uitgestrekt is. Aan de andere zijde ziet men den fraaijen grooten weg, en eenige bergen in het verschiet; op dit terras, dat vrij groot is, zijn eenige lanen van lindeboomen, doch zij waren hun blad meestal kwijt; het fraaije gebouw dat men op hetzelve ziet, was voorheen een Nonnenklooster.
Langzaam en voorzichtig opende hij de oogleden op een kier. Helder licht. Blauwe hemel. Wolken. Toen opende Johannes de oogen wagenwijd en zeide: 'Is het dan toch waar? Ja, hij lag midden in het duin. Vroolijke zonneschijn verwarmde hem, frissche morgenlucht ademde hij in, een fijne nevel omgaf de bosschen in 't verschiet.
Pols vond het geraden dit onderwerp maar niet langer te behandelen, hoewel hij plan had het als inleiding te doen dienen voor eene belangrijke confidentie, althans om zoo iets van zijne plannen in het verschiet te laten zien. Nicht Van Schalen bromde nog eenige liefderijke aanmerkingen, en sloot daarop hare oogen, om de schade van een slapeloozen nacht nog wat in te halen.
De schilderkunst verschiet haer verf, Gelijck de maaght haer frissche jeught, De tulpen zien haer waerde en vreught Verwelckt of schrikken voor bederf.
Een eind verder zat een grijsaard met haren, die ver over den grond vielen. Dichtbij gekomen bleek het echter, dat er een soort vlas tusschen de haren gevlochten was, waardoor het zoo lang leek. Die man zat met een strak gelaat te staren in het verre verschiet. Hij zat in heilige overpeinzing en mocht niet gestoord worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek