Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 25 juli 2025


Ik maakte reeds die gevolgtrekking en concludeerde voorts, dat de moordenaar het boekje heeft laten vallen, toen hij haastig de vlucht nam. Het lag dicht bij de deur." "Ik veronderstel, dat geen dezer effecten gevonden is onder de papieren en kaarten van den dooden man?" "Neen, mijnheer." "Hebt u eenige reden om aan diefstal te gelooven?" "Neen, mijnheer, er scheen niets weggenomen te zijn."

Ik veronderstel, dat zij eenvoudig een slavin van Sidi Mohammed is, die als logementhouder, restaurateur en philanthroop een middel heeft gevonden, om zijn beginselen met zijn belangen te vereenigen, en tevens den natuurlijken godsdienst en de algemeene broederschap met zijn semietische instincten, den handelsgeest en de zucht naar winst.

»Heervroeg Sancho, »ik veronderstel, dat de ridder, die dit alles deed, reden had om krankzinnig te worden, maar welke jonkvrouw heeft u versmaad, of een blauwtje laten loopen?« »Dat is het juist«, riep Don Quixote, »want hieruit bestaat juist het eigenaardig grootsche van mijn onderneming.

"Onderwerpen de vrouwen zich gewillig aan de bevelen van den patriarch?" "Zij moeten wel. Veronderstel dat Nadia door den ouden Daan geslagen wordt. Zij komt tot mij, en toont mij haar schouders, die bont en blauw zijn. Ik beleg eene vergadering van patriarchen om hare aanklacht te hooren. Wat zal de uitkomst daarvan zijn? Zij vertelt hun, dat haar vader haar slaat, en toont de litteekenen.

Binnen 't uur was Wouter met het vereischt bedrag terug. Op 'n weinig buitengewoon kantige pasmunt na, bestond het in glinsterende dukatons met ongeschonden rand. Gerrit-zelf, dien ze later als 'n byzonderheid door Dieper getoond werden, moest erkennen dat men ze zelden zoo te zien kreeg en dan ... "van zoo'n smeerigen jood!" Het ging z'n begrip te-boven, en daar ik ditzelfde in den lezer veronderstel, wil ik de oorzaken van dezen goeden afloop in 'n volgend hoofdstuk meedeelen. Ik moet erkennen dat ik met genoegen het kantoor van de heeren Ouwetyd & Kopperlith 'n oogenblikje verlaat. Zoodra mogelyk keeren wy 't met welgemeenden afkeer den rug toe. Maar men bedenke dat schryvers en leerjongetjes hun arbeid en verblyf niet voor 't kiezen hebben. Myn naastbyliggende plicht was nu eenmaal het beschryven van zeker menschenras waaraan Vuurlanders, Huronen en Irokeezen te danken hebben dat ze niet de

Terwijl ik wachtte zag ik, dat de nog ongeopende brief op een' stoel werd gelegd. Eindelijk kwam de generaal binnen, een reeds oude, maar nog flinke man met een goed, sympathiek gelaat. Hij noodigde mij uit te gaan zitten, deed hetzelfde en zei na een paar onverschillige woorden: "Ik veronderstel, dat gij mij een' brief hebt meegebracht van mijn' neef Leo? Waar is die?"

Zij echter uitte die gedachte niet; zij wilde hem geen illuzie ontnemen, hij scheen zoo gelukkig in zijn stille hoop. Georges, als het je ernst is, nietwaar.... eh bien raisonnons! hernam zij en schoof haar fauteuil dichter naar zijn stoel. Veronderstel, dat alles eerst rozengeur en maneschijn is, dat je haar vraagt, dat zij je accepteert, wat dan?

»Ja, mylord," zeide ik. »En dan gaat gij naar die plaats en vraagt om mijn »hoe noemt ge dat?"" »Om uwe giek, mylord?" vroeg ik. »Ja, dat is alles." »Maar mylord, veronderstel, dat zij hem mij niet willen afgeven." Wat dan? »Neem hem dan." »En als nu de giek eens daar niet is; of wel dat zij er is, maar zij haar niet willen afstaan?" »Dan neemt ge alle vaartuigen, die in de haven liggen."

Men voelde, toen hij het woord nam, dat als de heer Judkin een spijker had ingeslagen in de goede richting, de heer Stonier dien zou inslaan tot aan den kop, maar... men kan nooit weten! «We kunnen hier," zei mijnheer Stonier, «veronderstel ik, zeggen wat we denken, en er zijn geen reglementen of orders van den dag.

"Ma foi!" antwoordde hij, "alle presumtie is tegen u; en er zouden in waarheid zijn termen, om op u te appliceeren de torture; maar ik begrijp niet, waarom UEd. niet bekent; want ik veronderstel, gij hebt toegebracht die wond in cas van zelfdefensie." "Hoe! ook gij zijt tegen mij?" riep ik, met bittere teleurstelling. "Wat zal ik zeggen? Twee getuigen tegen u!"

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek