Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 29 juli 2025


Maar verlaat mij niet, goede pelgrim, denk maar aan dien trotschen, wilden Tempelier met zijne Saraceensche slaven; zij zullen noch voor gebied, noch voor heerlijkheid, noch voor heeren-rechten, eerbied hebben." "Onze weg," hernam de pelgrim, "moet hier uiteen loopen; want het past niet voor mannen van mijn stand en van den uwe, om langer samen te reizen, dan noodig is.

»Juist, juistzei de Jood, die binnen was gekomen, zonder door Oliver gezien te worden. »Dat is wijsheid in een notedop jongen, in een notedop, verlaat je maar op de Vos. Ha! ha! ha! Hij kent de cathechismus van zijn vakTerwijl hij de redeneering van den Vos in deze termen samenvatte, wreef de oude man zich vergenoegd in de handen en gichelde vroolijk om de schranderheid van zijn leerling.

»Zie Lena," zegt hij, »ik sta hier alleen in een vreemd land; aan een eigen haard zou ik willen zitten, in een eigen tehuis. Wanneer ik moegesloofd het kantoor verlaat, dan zou ik aan mijn eigen haard willen uitrusten, en mijn liefste wensch zou in vervulling gaan, indien uw vriendelijk oog mij welkom toeriep.

Gij komt te laat voor mij, en wat ondertusschen met mij is voorgevallen, gebeurt te vroeg voor u. Te vroeg voor mij, Milly? Gebeurt te vroeg voor u. Want nu gaat over mijne liefde de zon onder, en ik ben de blinde die, in den avond, pas ziende wordt. Ik verlaat u. Hare armen waren langzaam neergekomen en hingen nu over hare lenden, in een dubbele plooi van haar rok.

In 't oosten donkere wolken, die storm schijnen te voorspellen, terwijl in 't westen de lucht volkomen helder is, en zich daar als 't ware, een paradijs van goud en zilver voor ons opent. Iedereen is vol bewondering; wat mij aangaat, nooit heb ik zoo iets schoons gezien. Het is doodstil, om half tien is het nog licht en noode verlaat ik mijn observatiepost, om de noodzakelijke rust te nemen.

PROTEUS. Nu, alle heil geworde u in Milaan! VALENTIJN. Zoo u niet minder thuis! En nu, vaarwel! PROTEUS. Hij jaagt naar eer en ik naar liefde; hij Verlaat zijn vrienden, om hen te verheffen; Ik, om de min, mijzelf, mijn vrienden, alles.

"Ik ben het niet, die haar verlaat," antwoordde Mom: "het zijn de Aartshertog en Spinola, die mij laten zitten. Wat kan ik, al wilde ik ook, zonder geld, ten dienste Zijner Majesteit uitrichten?" "Het zal hier geld en ambten regenen," zeide Eugenio, "als maar eerst de zaak haar beslag heeft."

In den naasten omtrek reeds kan men, zonder buitengewone vermoeienis of krachtsinspanning een aantal aangename wandeltochten maken, die een rijke bron van genot opleveren voor hen, wier gemoed waarachtig natuurschoon weet te waardeeren. Zij beginnen reeds zoodra men de stad verlaat en bieden zich van zelf aan.

Op de wonderlikste expedities trekt de held uit; de gekste, onmogelikste opdrachten worden hem door Penkawr gegeven vóór hij de schone Olwen krijgt, maar hij volbrengt ze alle; hij loopt ook zo licht dat geen grassprietje zich onder zijn voet buigt; en hij kan de mier horen wanneer die 's morgens zijn nest verlaat.

Zijne stem klonk sleepend en krijschend. Hij sprak vloeiend Fransch. Adèle, die hem had opgemerkt en geroepen, zei hem in dezelfde taal: »Mijn waarde Graaf! Onze vriend Van Reelant heeft zulk een haast, dat hij ons nu al verlaat. Ik moet u daarom gauw iets vragen. Heeft u aan onze »comédie de société" gedacht? Meneer Van Reelant moet ons helpen, niet waar?"

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek