Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
Hymen, o Hymenaeus, o Hymen, kom, Hymenaeus!" Een koor van zwaardere stemmen antwoordde op jubelenden toon: "Zooals de wingerd die treurt, wen ze eenzaam staat op de vlakte, Maar aan de olmen gepaard omhoog schiet, ranken en druiven Slingerend hoog om den top, tot innige vreugd van den landman; Zoo wordt de vrouw, in den bloei harer jeugd den huw'lijksband knoopend, Innig bemind door haar man en verheugt zij het hart harer ouders.
Zoo stierf Set, de Booze, de vijand van Osiris en van de Goden. En tot op dezen dag zingen de priesters van Horus van Edfu en de dochters van den Koning en de vrouwen van Busiris en de vrouwen van Pé een loflied en slaan de trom voor den overwinnenden Horus. En dit is hun zang: "Verheugt u, o vrouwen van Busiris! Verheugt u, o vrouwen van Pé! Horus heeft zijn vijanden overwonnen!
Nooit is een man geheel ongelukkig, zelfs niet dan als hij ziek is: de een verheugt zich over zijn zonen, een ander over verwanten, een derde over zijn vele vee, en een vierde is tevreden over zijn daden. Een lamme rijdt nog op een paard, wie zijn handen verloor kan de kudde leiden, een doove kan nog vechten, en een blinde is beter dan een verbrande. Want dooden dienen tot niets.
Hetgeen zoo ongerijmd is dat het nauwelijks verdient ter sprake te worden gebracht. Stelling XLII. Bewijs. St. XXXVI en Opmerking v.d. Gevolg XXXII v.d. St. Dit wat het eerste betreft. St. XXXII v.d. Gevolg St. III v.d. St. XXXVIII v.d. Derhalve: doordat de Geest zich in die goddelijke Liefde of Gelukzaligheid verheugt, heeft hij de macht om zijn lusten te bedwingen.
Zoudt gij vreezen, dat de Vlaamsche scharen, door onderling mistrouwen verzwakt, eindelijk bezwijken zullen? Dat uw voorbeeld, uw arbeid nutteloos zal worden gemaakt? Ha, neen! neen, niet waar? Gij verheugt u, omdat uw oog in het goddelijk boek der toekomst heeft mogen lezen: Het Vlaamsche volk zal niet vergaan!
In weerwil van het gevaar, dat den Indiaan boven het hoofd hing, en dat hem waarschijnlijk zeer na op de hielen zat, naderde hij met langzamen tred, stak zonder dadelijk op den Engelschman te letten, aan de twee jagers zijn rechterhand toe, en zei op een allerbedaardsten toon in zeer goed Engelsch: "Ik heb de stem en de gestalte van mijn broeder en vriend dadelijk herkend, en het verheugt mij u te kunnen begroeten."
De schone tranen der liefde zijn meer waard dan haar glimlach. Mijn wee is mij een zoete pijn." Dit is het zuivere ascetiese sentimentalisme. Gelijk de Kristen eindelik zich op de beproeving verheugt, daar zijn verdienste in vindt, weet dat die een pant is voor een latere beloning, zo ook de liefhebbende minnaar. Door zijn liefdesmart verdient de minnaar de dank van »Merce", de genade.
"Al schuilen er ook onoprechten onder hen, al hebben zij ook zwakke oogenblikken, toch is hun levenstaak zóó hoog, hoewel praktisch onuitvoerbaar, dat het mij verheugt, dat ik van mijn kindsheid af, geheel onbewust, het grootsche van hun streven leerde begrijpen. Zij ondervinden wat Marcus Aurelius zegt: 'er is niets verheveners, dan de verachting te verdragen voor zijn goed leven.
Wie zou kunnen denken, dat mijn armen Haar ooit zouden bereiken, Waar ik haar omhelsd heb, En dat ooit mijn gelaat haar zou naderen, Waar ik tot haar kwam, Door gratie en door geluk? Men zou nooit geloofd hebben Aan mijn zaligheid. Daarom ben ik geheel in vuur. Terwijl ik verberg, wat mij verblijdt en verheugt.
Een oogenblik van vreeselijke ijzing deed de gewapende aanschouwers verstommen, die gedurende eenige minuten geen vinger verroerden anders dan om zich te kruisen. Het eerst liet Locksley zijn stem hooren: "Verheugt u, schutters! het nest der tirannen is uitgeroeid!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek